سرویس سیاست جوان آنلاین: روز گذشته روزنامه‌های زنجیره‌ای طیف غربزده که طی هفت سال گذشته تمرکز اصلی خود را تطهیر چهره امریکایی‌ها و نظام را تحت فشار تن دادن به تئوری «هر توافقی بهتر از توافق نکردن است» قرار دادند، اظهارات بلینکن را نیز به گونه‌ای انعکاس دادند تا «روحیه امیدواری و دلگرمی بدنه اجتماعی خود نسبت به دولت بایدن» تضعیف نشود و همچنان روحیه امیدواری نسبت به کاخ سفید حفظ شود. هر حرف و سخنی از مقامات دولت جدید امریکا با ذوق‌زدگی غیر قابل توصیف جریان غربزده و رسانه‌های مجازی و مکتوب آن‌ها در هفته‌های گذشته روبه‌رو می‌شد و مقابل گفته‌های وزیر خارجه امریکا که اتفاقاً افق نگاه ترامپی دولت بایدن درباره پرونده هسته‌ای را نیز روشن می‌کند، مورد بی‌مهری ستاد انتخاباتی در تهران قرار می‌گیرد.
وزیر خارجه امریکا گفته «اگر ایران به تعهدات خود ذیل برجام بازگردد، امریکا نیز همان کار را می‌کند. سپس از آن به عنوان بستری برای مذاکرات آتی جهت توافق گسترده‌تر که دیگر نگرانی‌های ما و متحدانمان را شامل شود، استفاده می‌کنیم. ایران در تناقض با برجام است و مدتی زمان می‌برد که به تابعیت برگردد و ما باید ابتدا راستی‌آزمایی کنیم که در حال تبعیت هستند. اگر ایران تصمیم بگیرد که به پایبندی به برجام برگردد، ما نیز تیم قدرتمندی تشکیل خواهیم داد تا این موضوع را بررسی کنیم» که این اظهارات یعنی بی‌اثر کردن کارت‌های انتخاباتی جریان مورد اشاره که طی هفته‌های گذشته تلاش می‌کند تا با کاهش کاذب قیمت دلار و به تبع آن برخی کالا‌های اساسی نظیر خودرو این تلقی را در جامعه به‌وجود آورد که روی کارآمدن نامزد‌های مورد علاقه بایدن در انتخابات ۱۴۰۰ به معنای پایان مشکلات اقتصادی و معیشتی است!
وارونه نمایی ضدیت دولت جدید امریکا
روزنامه‌های زنجیره‌ای عبارت‌هایی نظیر: «مجادله بر سر برگشت»، «هشدار برجامی به امریکا»، «جنجال گام نخست»، «هر دو از هم خواستند؛ بازگشت به برجام» را به عنوان تیتر موضع‌گیری همزمان بلینکن و ظریف انتخاب کرده‌اند بدون آنکه اشاره‌ای به زیاده‌خواهی وزیر خارجه امریکا در نیم تا‌های خود کنند.
یکی از همین روزنامه‌ها با سانسور پیش شرط عجیب و غریب وزیر خارجه امریکا درباره بازگشت این کشور به برجام، انتخاب رابرت مالی را به عنوان نماینده ویژه امور ایران مایه امیدواری دانسته و از حرکت دولت جو بایدن روی ریل «تنش زدایی» سخن به میان آورده است!
این روزنامه در تیتری با عنوان «اقدامی برای تنش‌زدایی» نوشته است: «جو بایدن، رئیس‌جمهوری امریکا «رابرت مالی» را به عنوان نماینده ویژه امور ایران معرفی کرد. این انتصاب مورد استقبال بسیاری از سیاستمداران امریکا قرار گرفت. مالی یکی از شخصیت‌های موافق تنش‌زدایی از روابط ایران و امریکا بوده و موافق جدی برجام دانسته می‌شود. کاتن سناتور جمهوریخواه امریکا در صفحه توئیتری خود و در همین خصوص نوشته است: «اگر مالی بیاید مقامات ایرانی احساس خوش‌شانسی می‌کنند. مالی از نیرو‌های امنیتی دولت باراک اوباماست و دوسال پیش هم با ظریف در نیویورک دیدار کرده است... یکی از اعضای شورای ایرانی- امریکایی (نایاک) می‌گوید شبکه‌ای از تندرو‌های ضدایرانی مخالف مالی هستند، چراکه او حامی دیپلماسی با ایران است. مالی یک دیپلمات باتجربه است و با طرف ایرانی پیش‌تر مذاکره کرده است.»
این رسانه در ادامه می‌گوید: «اما و اگر‌های بسیاری در مسیر بازگشت به برجام وجود دارد. با وجود استقبال کشور از انتخاب فردی معتدل‌تر از ترامپ به عنوان رئیس‌جمهوری امریکا، حامیان رفع تحریم‌های ظالمانه و کاهش تنش در روابط بین‌المللی ایران امیدوار بودند تا مسیر برای بازگشت امریکا به برجام هموار باشد. همین امر باعث شد اقدامات جو بایدن، زیر ذره‌بین مردم و مقامات ایران قرار بگیرد.»
جالب اینجاست که برخی مقامات دولتی نیز به جای آنکه پاسخ روشنی به اظهارات زیاده خواهانه بلینکن دهند، واقعیت‌های کشور در سال ۹۲ تا به امروز را وارونه جلوه می‌دهند. در همین باره حمید ابوطالبی مشاور رئیس‌جمهوری در رشته توئیتی با تأکید بر اینکه «برجام حاصل شرایط اضطراری بود» نوشت: «برجام حاصل شرایطی اضطراری بود و نه تنها ایران بلکه امریکا هم آمادگی رسیدن به توافقی قطعی و جامع و تصویب آن در کنگره را نداشت، لذا طرفین به برنامه جامع اقدام مشترک رسیدند؛ برنامه‌ای وابسته به شرایط داخلی دو کشور و حاصل تمایل ایران و امریکا در برابر کارشکنی برخی کشور‌های ۱+۵ در مذاکره!» وی در ادامه می‌نویسد: «اینک نیز همان برخی دنبال خودمختاری استراتژیک خود هستند و امریکا هم باز نشان داده است تمایل رسیدن به تفاهمی جامع با ایران را دارد؛ لذا زمان تغییرات اساسی و حرکت از ۱+۵ به دوجانبه فرارسیده است؛ این می‌تواند به مذاکره دوجانبه، گام برداشتن مرحله‌ای دو کشور و حل جامع و دوجانبه مشکلات تبدیل شود.»
این اظهارات در حالی است که روحانی در سال ۹۲، وضعیت اقتصادی و معیشتی کشور روال عادی و طبیعی به خود گرفته بود و بعد از روی کارآمدن دولت تدبیر و امید مقامات ارشد اجرایی کشور از جمله رئیس‌جمهور و وزیر امور خارجه برای پیشبرد امور حزبی و جناحی با ابراز مواضعی نظیر اینکه «خزانه کشور خالی است» اوضاع کشور را بحرانی و آشفته جلوه دادند تا مسیر مذاکره به هر قیمتی هموارتر شود.
مقاومت در برابر بیداری
اقرار به اشتباه یا پذیرش موضع درست طرف مقابل در عرصه سیاست ساده نیست، اما این اعتراف زمانی دشوارتر می‌شود که معنای «تیشه زدن بر ریشه مبانی فکری و اصول» یک جریان سیاسی باشد. اعتراف به اینکه دموکرات‌هایی مانند باراک اوباما و جو بایدن در دشمنی خود علیه جامعه ایرانی به همان میزان مصرند که جمهوریخواهانی نظیر ترامپ و بوش هستند. این به معنای آن است که شما علاوه بر اینکه باید شکست زود هنگام در انتخابات ۱۴۰۰ را بپذیری به این مفهوم نیز می‌باشد که مسئله اولویت داری «تطهیر امریکا با هدف عادی‌سازی روابط دو کشور که نهایتاً به استانداردسازی رفتار ایران (تغییر ماهیت انقلاب اسلامی)» غیر قابل تحقق خواهد شد. اساس سیاست خارجه جناح تجدیدنظرطلب در عبارت فوق قابل تفسیر است و زمانی که مواضع ضدایرانی بلینکن در روز جمعه برجسته شود دستیابی به هدف «نرمالیزاسیون‌سازی ایران» دور از دسترس قرار خواهد گرفت. آن هم در حالی که طی هفت سال اخیر رهبران و عناصر و رسانه‌های این طیف تلاش گسترده‌ای را برای ریل‌سازی نظام در چنین جهتی را صورت داده‌اند و نمی‌خواهند یک شبه تلاش‌های خود را بر باد رفته ببینند.
