سرویس سبک زندگی جوان آنلاین: در باب سکوت و خاموشی احادیث فراوانی از پیامبر اسلام و ائمه معصومین (ع) روایت شده است، ولی شاید هیچکسی به اندازه مولای کلام و سخت گهربارو اسطوره سکوت طولانی و معنادار، امیرالمؤمنین حضرت علی (ع) سخن نگفته باشد. گزیدهای از کلام ایشان را درباره مراقبت در سخن گفتن و ارزش سکوت و خاموشی میخوانید.
* سکوت بسیار، هیبت مى آورد.
* خاموشى، حکمت در پى دارد و سکوت، سلامت.
* اگر در سخن گفتن بلاغت باشد، در خاموشى ایمنى از لغزش است.
* هیچ نگهبانى، حفظ کنندهتر از خاموشى نیست.
* خاموشى پیشه کن؛ زیرا، کمترین سود آن، سالم ماندن است.
* همواره خاموش باش تا کار تو بالا گیرد (به جایگاهى بلند دستیابى)
* خاموشى، زیور دانش است و نشانه بردبارى.
* خاموشى، خلعت وقار بر تو مى پوشاند و زحمت پوزش خواهى را از دوش تو بر مى دارد.
* خاموشى، باغستان اندیشه است.
* خاموشى، نشانه هوشمندى و میوه خرد است.
* مؤمن اگر خاموشى گزیند، در اندوه فرو نرود و اگر بخندد، صدایش را بلند نمىکند.
* مؤمن خاموشیاش بسیار است و اوقاتش پر.
* سخن گفتن، میان دو خصلت بد جاى گرفته است: پرگویى و کمگویى؛ پرگویى به یاوهگویى مىانجامد و کمگویى، درماندگى.
* در فرو بستن زبان از حکمت خیرى نیست، همچنان که در ندانسته سخن گفتن خیرى نمىباشد.