بوی ماه مهر امسال ۱۵ روز زودتر به مشام دانش‌آموزان رسید. شیوع کرونا سبب شد تا ستاد ملی مقابله با کرونا تصمیم بگیرد تا سال تحصیلی جدید از نیمه شهریورماه آغاز شود،، اما بازگشایی مدارس به همین راحتی‌ها هم نبود؛ سال گذشته که کرونا در کشور ما نیز شیوع پیدا کرد، دانش‌آموزان جزو اولین گروه‌هایی بودند که حضورشان در مدارس منع شد و از اول اسفند تا پایان سال تحصیلی ۹۹- ۹۸ آموزش‌ها به‌صورت غیرحضوری ادامه پیدا کرد.
شرایط کرونایی سبب شد تا مدیران آموزش و پرورش به فکر تقویت زیرساخت‌های مورد نیاز برای ادامه آموزش غیرحضوری در سال تحصیلی بعد باشند. به همین دلیل تقویت سامانه شاد یکی از تدابیر مدیران بود. این راهکار را بگذارید کنار چهار راهکار دیگری که آموزش و پرورش برای ارائه آموزش در سال تحصیلی جدید اعلام کرد. نخست آموزش حضوری به غیر از مناطق قرمز رنگ، دوم تقسیم‌بندی دانش‌آموزان به گروه‌های زوج و فرد، سوم استفاده از ظرفیت رسانه ملی و چهارم تهیه بسته‌های یاد گیرنده برای دانش‌آموزانی که به هیچ کدام از این شیوه‌های قبلی دسترسی ندارند.
با این حال دو اصل همواره از سوی مدیران آموزش و پرورش مورد تأکید قرار می‌گرفت، نخست آموزش حضوری و دوم آموزش غیرحضوری در مناطق قرمز رنگ؛ مدیران آموزش و پرورش بر این عقیده هستند که هیچ شیوه‌ای نمی‌تواند جایگزین آموزش حضوری و چهره به چهره شود. با این حال با توجه به نظرات تخصصی مدیران نظام سلامت، ارائه آموزش در مناطق قرمز به‌صورت حضوری میسر نیست. اظهارات وزیر آموزش و پرورش در نشست خبری با اصحاب رسانه که دهم شهریور ماه برگزار شد، مهر تأییدی بر این مدعا است، جایی که محسن حاجی میرزایی اظهار داشت: بازگشایی مدارس به جز مناطق قرمز حضوری است!
اما دیروز که نخستین روز از آغاز سال تحصیلی جدید بود، برخلاف اظهارات شش روز قبل وزیر آموزش و پرورش، بازگشایی‌ها در تمامی مناطق به‌صورت حضوری انجام شد و دلیلش هم بخشنامه دقیقه نودی بود که این وزارتخانه دو روز مانده به بازگشایی مدارس ابلاغ کرد. در این بخشنامه تأکید شده‌بود که بازگشایی مدارس در تمامی مناطق به‌صورت حضوری خواهد بود. پس از این نیز وزیر آموزش و پرورش بازگشایی حضوری تمامی مدارس را مطابق نظر ستاد ملی مقابله با کرونا و وزارت بهداشت عنوان کرد.
هدف نگارنده متن تا به اینجا نگاهی کوتاه به تصمیم‌های اتخاذ شده درباره بازگشایی مدارس در سال تحصیلی جدید بود، با این حال چند پرسش اساسی وجود دارد که تنها مرجع صالح برای پاسخگویی به آن‌ها ستاد ملی مقابله با کرونا است:
۱- با توجه به اینکه وزیر آموزش و پرورش اخیراً اعلام کرده‌است که بازگشایی مدارس به‌صورت حضوری با نظر ستاد ملی مقابله با کرونا بوده‌است، چرا این ستاد تاکنون هیچ اعلامی در این‌باره نداشته‌است؟
۲- چگونه است که تا دو روز مانده به بازگشایی مدارس نظر ستاد به آموزش غیرحضوری در مناطق قرمز رنگ بوده، اما به یکباره تفاوت بین وضعیت سفید و زرد و قرمز بدون اهمیت شده‌است؟
۳- در شرایطی که مسئولان نظام سلامت عضو در ستاد ملی در اظهاراتشان همواره نگران جان مردم به خصوص دانشجویان و دانش‌آموزان بوده‌اند، چرا هیچ اظهار‌نظری درباره موافقت این مسئولان درباره بازگشایی حضوری تمامی مدارس دیده نمی‌شود؟
۴- با توجه به اینکه ریاست ستاد عدم بازگشایی مدارس را خواست جریان‌های معاند می‌دانند، جوابشان به هشدار‌های برخی از مدیران نظام سلامت و پزشکان متخصص داخل کشور چیست؟ آیا قرار است ستاد بدون در نظر گرفتن نظرات تخصصی تصمیم‌گیری کند؟
۵- آیا بهتر نبود که ستاد ملی مقابله با کرونا با همفکری متخصصان نظام سلامت در سه ماه گذشته تصمیمی راهبردی و بدون نقص برای بازگشایی مدارس اتخاذ می‌کرد تا در فاصله دو روز مانده به آغاز سال تحصیلی بار روانی جامعه آموزش و پرورش مضاعف نشود و دانش‌آموزان بتوانند با خیالی آسوده سال تحصیلی جدید را آغاز کنند؟
۶- با توجه به اینکه وزیر آموزش و پرورش اظهار کرده از خانواده‌ها می‌خواهم این یکی دو هفته را مدارا کنند تا بررسی‌های دقیق‌تر برای چگونگی ادامه سال تحصیلی صورت پذیرد (که مصداق بارز آزمون و خطا است)، در شرایطی که بسیاری از والدین نگران سلامتی فرزندانشان هستند، ستاد ملی مقابله با کرونا چه تضمینی را برای حفظ سلامتی و جان آینده‌سازان کشور می‌تواند ارائه دهد؟
۷- در پایان، باتوجه به اینکه هر شخصی می‌تواند به کرونا مبتلا شود، چگونه است که در آغاز سال تحصیلی جدید تمامی دانش‌آموزان، والدین، معلمین و کادر اداری مدارس باید در مدارس حاضر شوند، اما رئیس ستاد ملی مقابله با کرونا ترجیح می‌دهد زنگ آغاز سال تحصیلی جدید را به‌صورت مجازی بنوازد؟ آیا ستاد برای افراد خاص پروتکل‌های اختصاصی تدوین کرده است؟
