اعلام کاندیداتوری کشورمان برای میزبانی مسابقات جام ملت‌های آسیا ۲۰۲۷ را باید یک فرصت مناسب برای ترمیم زیرساخت‌های فوتبال کشور قلمداد کرد.
در اینکه کار کشورمان برای کسب این میزبانی در برابر کاندیداهایی، چون قطر، عربستان، ازبکستان و حتی شاید هند بسیار دشوار است، هیچ شکی نیست، اما باید از این فرصت نهایت استفاده را برد. تجربه برگزاری فینال دو فصل قبل لیگ قهرمانان آسیا در ورزشگاه آزادی را هنوز به خاطر داریم، هنوز یادمان نرفته که برای یک بازی چگونه با کار دو ماهه خودمان را به سطح استاندارد‌های بین‌المللی رساندیم و از برگزاری فینال سربلند بیرون آمدیم. آن مسابقه ثابت کرد که اگر بخواهیم می‌توانیم و حالا این کاندیداتوری هم درست مانند همان مسابقه می‌تواند سکوی ترقی و پیشرفت زیرساخت‌های فوتبال کشورمان باشد.
اعلام کاندیاتوری، یعنی حرکت در مسیر ساخت زیرساخت‌های مناسب برای اثبات شایستگی‌های اخذ میزبانی، یعنی اینکه باید تلاش کنیم تا ورزشگاه‌های موجود را بازسازی، ورزشگاه‌های جدید را احداث و صدالبته در کنار آن‌ها به امور مهم فرهنگی و اجتماعی هم رسیدگی کنیم تا بتوانیم در نبرد سخت، گرفتن میزبانی از مدعیانی، چون قطر و عربستان پیروز باشیم، والا اینکه صرفاً ثبت‌نام کرده باشیم و دست روی دست بگذاریم و نگاه کنیم نتیجه‌ای کاملاً مشخص در پی خواهد داشت.
این یک فرصت طلایی و استثنایی برای کار کردن و پیشرفت در امور زیربنایی فوتبال و ورزش کشور است. یک فرصت که باید با دید فنی و حرفهای و استفاده از کاربلدان داخلی به آن نگاه کرد. میزبانی جام ملت‌های ۲۰۲۷ به دست بیاید یا نیاید ما نباید از این فرصت غافل شویم. فرصت کار زیربنایی برای فوتبال بدون تردید برای اثبات شایستگی‌هایمان باید از همین امروز که البته دیر هم هست شروع شود. روال معمول بر این است که کشور‌ها چند سال قبل از اعلام کاندیداتوری شروع به کار‌های زیربنایی می‌کنند و تقریباً با دست پر ثبت‌نام انجام می‌دهند و بعد از آن با ادامه کار شرایط را برای گرفتن امتیاز میزبانی فراهم می‌کنند. خوب می‌دانیم که تقریباً هیچ کاری قبل از ثبت‌نام ایران صورت نگرفته است، اما همین ثبت‌نام هم می‌تواند شروعی برای کار زیربنایی باشد.
فراموش نکنیم که کار نیکو کردن از پر کردن است و اگر کار درست انجام شود، حتی اگر آنچه مدنظر و نتیجه است به وقوع هم نپیوندد دستاوردی که برای کشور از این تلاش باقی می‌ماند دستاوردی قابل توجهی است که تا سالیان دراز فوتبال و حتی ورزش کشور می‌تواند از آن سود و بهره ببرد. فراموش نکنیم که این فرصت استثنایی با کار و تلاش می‌تواند یک نقطه عطف در ورزش کشور به شمار آید.
فقط باید امیدوار بود که صرفاً تماشاگر نباشیم و به صرف ثبت‌نام و حضور نام کشورمان در جمع دیگر کاندیدا‌ها دلخوش به پیشرفت و ترقی نباشیم. یادمان باشد که دیگران کار را شروع کرده‌اند و از ما جلوتر هستند و برای پشت سر گذاشتن آن‌ها باید چند برابر کار کنیم. ما می‌توانیم میزبان موفقی برای آسیایی‌ها باشیم، هیچ تردیدی در این نیست که از چهار کشور رقیب بهتر و مهمان‌نوازتر هستیم، اما باید تلاش کنیم تا بتوانیم به این مهم دست پیدا کنیم که با نشستن و دیدن کاری پیش نمی‌رود و با حلوا‌حلوا کردن دهان شیرین نمی‌شود.
