سرویس جامعه جوان آنلاین: سال تحصیلی ۱۴۰۰ ـ ۱۳۹۹ از ۱۵ شهریور آغاز شد و به دلیل وجود کرونا در کشور بسیاری از خانوادهها در فرستادن فرزندان خود به مدرسه تردید دارند. برخی از والدین نیز با وجود دل نگرانیهای خود، فرزندشان را به مدرسه میفرستند تا مبادا از درس هایش عقب بماند و دچار افت تحصیلی شود. متاسفانه در این مدت فیلمها و تصاویر نگران کنندهای از عدم رعایت پروتکلهای بهداشتی در برخی از مدارس و به خطر افتادن سلامت دانش آموزان منتشر شده که انتقادات زیادی را نیز به دنبال داشته است.
از یک سو حضور دانش آموزان در مدرسه، سلامت آنها را به خطر میاندازد و از سوی دیگر ضعفهای آموزش مجازی دغدغه خانوادهها شده است. مسئلهای که پرویز رزاقی، مشاوره تربیتی مدرسه نیز به آن اشاره و راهکاری را ارائه میکند. رزاقی با بیان اینکه اساس اهداف آموزش و پرورش باید هم سو و همراه با وزارت بهداشت باشد، به خبرنگار «جوان آنلاین» میگوید: «قطعا در این شرایط کرونایی اگر قرار است آموزش داشته باشیم، کم و کاستیهایی در این حوزه به وجود میآید؛ بنابراین بهتر است که سطح انتظارات ما تقلیل پیدا کند و یک آموزش حداقل و میانگین را درنظر بگیریم و متقابلا برای سلامت روان و جسم دانش آموزان سطحی حداکثری را مدنظر قرار دهیم.»
این مشاوره تربیتی ادامه میدهد: «انتقادات زیادی به بازگشایی مدارس شده بود و خود من نیز یکی از منتقدان این مسئله بودم. وزیر آموزش و پرورش که بالاترین مقام در این حوزه است ابتدا اعلام میکند که بازگشایی مدارس در سه منطقه سفید، زرد و قرمز کشور متفاوت خواهد بود، اما در آستانه ۱۵ شهریور که روز بازگشایی مدارس بود، نظرش را تغییر میدهد. این موضوع موجب سلب اعتماد نسبت به آموزش و پرورش شد. یا مثلا اینکه اعلام میشود حضور برنامه ریزی شده و نوبتی دانش آموزان در مدارس اجباری است، اما بعدا اعلام میشود که مدارس باز است و حضوردانش آموزان در مدارس اختیاری است. این تغییر مواضع مشکلاتی را برای بسیاری از خانوادهها ایجاد میکند، برخی از والدین نمیتوانند فرزندشان را توجیه کنند که رفتنش به مدرسه مخاطره آمیز است و برخی دیگر نیز احساس میکنند که با عدم حضور فرزندشان در مدرسه در حق او اجحاف کرده اند و دچار عذاب وجدان میشوند. این در حالی است که برخی از والدین با بیان این موضوع که دیگر خسته شده ایم، فرزند خود را به مدرسه میفرستند و سلامت او را به خطر میاندازند.»
رزاقی تصریح میکند: «به طور حتم در آموزش مجازی کم و کاستیهایی برای انتقال مفاهیم به دانش آموزش به وجود میآید و کلاس و آنچه که در مسائل حضوری یاد داده میشود و تاثیر گذار است در آموزش فضای مجازی و اینترنت وجود ندارد؛ بنابراین باید آموزش و پرورش، والدین و دانش آموزان آموزشی در سطح ۲۵ درصدی در فضای مجازی را مدنظر قرار بدهند و برای جبران کمبود آن راهکارهای دیگری را درنظر بگیرند.»
او به اقدام نادرست آموزش و پرورش نسبت به بازگشایی مدرسه اشاره میکند و میگوید: «در مرحله اول باید وزارت آموزش و پرورش اساس آموزش خودش را براساس فضای مجازی قرار میداد. این وزارتخانه زمان زیادی برای ایجاد زیرساختها و رفع مشکلات معلمان و دانش آموزان که پیشتر با آن دست و پنجه نرم میکردند داشت. اما میبینیم که وزارت آموزش و پرورش مدارس را بازگشایی و اعلام میکند مدرسه باز است و هر دانش آموز میتواند به اختیار خودش حاضر شود!»
رزاقی در پاسخ به این سوال که چه راهکارهایی را برای جبران کاستیهای آموزش مجازی به دانش آموزان وجود دارد، اظهار میکند: «در حال حاضر مدیران مدارس، والدین و دانش آموزان باید تمام توان خودشان را برای استفاده از ظرفیت فضای مجازی و آموزش غیرحضوری استفاده کنند. مثلا در برخی از مدارس فایلهای آموزشی ضبط شده تهیه و در اختیار دانش آموزان قرار میگیرد. این اقدام میتواند خلا نبود آموزش حضوری را تا حد زیادی جبران کند. از طرفی برخی از معلمان مطابق سال تحصیلی گذشته از شبکههای اجتماعی و ایجاد گروه در آن با دانش آموزان در ارتباط هستند و رفع اشکال میکنند. این مسئله به عدم حضور دانش آموزان در مدرسه و جبران خلا آموزش حضوری کمک بسیار ویژهای خواهد کرد.»
آنطور که مشخص است پس از دو هفته از بازگشایی مدارس و اعلام اختیاری بودن حضور دانش آموزان در کلاس ها، حالا باید مدیران مدرسه، والدین و دانش آموزان دست به کار شوند و با مطالبه و استفاده از فیلمهای آموزشی دروس، آنچه را که قرار بود در کلاسهای حضوری فرابگیرند را در خانه و با تمرین بیشتر آموزش ببینند. تا از این طریق هم کاستیهای آموزش مجازی را جبران کنند و هم سلامتی شان به خطر نیفتد.