سرویس سیاسی جوان آنلاین: صادق زیباکلام در یادداشتی در روزنامه شرق از شدت پیگیری اخبار انتخابات امریکا از سوی ایرانیان نوشته و حتی مدعی شده که «اشتیاق ایرانیان به اینکه ترامپ انتخاب شود یا بایدن، اگر از خود امریکایی‌ها بیشتر نباشد، یقیناً کمتر هم نیست.» او گفته سال‌ها قبل برای مردم ایران علی‌السویه بوده که چه کسی رئیس‌جمهور امریکا شود، اما اکنون شرایط فرق کرده و آن را به رضایت و عدم رضایت مردم ایران از شرایط خود ربط داده و اینکه اکنون مردم به سبب نارضایتی‌ها، پی کوچک‌ترین روزنه امید می‌گردند.
نکته اصلی تفاوت، اما اینجا نیست؛ نکته اصلی فراموشکاری زیباکلام است که یادش رفته چند سالی است دولتی در ایران بر سرکار است که همه امور کشور حتی آب خوردن را وابسته به مذاکرات و برجام و دست دوستی با غربی‌ها کرد. دولتی که از قضا صادق زیباکلام هم از حامیان جدی آن محسوب می‌شود. وقتی مردم می‌بینند دولت کاری نمی‌کند و منتظر انتخابات امریکاست و عملاً هم همه چیز را متوقف بر سیاست خارجی کرده، طبیعی است منتظر نتیجه انتخابات امریکا باقی بمانند؛ بنابراین است که اگر بر فرض، اشتیاق مردم ایران به انتخابات امریکا همپای اشتیاق خود امریکایی‌هاست، دلیلش اقدامات دولت مورد حمایت امثال زیباکلام‌هاست.
صادق زیباکلام تنها اصلاح‌طلبی نیست که در ماه‌های اخیر مدام از اهمیت انتخابات امریکا برای ایران گفته و حالا که اذهان مردم متوجه این انتخابات شده، می‌گوید چه جالب، مردم ایران به انتخابات امریکا اشتیاق دارند! بلکه عباس عبدی هم مسیر جالب‌تری را طی کرده است. عبدی که خود از حامیان مذاکره ایران با امریکاست و آن را بهبود دهنده اوضاع ایران می‌داند، از اینکه ذهن جامعه ایرانی معطوف به این انتخابات است، ابراز تأسف کرده است: «انتخابات امریکا فردا برگزار می‌شود. باعث تأسف است که باید تا این حد ذهن جامعه ما معطوف به نتایج این انتخابات شود.» آیا اصلاح‌طلبان و دولتی که بر سرکار آوردند، خود نخواستند که ذهن جامعه ایرانی از توجه به توانمندی داخل، معطوف به کمک خارجی‌ها و در واقع غربی‌ها شود؟! آیا دولت روحانی به کمک همین حامیان رسانه‌ای خود، اقتصاد ایران را مشروط به سیاست خارجی نکرد؟ حالا تأسف از معطوف بودن اذهان ایرانی به انتخابات امریکا، تناقض نیست؟!
سعید حجاریان، اما فراتر از این دو نفر، چنان در نقش اصلاح‌طلبان به عنوان مسئولان ستاد‌های انتخاباتی جو بایدن فرو رفته که در روز‌های اخیر طنزگونه‌ای نوشته و خود را جای سرمقاله‌نویس کیهان در روز پس از پیروزی بایدن قرار داده و یادداشتی از زبان او نوشته است. سعید حجاریان از چهره‌های شناخته شده جریان اصلاح‌طلب در آخرین مطلب خود که با عنوان «ما و بایدن» در مشق‌نو منتشر شده، در شرایط فرضی پس از انتخاب بایدن به عنوان رئیس‌جمهور امریکا، خود را جای سرمقاله‌نویس کیهان گذاشته و یادداشت طنزآلودی از زبان او نوشته است. او در این یادداشت، هفت شرط را از زبان سرمقاله‌نویس کیهان برای بایدن فهرست کرده که در صورت تأمین این شروط ایران حاضر خواهد بود با دولت جدید امریکا وارد مذاکره شود.
حجاریان چرا نگران چگونگی رویارویی با دولت بایدن است؟ منتظر است دموکرات‌ها چه گلی به سر ایران یا اصلاح‌طلبان بزنند که از هم اکنون که معلوم نیست بایدنِ اصلاح‌طلبان رأی بیاورد یا نه، نگران شرط‌گذاری کیهان برای بایدن شده است؟ چنان اوضاع ایران را به تصمیمات مقامات امریکایی گره زده‌اند که از هم اکنون پی تخطئه هر نظری در ایران مقابل جو بایدن هستند و معتقدند دولت و مقامات سیاسی که هیچ، حتی رسانه‌های ایرانی هم نباید شرطی برای مذاکره با امریکایی‌های دموکرات داشته باشند. خبرگزاری تسنیم در بخشی از یک مطلب در پاسخ به این مطلب حجاریان نوشته: «حجاریان پس از انتخابات ۹۲ گفته بود که اصلاح‌طلبان حاضرند دندانه‌های کلید روحانی باشند... بهتر نیست او از تجربیات خود در سیاست داخلی تجربه بگیرد و در سیاست خارجی که قاعدتاً ادعایی هم نباید داشته باشد، این‌همه پرعجله عمل نکند و برای اینکه دندانه کلید سیاست‌های بایدن باشد، حداقل این‌همه عجله به خرج ندهد؟»
