سرویس فرهنگ و هنر جوان آنلاین: لوکیشن ضبط برنامه را از یک کافه اجاره‌ای در مرکز شهر به جایی آورده‌اند که بتواند قابلیت تغییر شکل داشته باشد. ظاهراً این سومین بار است که دکور برنامه عوض می‌شود، این بار طراحی صحنه از حالت دکور‌های رسمی برنامه‌های سیما به دکوری جوان‌پسندتر، چون یک کافه کتاب تبدیل شده است.
از عوامل پشت صحنه سؤال می‌کنم موضوع این قسمت چیست و می‌گویند چند قسمت است که درباره حجاب بحث می‌کنیم. به نظر می‌رسد این موضوع دست‌کم مانند موضوع چندهمسری حاشیه و جنجالی ایجاد نکرده و در فضای مجازی هم خیلی دیده نشده است، در حالی که حجاب می‌تواند موضوع داغ و عامه‌پسندی باشد. قرار است دو ساعت دیگر ضبط برنامه آغاز شود. خانم‌هایی که قرار است جلوی دوربین برنامه و دور میز‌ها بنشینند به مرور از راه می‌رسند.
آزادی بیان نظرات
اما پیش از آن این ما هستیم که با سردبیر برنامه دور یک میز در فضای بیرونی نشستیم و درباره اینکه چقدر برنامه «بدون توقف» دیده شده و اثرگذار بوده باهم چالش می‌کنیم. ابراهیم جلالیان، سردبیر برنامه روی خط قرمزی بودن موضوعات یعنی همان عبارت علی فروغی تأکید می‌کند و از گشت ارشاد، ولایت فقیه و موضوع حجاب یاد می‌کند. از بیانیه گام دوم و جوانگرایی هم نام می‌برد و من با خودم فکر می‌کنم که کجای این مسائل به اصطلاح خطر قرمزی هستند ولی ترجیح می‌دهم چیزی نگویم.
خودش می‌گوید: «لزوماً موضوعات می‌تواند خط قرمزی هم نباشد، اما چون فضای برنامه به گونه‌ای است که به حضار فرصت بیان نظراتشان را می‌دهد، همین آزادی بیان یک مقدار برنامه ما را خاص کرده است.» می‌گویم: «این در صورتی می‌توانست خیلی برای مخاطب پرهیجان باشد که برنامه زنده پخش شود، اما برنامه شما ضبطی است.» می‌گوید: «اساساً جنس برنامه ما جوری است که زنده بودن آن به لحاظ اجرا نشدنی است، چون ما یک موضوع را در دفعات مختلف و بخش‌های متفاوت ضبط می‌کنیم» و من دقیقاً دلیل نشدنی بودن ماجرا را متوجه نمی‌شوم و باز ترجیح می‌دهم در این باره خیلی چالش نکنم.
جلالیان مدعی است «بدون توقف» خیلی پربیننده است و طبق نظرسنجی سازمان پربیننده‌ترین برنامه گفتگو‌محور است؛ «برنامه ما درباره عملکرد‌ها نیست، برنامه ما به موضوعات تئوریک و ایدئولوژیک می‌پردازد و مخاطبش جوانان کف جامعه هستند.» می‌گویم: «اتفاقاً موضوعات اینچنینی را هم می‌توان با شگرد‌های فرمیک و ساختاری عامه‌پسند کرد.» می‌گوید: «ما خیلی جسارت داشتیم که این برنامه را روی آنتن می‌بریم و اگر حمایت مدیران نبود به این توفیقات نائل نمی‌شدیم.»
مخاطبانی که می‌شد وسیع‌تر باشند
سوالم را به شکلی دیگر مطرح می‌کنم و می‌گویم: «همانطور که خودتان می‌گویید این فرصتی است که پس از ۴۰ سال برای اولین بار به شما داده شده تا درباره موضوعاتی که خودتان مدعی هستید خط قرمز است، برنامه تولید کنید. فکر می‌کنید «بدون توقف» واقعاً مخاطب خودش را در جامعه پیدا کرده چراکه من فکر می‌کنم این برخلاف نظر شما آنگونه که باید و می‌توانست اتفاق بیفتد، محقق نشده است»، می‌گوید: «نظرسنجی‌های سازمان این را نشان می‌دهد و برنامه ما و گفت‌وگوی ویژه خبری به عنوان برنامه‌های گفتگو‌محور در صدر قرار دارند.» می‌گویم: «ولی فکر می‌کنم می‌شد دایره مخاطبانتان را وسعت بیشتری بدهید.»
می‌گوید: «من واقعاً رشد مخاطب را حس می‌کنم. ۱۵ درصد آمار خیلی مهمی است. ما البته خودمان را بدون نقص نمی‌دانیم و از پیشنهادات و انتقادات استقبال می‌کنیم. موضوع تضارب آرا و کرسی‌های آزاداندیشی موضوع خاک‌خورده‌ای است که مطالبه رهبر انقلاب است و ما با این هدف برنامه بدون توقف را راه‌اندازی کردیم که این مطالبه را زنده کنیم. جای کرسی‌های آزاداندیشی دانشگاه است، اما این تحقق پیدا نکرده و ما گفتیم به تعبیر امام راحل صداوسیما باید دانشگاه باشد و به نوعی خوب است این فرصت برای دانشجو‌ها و اقشار دیگر مردم فراهم شود تا نظراتشان را درباره مسائل مختلف با فراغ بال مطرح کنند، برای مثال درباره مسئله ولایت فقیه ما در برنامه این فضا را ایجاد کردیم که در قالب ۳۰ قسمت همه حضار نظر مخالفشان را مطرح کنند.»
می‌گویم: «من احساس می‌کنم برنامه به رغم تلاش‌هایی که برای جوان‌پسندی کردید و هزینه‌هایی که برای دکور تقبل شده همچنان خشک اجرا می‌شود و این زیاد ربطی به محتوا ندارد و به فرم و ساختار مربوط می‌شود، شاید اگر یک شومن خوب داشتید که بر مسائل هم اشراف داشت، برنامه بهتر دیده می‌شد.» می‌گوید: «ما همیشه این را گفتیم که برنامه‌مان مجری ندارد.» می‌گویم: «این می‌تواند یک ضعف باشد، مجری توانمند می‌تواند اتمسفر برنامه را در جای مناسب و درست تنظیم کند، البته این واقعاً به این برمی‌گردد که آدم چنین کاری را در اختیار داشته باشید که فکر می‌کنم ندارید و، چون این مجری وجود ندارد، شما واقعاً یک برنامه رها با حضور چند نفر که نظر متفاوت دارند، جلوی دوربین می‌برید و هیچ کس نیست که سمت و سوی بحث‌ها را به کانال درست خودش هدایت کند.»
روی نبود سانسور تأکید داریم
گپ‌و‌گفت با سردبیر «بدون توقف» که تمام شد سراغ رضا غلامحسین‌نژاد تهیه‌کننده برنامه می‌رویم. از او سؤال می‌کنم موضوع کم نمی‌آورید؟ می‌گوید: «مسائلی که ما به آن می‌پردازیم تاریخ مصرف ندارند و می‌توانند هر از گاهی شکافته شده و از ابعادی تازه‌تر به آن پرداخته شود. جنس شبهاتی که امروز برای جامعه وجود دارد با شبهات یک دهه پیش متفاوت است و هر قدر جلوتر می‌رویم، نیاز داریم این شبهات در رسانه‌ها مطرح و شنیده و پاسخ آن‌ها ارائه شود، وگرنه جامعه با انسداد یا احساس آن مواجه می‌شود. ما سراغ خیلی از موضوعات نرفته‌ایم که در فصل جدید برنامه با جسارت بیشتری سراغ آن‌ها خواهیم رفت.»
می‌گویم: «این جوان‌هایی که به برنامه می‌آیند را چگونه و از چه راهی انتخاب می‌کنید.» می‌گوید: «ما پیامک می‌دهیم و آن‌ها اعلام آمادگی می‌کنند.» می‌گویم: «به شرکت‌کننده‌هایی که شبهه دارند چه توصیه‌هایی می‌کنید؟» می‌گوید: «ما از آن‌ها می‌خواهیم تا خودشان را سانسور نکنند.» می‌پرسم: «مثلاً تا به حال به موضوع ماجرای لواسان که مسئله عدالت و تبعیض بود و خیلی هم بازتاب داشت پرداخته‌اید؟» می‌گوید: «خوب شد این سؤال را پرسیدید، ما این موضوع را نرفته‌ایم و نمی‌دانم در آینده موضوع ما باشد.»
کمی آن سوتر گربه‌ای به خودش جرئت داده تا وارد اتاق گریم شود و یکی از خانم‌هایی که برای شرکت در برنامه آمده طلب کمک می‌کند و آقای تهیه‌کننده مجبور می‌شود لحظاتی ما را ترک کند و وقتی برمی‌گردد صحبت‌هایمان به سمت و سوی دیگری می‌رود.
