به بهانه شیوع ویروس کرونا و کم رونقی بازار هنرمندان ؛گپ وگفت وگوی بسیار سلیس وخودمانی بااستادعلی اکبر میخک، داشتیم ؛ اوبا روی کشاده وبیان بسیار شیرین ممزوج شده ایتالیایی واصفهانی می گوید : هنر در رکود بوده است و کرونا باعث تشدید آن شده است اما آنچه مهم است این است که هنر امکان بهتر زندگی کردن را به انسان می دهد و سبب همدلی انسانها بایکدیگر می شود.
استاد بفرمائید ازچه زمانی وارد این حرفه دلنشین هنر شدید؟
علی اکبر میخک هستم سال ۱۳۲۶ درشهر زیبای هنر پرور گنبد های فیروزه ایی اصفهان متولد شدم ؛ به لحاظ عشق وعلاقه به هنرتحصیلاتم رادر رشته هنر و طراحی صحنه شروع کردم درسال 1350 برای تحصیل هنر به ایتالیا رفتم و تا سال 1376 در آنجا زندگی و کار می کردم و در سال 76 به ایران بازگشتم.
من در آکادمی هنرهای زیبای تحصیلاتم را شهررُم به پایان رساندم و در سال ۱۳۶۱ گالری التری تمپی را در رم تاسیس کردم و تا سال ۷۲ در آن مشغول به کار بود. پس از بازگشت به ایران در سال ۷۴ گالری هنر اصفهان را تاسیس کردم و به تدریس در دانشگاه هنر اصفهان پرداختم.
استاد شما در چه رشته ای و سبکی کار می کردید؟
من در رشته ی طراحی صنعتی و نقاشی و دیزاین یا طراحی صنعتی در انستیتوی رم کار می کردم که این سبک کاری مورد استقبال بسیاری از هنر جویان نیز شده بود.
شما پس از باز گشت به ایران اقدام به تاسیس گالری کردید الان وضعیت گالری تان چیست؟
من سالها دررم کار کردم وهمیشه آرزو داشتم تا در کشورخودم فعالیت کنم از این رو منزل پدری اه را تبدیل به گالری کردم که بعداً این گالری تعطیل شد و خارج از گالری با شهرداری و دیگرسازمانها به عنوان اجرا کننده ی کارهای هنری نیز فعالیت ام راآغاز کردم.
بفرمائید وضعیت کنونی هنر را چگونه توصیف می کنید؟
هنر امکان بهتر زندگی کردن را می دهد، امکان بهتر زیستن و روح و روان را شاد می کند و انسان را از غم ها آزاد می کند و انسانها را با همدلی به یکدیگر نزدیک می کند اما در این موارد اطلاع رسانی نشده و همیشه هنر جنبه تزئینی داشته است.در هر حال وضعیت هنر و فروش برای ما تقریبا یک موقعیت خاصی است زیرا ارتباط هنر و جامعه به طور کل قطع است، هنر همیشه حالت لوکس داشته است،
کرونا چه تأثیری بر روی شغل و حرفه شما گذاشته است؟
متاسفانه هنر در رکود بوده است و کرونا باعث تشدید آن شده است، من برای اسفند و اردیبهشت در تهران نمایشگاه داشتم که ثمره دو سال گذشته ی فعالیت من بود و کنسل شدند.
فکر می کنید این شرایط تا کی ادامه دارد؟
شاید تا یکی دو سال آینده ادامه پیدا کند و بحث هنر به دلیل اینکه هنوز مردم در جامعه کارکرد هنر را نمی دانند و فضاسازی برای آن نشده است کمتر مورد توجه است،
در چنین شرایطی چه باید کرد؟ چه راهکاری وجود دارد؟
با توجه به این مشکل همه دارند یک بازنگری در زندگی خود می کنند و فکر می کنند و باید به خود بیاییم و به ضرورت ها بیاندیشیم و به همدلی فکرکنیم و به فرهنگ سازی برای هنر بپردازیم. همه باید به فکر بازنگری در روش زندگیشان باشند ، ما باید به بازنگری در هنر و پژوهش و اندیشیدن بپردازیم و ما باید ضرورت هنر را بشناسیم.
اگر رابطه ما با جامعه به وجود نیاید و ضرورت های جامعه را از نظر آنچه جامعه را شاد می کند و به آن نشاط می دهد درک نکنیم و اینکه باید بدانیم راه های دیگری هم هست، بزرگان ما همیشه چند وجهی بودن را توصیه کرده اند و فقط عمین یک راه نیست، به قول ایتالیایی ها راه های رسیدن به خدا فراوان است وفقط همین یک راه نیست .به خدارسیدن به خود رسیدن است.اساساَ در طول تاریخ هنر شصت ساله ما حتی خوانش هنر برای مان یک مسئله بوده است وحتی برای خود ما و این خودش یک هنر است،طبیعتاَمایک دوره بازگشت نیاز داریم.
