ناصر هادیان، فعال سیاسی اصلاح طلب در صحبت‌هایی با روزنامه اعتماد گفته که «جو بایدن یک فرصت است و ما نباید از این فرصت فقط برای حل و فصل برجام استفاده کنیم. می‌توان گفت که حضور جو بایدن در کاخ سفید می‌تواند مقداری به نفع ما در منطقه هم باشد. سیاست‌های امریکا در منطقه احتمالاً تا حدودی به نفع ما متعادل خواهد شد... ما می‌توانیم از این فرصت برای حل مسئله با عربستان هم استفاده کنیم. درباره عراق و افغانستان هم منافع ما با امریکا تضارب چندانی ندارد. تفاوت اصلی ما با امریکا در اسرائیل، سوریه و لبنان است. در این پرونده‌ها هم می‌توانیم به فرمول‌هایی برسیم... من معتقدم که امروز وقت نقد کردن مقاومت و انقلاب است. بالاخره مقاومت ما هزینه‌ساز، اما افتخارآمیز بوده و برای ما امکاناتی را ایجاد کرده است.»
جریانی که همواره هزینه‌های سیاسی برای کشور آفریده و از افتخارات دیگران پای میز مذاکره بهره برده، حال می‌خواهد باقی افتخاراتی را هم که بقیه برای کشور آفریده‌اند، در برجام‌های دیگر بر باد دهد، برجام موشکی، برجام منطقه‌ای! هادیان، مقاومت را هزینه‌ساز ولی افتخارآفرین دانسته است و حالا را وقت نقد مقاومت می‌داند. در حالی که آنچه امروز در عرصه افزایش قیمت‌ها و تحریم‌ها داریم، حاصل مقاومت نیست، حاصل مذاکره و برجام است. با این حال‌ای کاش جریان اصلاح‌طلب هم می‌توانست افتخار بیافریند؛ در آن صورت همه حاضر بودیم هزینه‌اش را هم بدهیم؛ مقاومت حداقل به نظر خود هادیان، افتخار با هزینه است، اما مذاکره و برجام را چه کنیم که فقط هزینه با هزینه است؟! نکته جالب توجه آنکه ناصر هادیان پیش از این هم پیشنهاد «کاهش برد موشک‌های ایرانی» را مطرح کرده بود. حال قرار است موشک‌ها و نفوذ منطقه‌ای‌مان را برای چه بدهیم؟ برای آنکه حتی با رژیم صهیونیستی هم به فرمول مشترک برسیم؟ افتخاری که قرار است اصلاح‌طلبان برای ایران بیافرینند، تفاهم با امریکا در مورد رژیم نامشروع صهیونیستی است؟! اصلاح‌طلبان با هموطنان منتقد خود نمی‌توانند به فرمول مشترک برسند و مدام تهمت و تخریب شخصیت طرف مقابل را رقم می‌زنند، چطور با اسرائیلی‌ها فرمول مشترک دارند؟! بعد همین‌ها منتقدان برجام را همنوا با اسرائیل می‌نامند!
