سرویس سبک زندگی جوان آنلاین: لحظات زندگی از بدو تولد مانند چشم برهمزدنی درگذرند. عمر آدمی آنقدر کوتاه است که در کودکی و نوجوانی تصور میکنیم چنان راه طویل و درازی در پیش داریم که وقت و فرصت برای همه چیز و همه کس وجود دارد. اما در سنین پیری و فرسودگی میتوان کل زمان طی شده را در یک ساعت مرور کرد. زمان نیز مانند هدیهای که در دوران کودکی دریافت میکردیم، در نظر کودکان بزرگ جلوه میکند، اما در دوران پیری همانطور که همه چیز تقریباً رنگ و جلوه همیشگیاش را از دست میدهد، عمر و زمان را نیز همچون جسم فرسودهای در ته انباری زندگیمان مدفون میکنیم. اما چرا چنین است؟ چرا برای برخی افراد دوران سالمندی دوران خداحافظی با زندگی است در حالی که با برخی راه حلها و توجه به برخی نکات، دوران پیری لذتبخش میشود.
مادر پیرتان را بزرگ کنید!
یکی از لذتهای زندگی که موجب امید و امیدواری انسانها میشود، لذت بودن در کنار عزیزان است. پدر و مادرهای ما روزی با شوق شروع به یک زندگی زیبا کردند و با خود عهد بستند که در همه شرایط یار و یاور یکدیگر و بهترین پدر و مادر روی زمین برای فرزندانشان باشند و به محض اینکه کودکشان پا در این دنیا میگذارد، چتر محبت پدری و مادری را بر سرشان برافراشته کنند.
والدین بهترینها را برای فرزندان خود میخواهند و با تمام وجود سعی در پیشرفت و ساختن آیندهای بی دردسر و بیدغدغه برایشان دارند. رفته رفته که ساعت شنی زمان برعکس میشود و والدین پیر و کودکان نوجوان و جوان میشوند، آن زمان دیگر نوبت فرزندان و توجه بیشتر آنها به والدین است. با ترک آنها، تنها گذاشتنشان با یک پرستار خانگی یا بردنشان به خانه سالمندان، نگذاریم امید در دلشان بمیرد و گیاه افسردگی در جسم و روحشان جوانه بزند. با نگه داشتن آنها در کنار خود به شادی خانه رونق ببخشیم.
نقطه سرخط...
در دین مبین اسلام، ازدواج سنت پیامبر است. بارها دیده شده زمانی که یکی از والدین به رحمت خدا میرود، همسرش از ترس فرزندان و حرفهای بی سر و ته مردم تن به تنهایی تا پایان عمر میدهد. پس از چند سالی به نبود همسرش عادت کرده و بیشتر وقت خود را صرف فرزندانش میکند. اما آیا همیشه این طور میماند؟ درست زمانی که هر یک از فرزندان راهی خانه بخت میشوند و قصد رفتن به سوی آینده خود میکنند، زمان تنهایی فرامیرسد. سکوت خانه او را کر کرده و تاب تنهایی نمیآورد. پس از چندی آنقدر در خود و خاطرات گذشته فرومیرود که زندگی دیگر برایش رنگ و بویی نخواهد داشت.
مدتی پیش خبری توجهم را جلب کرد و آنهم ازدواج دو سالمند با یکدیگر بود. عروس و داماد هر یک ۷۰ و ۹۰ ساله و صاحب تعداد زیادی فرزند، نوه، عروس و داماد بودند. ظاهرشان پر از چین و چروک بود، اما دلشان سرشار از امید و شادی و حتی لحظهای لبخند از لبانشان محو نمیشد. جوری به هم ابراز علاقه میکردند که از جوانان بهتر! چه خوب است اگر پدر و مادرمان یا حتی مادربزرگ و پدربزرگمان تنها هستند، طبق سنت پیامبر آستینی برایشان بالا بزنیم و امید را که هدیهای گرانبهاست، تقدیمشان کنیم.
انسانها در هر سنی که باشند نیاز به همدم و مونس دارند. هر قدر هم که فرزندان حامی آنها باشند، نمیتوانند جای محبتهای همسر را بگیرند. هرگز با خودخواهی باعث یخزدگی زندگی اطرافیانمان نشویم. حتی اگر ۹۰ سال سن هم دارید، عشق را فراموش نکنید و از داشتن همراه خجالت نکشید.
پیرمردی بر فراز کوهها!
ورزش در سنین پیری از اهمیت بالایی برخوردار است. علاوه بر حفظ سلامت جسم و جلوگیری از دردهای مفصلی و... باعث حفظ شادابی روح نیز میشود. بزرگترها! لطفاً برخیزید و کمی پیادهروی کنید. چندی پیش خبری خواندم که از تعجب دود از سرم بلند شد. خبر در مورد پیرمردی ۷۰ ساله بود که چندین کوه را فتح کرده و قصد رسیدن به قله کوههای دیگر را هم داشت. قدرت بدنی و روحیه جوان او مرا متعجب کرد و همان لحظه بود که او را الگوی خود قرار دادم و خواستم جوری زندگی کنم که در پیری هم زندگی پر از چالشی داشته باشم. تازه متوجه شدم که چه قلههایی است که باید فتح کنم. امروزه در هر محلهای پارکهایی ایجاد شده است که دارای ابزارهایی مناسب ورزش با توضیحات کامل هستند. در هر ساعت از روز به خصوص صبحها دست پدربزرگ و مادربزرگتان را بگیرید و به پارک نزدیک خانهتان ببرید. در کنار او ورزش و نسیم سحری را استشمام کنید. قدم زدن در دامنه کوه هم همت خاص خود را میطلبد!
ز گهواره تا گور دانش بجوی
کسب علم و سواد فقط مختص دوران نوجوانی و جوانی نیست. علم همانند راهی بیپایان و معمایی رمزآلود است به طوری که فلاسفه و دانشمندانی همچون اینشتین و... تا لحظه آخر زندگی دست از آن و ناشناختههایش نکشیدند. مطمئناً از دیدن افراد سن بالا بر صندلی کنکور تعجب میکنید. با خود میگویید: «آن فرد مسن به فکر کدام آیندهاش است؟ شاید فکر میکند عمر نوح دارد»! در صورتی که این ما هستیم که غیرطبیعی فکر میکنیم. علم و پژوهش نیاز به سن خاصی ندارد و هر زمانی که به آن پرداخته شود، زمان مناسبی است. خواندن مطالب علمی، داستانی، تخیلی و همچنین حل جدول، سودوکو، سرگرمیهای فکری و معمایی باعث تقویت حافظه و جلوگیری از آلزایمر و فراموشی میشود. شروع کنید تا تأثیر فوقالعاده آن را ببینید.
دور زدن بیماری در پیری
تغذیه در هر سن و موقعیتی نقش بسزایی در بالا بردن سطح توانایی و مقاومت جسم دارد. به خصوص در زمان بیماری و کهنسالی سطح اهمیت آن دوچندان خواهد شد. زمانی که سن شما که تنها یک عدد است بیش از ۵۰ شد، ممکن است با مشکلات جسمی نظیر پوکی استخوان، آلزایمر، فشار خون، چربی خون، دیابت و... روبهرو شوید. اما میتوان با تغذیه مناسب این ممکن را ناممکن کرد. پروتئین، فیبرها، کلسیم و انواع ویتامین و املاح معدنی را مصرف کنید. بیشتر سبزیجات و انواع مغزها میل شود. روزانه شیر را به سبد غذاییتان اضافه کنید و در صورت داشتن بیماری خاص بهتر است با مشورت با یک متخصص تغذیه بیماریتان را دور بزنید.
ارتش پیرهای جوان
این جهان، جهان زندگی است و تا وقتی که فرصت داریم باید زندگی کنیم. شاد باشیم، در مقابل سختیها بجنگیم، عاشق شویم، ورزش کنیم و به فکر تناسب اندام باشیم. از دیدن خود در آیینه لذت ببریم و هر خط در چهرهمان را نشان از تجربه بدانیم. یادمان نرود که واقعاً لازم نیست همه لحظات عمرمان را صرف فرزندانمان کنیم. زمانی را هم به خود اختصاص دهیم. در هر جا که هستید، چه آسایشگاه سالمندان، چه خانه، چه در جمع فرزندان و نوهها و چه در تنهایی، هرگز تا روزی که نفس میکشید دست از زندگی کردن نکشید. مانند یک جنگجو برای داشتن اوقات خوش و لذت بردن از عمر که حق مسلمتان است، بجنگید. بگذارید همسن و سالهایتان از شما بیاموزند. ارتشی از پیرهایی با دلهای جوان و شاداب بسازید. تنها شما میدانید دلی با شور و حال جوانی همراه با ظاهری پر از چین و چروکهای ناشی از تجربه چه معجونی برای ادامه حیات از آب درمیآید.