سرویس جامعه جوان آنلاین: «حمید حبشی» در برنامه «بدون‌توقف» در پاسخ به این سؤال که «بهتر نیست که دیدار بین دختر و پسر در حضور والدین انجام شود» اظهار کرد: اینکه آیا بهتر نیست که دختر و پسر در معرض مشاهده والدین این رابطه را ادامه دهند یا بدون آنها، طبیعی است که بدون والدین آسیب و عاضه آن بیشتر است اما اگر ارزش‌گذاری رفتار را نگاه می‌کنید دیگر نمی‌توانید بگوئید بودن و نبودن آنها روی آن آثار تأثیر می‌گذارد، حتی اگر جامعه‌ای بدون باورمندی دینی باشیم با وجود این روابط می‌توانیم انتظار داشته باشیم که با یک جامعه شاداب‌تر، مفیدتر و کاراتری روبرو هستیم؟ یا آسیب آنها سلامت روانی و سایر امنیت‌های رفتاری را متزلزل می‌کند. لذا ما باید فارغ از هر شاخصی بدون توجه به سایر شاخص‌ها و اینکه دین بپسندد یا نپسندد به آثار روان‌رفتاری این روابط نگاه کنیم.
وی در پاسخ به این سؤال که «راهکار شما برای دختر و پسری که می‌خواهند نسبت به هم آشنایی پیدا کنند چیست» عنوان کرد: ما مسؤل هستیم شرح دهیم که اگر می‌خواهید به سمت رفتاری در جامعه بروید باید منتظر چه آثاری باشید، ما باید به آثار رفتار بپردازیم و انتظار ما ازعقلای جامعه این است که اجازه ندهند عبرت‌ها برای آدم‌ها اندازه بگذارد. لذا باید پیش از رسیدن به رفتارها و آثار آن، با تجربه‌ها نتیجه بگیریم، باید قبل از وقوع رفتار ببینیم اگر سنجش بگذاریم می‌توانیم معطوف به چه آثاری باشیم مخصوصا در حوزه روان و رفتار، که اگر فرد رفت و درگیر شد می‌تواند از بهره‌ها و آرامش حاصل از این رفتار برخوردار شود و یا می‌آید مدعی می‌شود که روان من متلاشی شده است.
این کارشناس خانواده همچنین تصریح کرد: برای فهم این مسئله باید آثار روانشناختی این رفتار را رصد کنیم یعنی در اینجا دو مسئله برای ما مطرح است یکی اینکه چرا این روابط وجود دارد و بعد اینکه اگر این روابط شکل بگیرد چه آثار روان‌رفتاری بر افراد خواهد گذاشت.
حبشی در ادامه یادآور شد: لذا از نظر زمینه‌ها چهار علت را در سیر روابط می‌توان تعریف کرد؛ تأمین غرائز، تأمین عواطف، شناخت و تجربه فشارها و محرومیت‌ها و محروم ماندن از پشتیبانی‌ها و تأمین‌ها، اگر این چهار عامل را در نظر بگیریم که زمینه بروز می‌شوند حالا باید ببینیم صرف‌نظر از عرف و معیارهای دینی از نظر روانی این تأمین غرائز چه آثاری دارد، آیا تأمین می‌شود؟ چیزی که سؤال است ما برای تأمین می‌رویم، اما آیا تأمین است یا تخریب، یا گاهی حتی تباهی، در واقع فرد به همین قصد تأمین رفته اما الان تأمین که نگرفته هیچ به شدت احساس فشار و زحمت دارد، چون چند سؤال در تأمین وجود داد، از نظر تأمین غرائز نیازهای ما مستمر است، انسان با تأمین در این رفتار تحریک می‌شود.
مدرس دوره‌های ازدواج دانشجویی عنوان کرد: چرا خدا برای تأمین این غرائز، ازدواج را گذاشت؟ چون نیازهای انسان در این زمینه مکرر است، غرائز آدمی نقطه توقف ندارند، پس اگر ما برای تأمین رفتیم می‌توانیم بگوئیم این سطح را گرفتیم بس است، نکته دوم، تأمین در غرائز در سطح نمی‌ماند و به عمق کشیده می‌شود، می‌توانیم بگوئیم ما فقط با هم حرف می‌زنیم و دیگر تمام نیازهای ما تأمین می‌شود، انسان در تأمین غرائز متوقف به یک لایه نمی‌ماند و به لایه‌های بعدی هم عطش پیدا می‌کند.
وی در پایان در پاسخ به این سؤال که «پس چگونه جوان باید فاصله بین بلوغ و ازدواج را پر کند» بیان کرد: راه حل این است که تمام آحاد جامعه در هر بخشی از مبلغان گرفته تا مسؤلان، سخنرانان، مجریان، حاکمان، والدین و خود جوانان در تسهیل‌سازی تأمین مستمر همت کنند که تأمین مستمر در ازدواج به دست می‌آید، آن هم نه در هر ازدواجی ازدواج‌های واقعی که در سایه شناخت‌های کامل و درایت مناسب شکل می‌گیرد.
