سرویس فرهنگ و هنر جوان آنلاین: مجموعه «آخر خط» چند ویژگی منحصر به فرد دارد، مهم‌ترین آن پرداختن به حماسه مدافعان حرم است که سری پنجم «پایتخت» هم با ورود به آن فضا توانسته بود تا حدودی موفق عمل کند. «آخر خط» نیز تقریباً همان خط‌مشی را در پی گرفته است، اما در قالب مهاجرت از راه سوریه به آلمان و اتفاقاتی که برای کاراکتر‌ها رخ می‌دهد، در کنار طرح مسائلی، چون درگیری جوانان در فضای مجازی، بیکاری و مهاجرت. فضا و تم سریال «آخر خط» تا حد زیادی به «چارخونه» شباهت دارد با همان سروصدا‌ها و شلوغ‌کاری خانوادگی با این تفاوت که در «آخر خط» رسیدن به حماسه فاطمیون در سوریه مطرح است. این همان ماجرایی است که خواه ناخواه این مجموعه طنز را با آثار مشابه متمایز می‌کند. ناگفته نماند که در قسمت‌هایی از سریال هجو و زیاده‌روی در دیالوگ‌ها خسته‌کننده می‌شود، همین طور پرش عجیب و غریب دو شخصیت اصلی یعنی فرامرز و سیامک دو پسرخاله شرور داستان از فرودگاه تهران به جبهه سوریه، در حالی که برنامه‌شان سفر به لبنان بوده است مخاطب را سردرگم می‌کرد. معمولاً مشکلات مالی دلیل این اتفاقات است، اما در روند داستان هیچ توجیهی برای این برش ناگهانی ارائه نشده است. از نکات قابل انتقاد سریال بی‌احترامی به بزرگ‌ترهاست که متأسفانه در این مجموعه طنز هم مانند سایر سریال‌های از این دست چندان به نقش بزرگ‌تر‌ها اهمیت داده نمی‌شود و نویسنده و کارگردان متأسفانه متوجه نیستند که نباید با این مسئله شوخی کرد و اساساً لازم است خیلی با احتیاط در این وادی قدم بگذارند. این همان آفتی است که به سریال «پایتخت ۶» هم ضربه زد. رفتار خواهرزاده‌ها نسبت به دایی خانواده زیبنده یک سریال ایرانی- اسلامی نیست، بهتر بود اگر دو پسرخاله جوان شرور و پرشیطنت هستند، سایرین ضعف اخلاقی آن‌ها را پر می‌کردند نه اینکه توهین به بزرگ‌تر دستاویز طنز شود، در واقع هر چیز در جای خودش نیکوست. فاطمه امینی مجری و بازیگر کودک که به خاله بچه‌ها شهرت دارد، حالا در نقش عمه ایفای نقش می‌کند که نشان داد انصافاً توانایی و ظرفیت خوبی برای بازیگری دارد. با تمام نقاط ضعف و قوت «آخر خط» حرف تازه‌ای برای گفتن دارد و آن هم ادای دینی است هر چند کم، اما لازم به مدافعان حرم از جمله گردان مظلوم فاطمیون که امید است این مجموعه در ادامه نقاط ضعفش را برطرف کند و به خوبی آن را به پایان برساند.
