در روز‌هایی نفس می‌کشیم که به قول معروف، جشن تولد انقلاب است؛ جشن تولدی که یادآور اشک‌ها و لبخندهاست. جشن تولدی که همگی خواسته یا ناخواسته به آن دعوتیم و بالاخره جشن تولدی که سه گروه، حسابی در آن فعالند. دسته اول عده‌ای هستند که در بسیاری از ادارات و سازمان‌های تبلیغاتی حقوق می‌گیرند تا با اقداماتی تکراری، کلیشه‌ای و بی‌فایده، به قول خودشان سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی را گرامی بدارند! و با بودجه‌های آنچنانی، بزرگداشت‌های مثلاً باشکوهی برگزار کنند. دسته دوم هم عده‌ای که حسرت دوران پادشاهی و حکومت غیرمردم‌سالار شاهنشاهی را می‌خورند و مشغولند به بزک کردن چهره سیاه و کثیف پهلوی.
دسته اول، با کلی سروصدا به موفقیت‌های انقلاب در بخش‌های مختلف علمی و فرهنگی و نظامی اشاره می‌کنند و از سلول‌های بنیادی و انرژی هسته‌ای و توانمندی‌های هوا و فضا گرفته تا عزت جهانی و استقلال سیاسی و حفظ وجب به وجب خاک میهن را در بوق و کرنا می‌کنند، اما صدایی در نمی‌آورند از پررنگ شدن خوی اشرافی‌گری در بین بعضی از مسئولان و اختلاس‌های میلیاردی و کلاهبرداری‌های مؤسسات مالی و اعتباری از مردم. دسته دومی‌ها هم مدام ادعای مدرنیزه کردن کشور توسط شاه و صنعتی‌شدن ایران در دوره پهلوی را تکرار می‌کنند، اما از وابستگی ذلیلانه به غرب در همه بخش‌های سیاسی، صنعتی، نظامی و فرهنگی دم نمی‌زنند. اولی‌ها به صرف وفاداری مردم به انقلاب و حضور ملی در صحنه‌های حساس، همه چیز را گل و بلبل تصور می‌کنند و دومی‌ها به دلیل نارضایتی‌های معیشتی (که آن هم ریشه‌اش در دور شدن ما از برخی اصول انقلاب و مدیریت جهادی است)، کار انقلاب را تمام شده می‌دانند و به اغتشاش و آشوب‌های کور دلبسته‌اند. در حقیقت نه اولی‌ها کمکی به انقلاب می‌کنند و نه دومی‌ها توان ضربه زدن به این سرمایه ملی را دارند؛ پس فقط می‌ماند سومی‌ها!
دسته سوم یا همان سومی‌ها، همین نسل پنجمی‌ها و دانش‌آموزان هستند که با سپری‌شدن ایام امتحانات، بهترین فرصت را برای اقدامات روشنگرانه و تبیینی پیدا کرده‌اند و با قضاوتی واقع‌بینانه و نگاهی جامع به نقاط قوت و ضعف انقلاب، به این مهم‌ترین اتفاق قرن بیستم می‌پردازند و از گذشته پلی برای رسیدن به آینده‌ای بهتر برای ایران عزیز می‌سازند. رفقای انجمن اسلامی اولاً بدون تعصب و دگم‌اندیشی، به نقاط ضعف این ۴۰ سال توجه می‌کنند و ثانیاً بدون خجالت و ترس به بخش‌های مثبت این دوران افتخار کرده و از این نقاط قوت برای رسیدن به آرمانشهر مهدوی و تمدن نوین اسلامی حداکثر استفاده را می‌برند.
حداکثر استفاده برای نیروسازی و جریان‌سازی در جشن‌های مردمی دهه فجرِ و نمایشگاه‌های خلاقانه و ابتکاری «مدرسه انقلاب». نمایشگاه‌هایی که نه‌تن‌ها با استفاده از بودجه‌های دولتی بر پا نمی‌شود، بلکه با پول توجیبی و خون‌دل خود نوجوانان دغدغه‌مند، طراحی و اجرا می‌گردد تا فرصتی برای بروز استعداد‌های فکری و مهارتی دانش‌آموزان، محملی برای تجربه سازماندهی و کار جمعی و فضایی برای موج‌آفرینی و اثرگذاری عمومی در مدرسه مهیا کنند؛ موج‌آفرینی و اثرگذاری در قالبی جدید که تاکنون بدین شکل تجربه نشده‌بود. برپایی نمایشگاه مدرسه‌ای در فضای مجازی که به دلیل شیوع بیماری کرونا، فرصتی جدید برای خلاقیت و ابتکار و نوآوری برای نوجوانان دبیرستانی فراهم کرده‌است. پس پیش به سوی تشکیل ستاد‌های دانش‌آموزی دهه فجر در مدارس و برپایی نمایشگاه‌های مدرسه انقلاب.
