جوان آنلاین: در صفحه ۳۷۹ از کتاب «اتاق حوادث» می‌خوانیم: نتانیاهو و سفیر اسرائیل، ران درمر، نیز مرتباً با من تماس می‌گرفتند به همین خاطر از پمپئو خواستم تا به آن‌ها چیزی بگوید. در طبقه‌ای که ترامپ ساکن بود دنبال مولوینی و کوشنر گشتم. کوشنر داشت به صورت تلفنی با دیوید فریدمن، سفیر ایالات متحده در اسرائیل، صحبت می‌کرد. او به فریدمن می‌گفت قصد دارد نگذارد نتانیاهو با ترامپ تلفنی صحبت کند. (حالا فهمیدیم که چه کسی از وصل شدن تماس‌ها به ترامپ جلوگیری می‌کرد!) وقتی تلفن را قطع کرد، توضیح داد که مانع تلاش فعلی و قبلی نتانیاهو برای تماس با ترامپ شده است؛ چراکه فکر می‌کند این در شأن رهبر یک کشور نیست که یک رهبر خارجی با او تماس بگیرد و بخواهد برایش تعیین تکلیف کند.
من به مولوینی گفتم که نیاز است خلاصه‌ای از فعالیت‌های نظامی شب گذشته اسرائیل در سوریه و همچنین اقدامات ایران را به ترامپ گزارش کنم. مولوینی گفت ترامپ در ماشین به او گفته است که مکرون از نهار کاری روز شنبه با ترامپ استفاده کرده تا از او برای دیدار با ظریف دعوت کند. ترامپ هم منوشین را به میز خود دعوت کرده بود تا در حضور او در مورد موضوع ظریف بحث کنند و در آخر هم پیشنهاد داده بود که به جای ترامپ منوشین با ظریف دیدار کند. مولوینی همچنین گفت: ترامپ به او گفته است که کوشنر از ملاقات احتمالی با ظریف خبر داشته است.
من حدود ساعت ۵:۲۵ دقیقه با همراهی مولوینی و کوشنر به دفتر ترامپ رفتم. تعجب کردم که ترامپ در آن شرایط همین که من را دید از دلیل عدم تمایلم برای شرکت در برنامه تلویزیونی روز یک‌شنبه پرسید! من هم جوابی سر هم کردم و توضیح دادم که منوشین، کدلو و لایتیزر به خاطر تمرکز و تلاش‌های ما برای تغییر اولویت‌های نشست G7 از مسائل سیاسی به اقتصادی، آن کار را به درستی انجام داده‌اند. ترامپ این توضیح که کم‌ترین قرابت را با حقیقت داشت، از من پذیرفت!
بعد از این حرف‌ها عملیات نظامی اسرائیل را برای ترامپ تشریح کردم. ترامپ حرف ملاقات با ظریف را پیش کشید و گفت که می‌خواهد با ظریف دیدار کند. ترامپ نظرم را پرسید و من صراحتاً گفتم: «نه قربان! من موافق نیستم.» و بعد برای او استدلال کردم که این دیدار موجب کم شدن تأثیر و شدت تحریم‌های اقتصادی خواهد شد و بالاتر از این موجب خواهد شد آن خط اعتباری ۱۵-۵ میلیارد دلاری را که فرانسه پیشنهاد داده بود و منوشین در حال مذاکره برای آن بود، از دست برود. به ترامپ گفتم که اگر ما فشار‌ها را روی ایران به هر دلیلی کم کنیم، بعداً بازگرداندن آن‌ها (مثل اتفاقی که در مورد کره‌شمالی افتاد) سخت خواهد بود. معتقد بودم حتی اگر اندکی در مورد تحریم‌ها سخت‌گیری‌مان را کم کنیم، آن وقت نگه داشتن کشور‌های همراه در تحریم دشوار خواهد بود. تازه این در حالی بود که ما هیچ سنجه‌ای نداشتیم که بفهمیم این کار چقدر در تغییر رفتار ایران مؤثر خواهد بود.
