تبلیغات به‌خصوص از نوع محیطی آن تخصص خاص خود را می‌خواهد و الفبای کلاس اولی آن همین عدم به وجود آوردن مشکلات بصری و دیداری است. بی‌شک هنوز متولیان تبلیغات محیطی در شهر تبریز مفهوم درستی از تبلیغات ندارند. تبلیغات درست را می‌توان به اثربخش بودن تبلیغات معنی کرد و حتی گستردگی بیشتر به‌عنوان آلودگی دیداری شناسایی می‌شود.
روابط عمومی شهرداری تبریز به‌عنوان متولی تابلوهای شهری و تبلیغات محیطی در سال‌های اخیر با چالش بسیاری مواجه شده است. مشکلات عدیده‌ای که نشان از کمبود یا کم تجربگی نیروی متخصص در حوزه علوم ارتباطات دارد.
این مجموعه عریض و طویل را می‌شود به‌خاطر عدم رعایت نکردن ابتدایی‌ترین اصول تبلیغات به بوته نقد کشید البته علاوه بر محتوای پیام‌ها که در مجال دیگری باید به آن پرداخت که نمونه‌ای از بدسلیقگی آن در روز ملی شعر و ادب فارسی رونمایی شد و باعث اعتراضات زیادی اهالی فرهنگ و هنر آن هم در سطح ملی را به‌وجود آورد.
دهن‌کجی در مقوله تبلیغات بیشتر اوقات به ضد تبلیغ تبدیل می‌شود.اینکه پیامی را با قالب و فرم بدی ارائه دهیم و یا مکان و زمان مناسبی را برای ارائه پیام در نظر نگیرید موجب آزار مخاطبان خواهد شد و تاثیر منفی هم خواهد داشت.
روابط عمومی شهرداری تبریز متاسفانه در سال‌های اخیر با این موضوع مواجه بوده است این اداره با وجود اینکه می‌توانست بر سر و وضع جایگاه‌های تبلیغاتی در سطح شهر برسد و از وضعیت بد آنها بکاهد خود با داربست زدن و ایجاد جایگاه‌های بد منظره پیشتاز در ایجاد آلودگی‌های دیداری شده است و گاهی دیده می‌شود با وجود پیشرفت‌هایی که در عرصه تبلیغات محیطی در دیگر کلان‌شهرها اتفاق افتاده این مجموعه با این حجم ایجاد آلودگی بصری کماکان به شیوه تبلیغات چندین دهه گذشته پافشاری می‌کند.
این اداره از طرف دیگر با وجود تصویب قانونی ممنوعیت زدن داربست در 12 آذرماه سال 96 تبلیغات محیطی خود را با این روش غیرقانونی بنا می‌کند.
متاسفانه شورای پنجم شهر تبریز در این مورد بر مصوبه قانونی خود تا این لحظه اشرافیت کاملی نداشته است که خود شهرداری تبریز یکی از متخلفان و متمردان از این قانون به‌شمار می‌آید.
تخلفی که از طرف روابط عمومی شهرداری تبریز در این موضوع اتفاق می‌افتد، دهن‌کجی به شهروندانی است که نمایندگان آنها برای سر و سامان دادن وضعیت شهر مصوب کرده‌اند و روابط عمومی شهرداری تبریز از همان جنس اداراتی است که باید بازوی نظارتی شورای شهر باشد ولی آشکارا در این مورد خود متخلف و متمرد از این قانون است!
وضعیت تا جایی تاسف بار است که به‌عنوان نمونه در فضاسازی محرم و صفر از کمترین ظرفیت‌های موجود استفاده شده است و در کلان‌شهر تبریز شاهد نبوغ فوق‌العاده این‌چنینی هستیم که اندازه بنز با اندازه تابلویی که قرار بر اکران آن دارد، متفاوت است این‌ها مشت نمونه خرواری است و نمونه‌های فراوان دیگر از بی‌رمقی و ناآشنایی عده‌ای با مقوله تبلیغ شهری است که فضای رقت‌انگیز و خموده‌ای را به کالبد شهر بخشیده‌اند.
عدم رسیدگی به ظرفیت‌های موجود تبلیغات محیطی و نبود خلاقیت اکنون شهرداری تبریز را با چالشی مواجه کرده است که هر چقدر در اعیاد و مناسبت‌ها می‌کوشد آب بیشتری بر هاوان می‌کوبد و به‌جای تبلیغات موثری و خلاقانه روزانه شاهد چنین مناظری هستیم که اصلا در شأن فرهنگی تبریز نمی‌گنجد.
بزرگان و نام‌آوران این شهر با این شیوه تبلیغ زهو‌ار در رفته تا به کی باید بازیچه عده‌ای باشند که تبلیغات شهری را به شیوه داربست بنری ادامه می‌دهند و خود ماشین تولید این‌گونه قانون‌شکنی شده‌اند؟! این شیوه تبلیغ به روش عهد بوق و بر خلاف رویه قانونی تا به کی ادامه خواهد داشت؟
