جوان آنلاین: در صفحه ۳۷۲ از کتاب «اتاق حوادث» میخوانیم: پیشنهاد مکرون به ترامپ برای کاهش تحریمهای ایران جهت ترغیب و کشاندن ایرانیها به میز مذاکره زمینهساز یک فاجعه دیگر شده بود! پس از برنامههای متداول دفتر ریاستجمهوری جهت مراسم اهدای استوارنامه سفیران جدید، من ماندم تا از ترامپ بخواهم جزئیات بیشتری از گفتگو و توافق خود با مکرون برایم بگوید. ترامپ، ابتدا کمی مکرون را کوچک کرد، اما بعدش گفت به نظر او آدمی است که میتواند ما را به توافق برساند. ترامپ گفت با کاهش دادن بخش کوچکی از تحریمهای نفتی آنهم برای مدت زمانی محدود موافق است. این بهتر از سایر طرحهایی بود که با مکرون صحبت کرده بود. من بلافاصله تصمیم ترامپ را به همتای فرانسوی خود، امانوئل بونو، منتقل کردم. ترامپ گفت: «نفت اهمیت چندانی برای من ندارد و ما هر وقت اراده کنیم میتوانیم تحریمهای نفتی را بازگردانیم.» این حرفهای ترامپ که البته ۱۸۰ درجه مخالف حرفهایی بود که پیش از این به من و پمپئو زده بود، پمپئو را برانگیخت تا بگوید با گراهام، کروز و تام کاتن تماس میگیرد تا مخالفت جمهوریخواهان را با مذاکره برانگیزد.
روز بعد با پمپئو مجدد در این باره صحبت کردم. کاهش تحریمهای نفتی ایران از تصور ما خارج بود. واقعاً ترامپ نمیفهمید که بالا و پایین کردن دم به دقیقه تحریمها در سیاست فشار حداکثری ضربات جبرانناپذیری را به این سیاست میزند. این تصمیم ترامپ باعث شده بود که پمپئو یک بار دیگر آماده استعفا شود. او گفت نیاز به کمی زمان دارد تا تصمیم قطعی بگیرد. پمپئو معتقد بود شاید ما با استعفا آتش درونمان را بیرون بریزیم، اما ممکن است نهتنها کارها درست نشود بلکه نفر بعدی که به جای ما میآید کارها را بدتر هم کند. تنها امید ما به ایران بود که یک بار دیگر کاری انجام و ما را از این مخمصه نجات دهد.
البته من در این تصمیم منفعل هم نبودم و نتانیاهو را ترغیب کردم که با ترامپ تماس بگیرد. امید داشتم با این تماس حساب کار دست ترامپ بیاید و جالب اینکه به فاصله دو ساعت از این تماس ترامپ توئیت کرد: «ایران مدتهاست که توافقنامه وحشتناکی را که دولت اوباما و جان کری در آن ۱۵۰ میلیارد دلار به ایرانیها بخشیدند، نقض کرده و به طور پنهانی در حال غنیسازی است! تازه به یاد داشته باشید که قرار بود آن توافق در مدت زمان کوتاهی به اتمام برسد. تحریمها به زودی به شکل قابل توجهی افزایش خواهند یافت!»