رویکرد‌ها و مواضع مجلس یازدهم این ذهنیت را در مردم ایجاد کرده که نمایندگان تازه‌نفس با جدیت پیگیر مشکلات اساسی کشور در حوزه‌های مختلف هستند و در این مسیر مدیران و وزرای مربوطه را برای پاسخگویی به مردم به خانه ملت می‌کشانند. با این حال برخی اظهارنظر‌ها نسبت به برخی موضوعات فرعی نشان می‌دهد آن تب و تاب اولیه فروکش کرده است.
ورزش ایران در بسیاری از رشته‌ها حرف‌های زیادی برای گفتن در سطح قاره و جهان دارد. مدال‌های خوشرنگ و عناوین متعدد جهانی و آسیایی همگی نشان‌دهنده رشد و ترقی ما در چهار دهه اخیر است. منتها همین حوزه هم از فساد، چالش‌ها و حواشی مختلف مصون نیست. دشواری‌های ورزش و به صورت ویژه فوتبال ما آنقدر زیاد است که با کار شبانه‌روزی وزارت و فدراسیون‌ها نیز مرتفع نخواهد شد. در چنین شرایطی رسیدگی به این حواشی و فساد کمترین خواسته از فراکسیون ورزش مجلس شورای اسلامی است، اما موضع رئیس این فراکسیون در خصوص یک برنامه تلویزیونی و نقش آن در حل مشکلات ورزش شائبه‌های زیادی را ایجاد کرده است. آقای نماینده اخیراً در مصاحبه‌ای مدعی شده که حمایت از برنامه‌های تلویزیونی پربیننده از جمله برنامه نود تنها راهی است که می‌توان به ابهامات و سؤالات مردم در حوزه ورزش پاسخ داد! عجیب‌تر آنکه رئیس فراکسیون ورزش به ضرس قاطع تأکید کرده که برای بازگرداندن این برنامه پرطرفدار و مجری‌اش تمام تلاش خود را انجام می‌دهد.
اگرچه دیدگاه‌ها نسبت به این برنامه قدیمی شبکه ۳ سیما متفاوت است و مخالفان و موافقان بر نظرات خود پافشاری می‌کنند، ولی بحث اصلی اینجاست که بازگرداندن مجری معروف به صداوسیما در حیطه وظایف کمیسیون ورزش نیست. در واقع چالش‌های اصلی ورزش آنقدر زیاد است که اگر رسیدگی شود اصلاً وقت به این حرف‌ها نمی‌رسد. همین فوتبال جنجالی را در نظر بگیرید؛ رشته‌ای که هزینه‌های میلیاردی روی دست کشور می‌گذارد و به جای آنکه بازده داشته باشد تنها حاشیه، تخلف، فساد و مخارج نجومی برای مردم و کشورمان دارد. اصولاً در چنین مواقعی همه خود را پشت هیاهوی مستطیل سبز پنهان می‌کنند و فوتبال را تنها دلخوشی و سرگرمی جوانان می‌نامند، ولی همان افراد یادشان می‌رود که این فوتبال پرسروصدا چگونه بابت خرید‌های خارجی بی‌کیفیت و بی‌ثمر پول بیت‌المال را به تاراج برده است. اوضاع به قدری خراب است که پرونده سنگینی به نام «فساد در فوتبال» باز شد و بررسی آن چند سال به طول انجامید، پرونده‌ای که نتیجه آن هرگز به اطلاع عموم نرسید و سرانجام متخلفان پرتعداد فوتبال نیز مشخص نشد.
این‌ها را گفتیم تا یادآوری کنیم مسائلی به مراتب مهم‌تر از پخش مجدد برنامه نود هم برای پرداختن به آن‌ها وجود دارد. ضمن اینکه فراموش نکنیم این برنامه در زمان پخش نیز اهمیت زیادی به پرونده فساد در فوتبال نداد و نود یا هر برنامه دیگری را نمی‌توان حلال مشکلات ورزش دانست. علاوه بر این وضعیت رشته‌های مدال‌آور هم بحرانی است تا جایی که داد همه مدال‌آوران درآمده است. شاید خوش‌شانس بودیم که کرونا باعث شد بازی‌های المپیک یک سال عقب بیفتد، والا المپین‌ها و پارالمپین‌های ما با این وضعیت چگونه می‌توانستند خود را برای توکیو ۲۰۲۰ و رقابت با رقبای تا دندان مسلح آماده کنند. بیکاری، مسافرکشی و هزاران مشکل دیگر، دغدغه‌های مهم این روز‌های قهرمانان و مدال‌آوران ما هستند که الحق والانصاف ارزش بررسی را دارند. حالا که مسئولان ورزش توجهی به این دغدغه‌ها نمی‌کنند فراکسیون ورزش مجلس می‌تواند با پیگیری خواسته ورزشکاران، وزیر ورزش را به پاسخگویی ملزم کند و در جهت رفع کمبود‌ها و معضلات موجود گام بردارد.
مطرح کردن بحث‌های فرعی اگرچه از بعد خبری بازتاب زیادی در رسانه‌ها دارد، اما عملاً باری از دوش ورزش کشور برنمی‌دارد. نمایندگان مردم باید تمام تلاش خود را معطوف حل مشکلات کلیدی و سرنوشت‌ساز ملت و جامعه کنند، نه اینکه با پیش کشیدن نام یک برنامه تلویزیونی در پی مطرح شدن باشند.
