سرویس اقتصاد جوان آنلاین: در آغاز سال ۲۰۲۰ میلادی، دو نامزد انتخابات ریاست‌جمهوری هشدار داده بودند که موضوع انرژی بر تعداد آرای الکترال آنها تأثیر می‌گذارد. نفت، عامل مهم اشتغالزایی و بهبود استاندارد‌های زندگی امریکایی در ۱۵۰ سال اخیر بوده است.
ترامپ از ابتدا نسبت به ائتلاف نفتی اوپک پلاس با رهبری عربستان سعودی و روسیه با هدف افزایش قیمت نفت بدبین بود. نامزد شکست‌خورده انتخابات سوم نوامبر معتقد بود افزایش قیمت نفت از جیب رانندگان امریکایی پرداخت شده و آرای مردم در انتخابات را کاهش می‌دهد، اما بایدن به عنوان نامزد حزب دموکرات، از حامیان انرژی‌های تجدیدپذیر و پاک بوده است. مخالفان وی می‌گویند، بایدن ممکن است پس از ورود به کاخ سفید در ۲۰ژانویه ۲۰۲۱ میلادی، تولید نفت و گاز شیل را با هدف کاهش انتشار کربن ممنوع کند، اما در تابستان امسال، هر دو نامزد محاسبات خود را بازنگری کردند. در اواخر مارس گذشته، ترامپ تلاش کرد اختلافات مسکو و ریاض در اوپک پلاس و جنگ قیمت در بازار نفت را پایان دهد؛ جنگ قیمت‌ها ممکن بود به سقوط فاحش قیمت نفت بینجامد و صنعت بدهکار شیل را تا مرز نابودی پیش ببرد. در حزب دموکرات نیز بایدن تلاش کرد تا مواضع گذشته و سخت‌گیرانه خود در مورد سوخت‌های فسیلی را تعدیل کند. امسال شاهد مخالفت‌های وی با حفاری در سازند‌های شیل نبودیم.
تغییرات اقلیمی در سیاست
با پایان انتخابات ریاست‌جمهوری ایالات متحده همچنان سیاست‌های انرژی در کانون بحث‌ها باقی خواهد ماند. جمهوریخواهان که شکست خورده‌اند، همچنان تمایلی به پذیرش بحران تغییر آب و هوا و گرمایش جهانی ندارند. هرچند در سایه جنگ تجاری چین و ایالات‌متحده و رقابت‌های ژئوپلتیک آنها، موفقیت بزرگ امریکا به بزرگ‌ترین تولیدکننده نفت دنیا در پنج سال اخیر به فراموشی سپرده شده است.
آغاز کربن‌زدایی در ایالات‌متحده به معنای توقف عملیات تأسیسات صنعت نفت و گاز است. پس از رکود بازار‌های اقتصادی و مالی در سال ۲۰۰۸ میلادی، صد‌ها میلیارد دلار در این بخش هزینه شده است و بیش از ۱۰میلیون شهروند امریکایی نیز در این صنعت فعالیت می‌کنند. در یک دهه گذشته، انقلاب منابع شیل دستاورد‌های بزرگی کسب کرده و نوسانات قیمت نفت تأثیر زیادی بر اقتصاد ایالت‌های دارای ذخایر طلای سیاه برجای می‌گذارد.
کربن زدایی
پس از بحران سقوط قیمت نفت در سال ۲۰۱۴ میلادی، درآمد‌های نفتی داکوتای شمالی تا یک سوم سقوط کرد. کربن‌زدایی به معنای تجدیدنظر در سبد انرژی ایالات‌متحده نیز خواهد بود. ترامپ به نمایندگی از جمهوریخواهان تأکید داشت که با کاهش تولید سوخت‌های فسیلی، قدرت ژئوپلتیک امریکا تضعیف می‌شود. در سال ۲۰۱۶ میلادی، تقریباً همه نامزد‌های انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده به توافق آب و هوای پاریس به دلیل اعطای فرصت بیشتر به چین در مقایسه با امریکا در سوزاندن زغالسنگ حمله کردند. همچنین امریکایی‌ها ملزم شده بودند تا مصرف نفت خود را کاهش بدهند، اما چینی‌ها تا سال‌ها با آزادی عمل خزانه مسکو را با خرید میلیارد‌ها دلار نفت پر خواهند کرد. باراک اوباما در پذیرش تعهدات توافقنامه پاریس تلاش کرده بود تا نظرات حزب رقیب را مورد توجه قرار دهد. تعهد دولت اوباما برای کاهش انتشار کربن از سوی کشورش عموماً به جایگزینی گاز شیل با زغالسنگ سوزانده شده در نیروگاه‌ها و نه مصرف منابع تجدیدپذیر مرتبط بود.
پس از دومین مناظره میان ترامپ و بایدن در ماه اکتبر، سخنگوی کمپین جو بایدن از تلاش نامزد دموکرات‌ها برای گذار از عصر نفت و کاهش یارانه‌های فدرال در بخش نفت سخن گفت و نامزد‌های هر دو حزب، به رقابت واشنگتن و پکن و وابستگی انرژی اجتناب‌ناپذیر به خارج اشاره کردند.
ترامپ که همواره از حامیان استقلال انرژی کشورش است، اعلام کرده وابستگی ایالات متحده به موادمعدنی نظیر باریت و گرافیت، خطرناک است. این مواد در ساخت سلول‌های خورشیدی و توربین‌های بادی به کار می‌رود.
ترامپ در ماه سپتامبر از ضرورت ملی توسعه صنایع معدنی کشورش سخن گفته بود. دموکرات‌ها نیز انتقاداتی نسبت به اقدامات تجاری و ناعادلانه چین مطرح کردند.
رویکرد چین
ژی جین پنگ، رئیس‌جمهور چین در راهبرد «ساخت چین ۲۰۲۵» از تلاش برای تبدیل کشورش به یک اقتصاد پیشرفته در بخش فناوری سخن گفته است. آنها تلاش می‌کنند تا زیرساخت‌های انرژی تجدیدپذیر را به صحنه رقابت‌های ژئوپلتیک تبدیل نمایند. جنگ تجاری و فناوری ترامپ علیه چین این اجماع را در واشنگتن پدید آورده که باید به چین به عنوان یک رقیب راهبردی نگریسته شود.
همه‌گیری کرونا، بی‌ثباتی در هنگ‌کنگ و بحران اویغور بر ضرورت حمایت اخلاقی از این راهبرد افزوده است. ژی‌جین‌پنگ، به خوبی می‌داند که انرژی در لابی‌ها و راهبرد‌های واشنگتن نقشی کلیدی دارد. وی در نشست سپتامبر سازمان ملل متحد از صفر شدن انتشار کربن چین در سال ۲۰۶۰ میلادی خبر داده بود. هرچند در سه سال اخیر میزان مصرف زغالسنگ چینی‌ها افزایش یافته است.
تعدادی از کارشناسان چینی از افزایش مصرف زغالسنگ و کاهش وابستگی به سوخت‌های وارداتی سخن می‌گویند. دموکرات‌ها که در انتخابات پیروز شده‌اند، بازنگری در جنگ تجاری با چین به معنای نادیده‌گیری تعهدات زیست‌محیطی می‌دانند. ایالات متحده در چارچوب طرح تجاری نوین سبز، صاحب میلیون‌ها شغل در صنعت ساخت و فناوری انرژی‌های تجدیدپذیر می‌شود. هرچند آنها میلیون‌ها فرصت شغلی را به چینی‌ها واگذار کرده‌اند.
احزاب کلیدی ایالات متحده در مورد بحران تغییر اقلیم، ترکیب سبد انرژی، آینده صنعت شیل، تخریب محیط‌زیست و رفتار با چینی‌ها اختلاف نظر دارند، اما همه رهبران کاخ سفید بر نقش ژئوپلتیک انرژی در آینده سرزمین کابوی‌ها اتفاق نظر دارند.
منبع: www. newstatesman. com
