سرویس سیاست جوان آنلاین: رئیس‌جمهور در تازه‌ترین اظهارات خود که گویا در مورد حواشی پس از تحلیل او پیرامون صلح امام حسن (ع) است، گفته: «ما امروز باید وظیفه خود را رفع مشکلات مردم بدانیم و می‌گوییم دولت در صحنه است. در این اوضاع ممکن است مواردی پیش بیاید که فرد، جناح، حزب یا رسانه‌ای حرفی بزند و حاشیه ایجاد کند که باید از آن بگذریم و وارد حاشیه نشویم و همه ما باید خادم مردم باشیم. ما در مشکلات هستیم. ما دو دست بیشتر نداریم که با یک دست با تحریم و با یک دست با کرونا مبارزه می‌کنیم، بنابراین نباید به جنجال‌ها و حاشیه‌ها اعتنا کنیم. مردم هم شرایط را به خوبی می‌دانند»، یعنی آنکه فرصتی برای پرداختن به جنجال‌ها و حاشیه‌ها نداریم و با تمام توان مشغول مبارزه با تحریم و کرونا هستیم و دیگر توانی برای پرداختن به جنجال‌ها باقی نمی‌ماند. روحانی در ادامه هم باز بر ضرورت وحدت و همدلی تأکید کرده و گفته: «ما با اختلاف به جایی نمی‌رسیم و باید با وحدت، یکپارچگی، همدلی و هم‌افزایی پیش برویم. دولت بدون مجلس، قوه قضائیه، نیرو‌های مسلح و صدا و سیما و بخش خصوصی و بدون مردم نمی‌تواند کاری کند. ما نیاز به هدایت رهبری، حمایت مردم و وحدت و اتحاد داریم. ما باز هم دست همکاری به سوی همه قوا دراز می‌کنیم.»
سناریویی که روحانی اجرا می‌کند، پس از هفت سال، دیگر خیلی تکراری شده است. او ابتدا در یکی از سخنرانی‌های متعدد و هر روزه خود جملاتی را می‌گوید که می‌داند به هر دلیلی بحث‌برانگیز خواهد شد. وقتی موج نقد‌ها و اعتراضات بالا گرفت، همکاران روحانی در دولت و پیاده‌نظام رسانه‌ای آن‌ها در روزنامه‌ها و خبرگزاری‌های متعدد حامی دولت، وارد عمل می‌شوند و از میان حجم انبوه نقد‌های منطقی و مستدل، یک واکنش تند و افراطی از میان منتقدان روحانی را پررنگ و متمایز کرده و فریاد وااخلاقا برای توهین به رئیس‌جمهور سرمی‌دهند. در نهایت هم رئیس‌جمهور در نقش یک مصلح و بزرگ‌تر و با مظلوم‌نمایی وارد میدان می‌شود و می‌گوید بیایید با هم وحدت داشته باشیم و به جنجال‌ها توجهی نکنیم، گویی او نبوده که جنجال‌آفرینی کرده است!
مخالفت دولت با مباحثه علمی پیرامون تحلیل تاریخ اسلام
سخنان اخیر رئیس‌جمهور پیرامون صلح امام حسن (ع)، تحریف تاریخ اسلام و قلب واقعیت و دیگرگون‌سازی رفتار امام معصوم (ع) بود. طبعاً در چنین شرایطی وظیفه اهل رسانه و متخصصان تاریخ اسلام و علما و فضلای حوزه علمیه قم این بود و است که به این تحریف در تحلیل مشی و منش امام معصوم (ع) پاسخ منطقی، مستدل و مستند بر شواهد تاریخی و قول و فعل معصومین‌علیهم‌السلام بدهند. پاسخ دولت و رئیس‌جمهور هم شنیده می‌شود، البته سکوت برخی علما و حوزه‌های علمیه هم در این ماجرا عجیب است که در جای خود نیاز به بررسی دارد.
انتظار سکوت از دیگران در برابر تحریف مشی امام معصوم (ع) انتظار گزافی است. به همان دلیلی که روحانی حق دارد نظرش در مورد صلح امام حسن (ع) را بیان کند، دیگران هم حق دارند نظرشان در مورد سخنان رئیس‌جمهور را بیان کنند. نعوذبالله شأن رئیس‌جمهور که اجل از شأن امام معصوم (ع) نیست! در مورد سایر اظهارات و اعمال رئیس‌جمهور و دولت هم همین گزاره جاری است. نمی‌شود خود مدام حرف زد و همزمان دهان دیگران را بست.
شاید انتظار رئیس‌جمهور و دولتمردانش آن است که تحلیل تاریخ اسلام حق انحصاری آن‌ها باشد و با تخریب شخصیتی و بی‌اعتنایی به نظرات مستدل اساتید تاریخ اسلام و پررنگ کردن یک نظر افراطی می‌کوشند باب مباحثه علمی را در این زمینه ببندند. این روش خوبی برای اداره فضای فکر و اندیشه در کشور نیست، خصوصاً از کسی که جمله‌ای معروف را در آغاز دوران ریاست جمهوری‌اش گفته و گویی خود فراموش کرده که «پناه می‌برم به خدا از بستن دهان منتقدان...».
دو دست و یک زبان تلخ!
اگر رئیس‌جمهور فقط دو دست دارد که به گفته او با آن‌ها مشغول مبارزه با تحریم و کروناست و دیگر فرصت جنجال‌آفرینی ندارد، پس این همه سخنان جنجال‌آفرین از کجاست؟ بله، او غیر از این دو دست، زبان تندی هم دارد که گاه با آن، تاریخ اسلام و مشی ائمه را تحریف می‌کند و صدای دغدغه‌مندان تاریخ اسلام را درمی‌آورد، گاه به رئیس مجلس می‌تازد و دوگانه عقلانیت و ترس راه می‌اندازد و صدای حامیان مجلس و دغدغه‌مندان امور مردم را درمی‌آورد، گاه وعده‌های سر خرمن می‌دهد یا تحسین و تمجید دولتش را در این اوج نارضایتی‌ها می‌گوید و صدای ملت را درمی‌آورد و... در واقع حتی در اوج تحریم‌ها، مشکلات اقتصادی، ناکارآمدی دولت و تورم روز‌افزون و بیکاری و چه و چه، زبان دولتمردان هیچ‌گاه از حاشیه‌سازی و جنجال‌آفرینی ساکت نبوده است، دست‌ها شاید در مسیر مبارزه باشند، دهان‌ها، اما برای جنجال‌آفرینی باز است، لذاست که باید گفت رئیس‌جمهور و دولتمردان‌شان غیر از دو دست برای مبارزه با تحریم و کرونا، دست‌های متعدد برای حاشیه‌سازی و جنجال‌آفرینی دارند.
همه دست‌های حاشیه‌ساز دولت
هنوز از جنجال‌آفرینی‌های مشاور رئیس‌جمهور و خود رئیس‌جمهور و رسانه‌های حامی آنان برای یک دیدار حضوری رئیس مجلس با کادر درمان بیمارستان امام خمینی (ره) چند هفته‌ای بیشتر نگذشته است. چند روز انرژی مردم و فضای مجازی و رسانه‌ها گرفته شد برای آنکه مشاور رئیس‌جمهور به رئیس مجلس بدگمان است که اقدامات او در سرکشی میدانی به مشکلات مردم را نیت‌خوانی کرده و انتخاباتی دانستند. بعد روحانی در اعتراض و با این بهانه که شاید قالیباف کرونا گرفته باشد، مهم‌ترین جلسه سران سه قوه را لغو کرد و پس از آن هم در سخنرانی تندی، پرداختن قالیباف به امور ملت از نزدیک را تقبیح کرد.
این فقط روحانی و دولتمردانش نیستند که حاشیه می‌آفرینند، رسانه‌های حامی دولت هم کم از این جنجال‌آفرینی‌ها ندارند. هر روز به بهانه‌ای و با آمیختن راست و دروغ موضوعاتی را برجسته می‌کنند که فقط در راستای تخریب رقبای سیاسی است و اعتنایی به حل مشکلات مردم ندارند. یک روز روی خبر فوت یک خواننده معروف موج سیاسی علیه حاکمیت و صداوسیما می‌روند، یک روز- و بلکه هر روز- بهانه برای تخریب مجلس جور می‌کنند، یک روز می‌گویند سیستم موشکی را تعطیل کنیم، روزی از یک توئیت جنجال می‌سازند، یک روز پیشنهاد استعفای روحانی را می‌دهند، روز دیگر می‌گویند چرا رفراندوم نداریم، یک روز نگران قاتل می‌شوند و از او فعال مدنی می‌سازند و قوه قضائیه را تخریب می‌کنند و هزار و یک قصه دیگر که هر روز می‌سازند و رئیس‌جمهور احساس می‌کند، نیازی نیست به آنان تذکر بدهد. در حالی که رئیس‌جمهور قبل از دادن دست دوستی به قوای دیگر، بهتر است خنجر‌های از نیام برآمده علیه قوای دیگر را از دوستان خود بگیرد تا بشود قسم حضرت عباسش را برای اعلام وحدت باور کرد.
