در این رویداد از 18 مادر زیر 40 سال که 3 فرزند و یا بیشتر دارند و همچنین در عرصههای مختلف اجتماعی، علمی، فرهنگی و اقتصادی موفق هستند تقدیر به عمل آمد.
4 تن از این مادران موفق در خصوص کیفیت ازدواج، فرزندپروری و بایدها و نبایدهای تغییر فرهنگ عمومی در خصوص فرزندآوری باما به گفت وگو نشستند که درادامه می خوانید.
تدین، مهمترین ملاک برای ازدواج
عفت حداد رباطی به عنوان همسر یک طلبه حوزه علمیه و مادر 11 فرزند، به ملاکهای خود در تشکیل زندگی و فرزند پروری اشاره میکند و میگوید: در 14 سالگی با همسرم ازدواج کردم. مهم ترین ملاک هر دوی ما برای ازدواج تدین بود، نه مال و ثروت.
وی ادامه میدهد: مهریهام به نیت تبرک جستن از اهل بیت(ع)، 14 سکه است. معتقدم، فرزندآوری سخت است ولی نه به آن سختی که مردم فکر میکنند. خصوصا چند سال اول تا بچهها یک مقداری از آب و گل در بیایند، کارها دشوارتر است ولی بالاخره کمککار مادر و پدر میشوند.
این بانوی طلبه ادامه میدهد: آیات و روایات بسیاری داریم که خداروزی دهنده است. دین مبین اسلام فرموده، فرزندان خود را از ترس فقر نکشید، این ما هستیم که به شما بهخاطر وجود آنها روزی میدهیم.
این مادر نمونه خاطرنشان میکند: اگر تعداد فرزند بر تربیت تاثیر دارد، چطور خانوادههای تک فرزند هم میگویند ما در تربیت همین یکی ماندهایم. به فرموده رهبرمان، در خانوادهای که یک فرزند خوب تربیت شود، 5 فرزند دیگر هم خوب تربیت میشود.
وی میگوید: در خانوادههای پرجمعیت، خصایل اخلاقی چون روحیه قناعت، زندگی اجتماعی تقویت میشود. بچهها روحیه بالاتری در برخورد با مشکلات نسبت به بقیه دارند. آنها در جمع خانواده مادر و پدر بودن را تمرین میکنند. آسیبهای خانوادههای تک فرزندی را هم ندارند.
هم فرزندپروری هم تحصیل
زهرا صادقی دیگر بانویی است که مادر 8 فرزند است اما اینکه چطور بین امور زندگی از جمله تحصیل، همسرداری و تربیت فرزندان هماهنگی برقرار کرده از زبان خودش شیرین و آموزنده است.
صادقی میگوید: من در زمان تشکیل خانواده، 16 سال بیشتر نداشتم ولی در خانوادهای بزرگ شده بودم که مذهبی بودند و پدرم روی ازدواج بهموقع دختران تاکید داشت. برای خودم، جوانی در شأن خانواده مؤمن و با اخلاق، مخصوصاً با صداقت و ولایی کفایت میکرد.
صادقی ادامه میدهد: همسرم 24 ساله و طلبه حوزه علمیه بود. من و همسرم نسبت خانوادگی و فامیلی داشتیم و این شناخت نسبی، بخشی از اختلافات سنی و تحصیلی بین ما را پوشش میداد.
صادقی عنوان میکند: خانواده همسرم 6 فرزند و ما هم 3 فرزندی بودیم. هر دوی ما وقتی ازدواج کردیم، روی داشتن فرزند توافق داشتیم. وقتی خدا 3 فرزند به ما عنایت کرد، من و همسرم تاکیدات رهبری را درخصوص فرزندآوری شنیدیم و از آن زمان به داشتن فرزند بیشتر فکر کردیم. از طرفی، آیات قرآن کریم به صراحت اشاره دارد که «ما به شما فرزند عطا میکنیم». در ضمن با کمک گرفتن از نظر کارشناسان علوم دینی، از نظر اعتقادی آمادگی لازم را برای پذیرفتن هدیه الهی را پیدا کردیم.
وی میگوید: اتفاقاً ما تا فرزند ششم هم از نظر مالی در شریط دشواری به سر میبردیم ولی این طور نبود که ما فکر کنیم که اگر تعداد فرزند کمتری داشتیم، اوضاع اقتصادی بهتری میداشتیم. مقدار روزی ما به تعداد بچهها مربوط نیست، ابعاد و دلایل مادی و معنوی دیگری دارد. با هر فرزند ما به رشد و تکامل میرسیم. ضمناً مطابق روایات هم فرزندان، ولی نعمت ما هستند و خداوند متعال اول روزی آنها را میدهد و بعد ما را.
پایبندی به قرآن
زهرا یوسفوند هم در زمره مادران برگزیده طرح شکوه مادری است. وی به دلایل مختلف از جمله تحصیل و کار در رشته دندانپزشکی و فعالیتهای فرهنگی، یکی از مادران برگزیده رویداد ملی «شکوه مادری» است.
وی نیز در مورد شرایط تشکیل خانواده و ملاکهای انتخاب همسر و البته تمایل به چند فرزندی میگوید: در سن 17 سالگی، زمانی که در حال تحصیل بودم با اعتماد به نظر خانواده، بهخصوص پدرم ازدواج کردم. اولش با ازدواج در سنین پایین مخالف بودم ولی با تحقیقات و نظر پدرم در این خصوص که بعد از ازدواج هم میتوانم به تحصیل و دیگر خواستههایم برسم، بالاخره متقاعد شدم.
این بانوی برگزیده طرح شکوه مادری تصریح میکند: پایبندی همسرم به مبانی اعتقادی و مذهبی هم سطح خانواده خودمان، بیشتر از دیگر ملاکها برایمان مهم بود و شرایط مالی برای ما ملاک انتخاب نبود.
وی میگوید: اگر حمایت خانواده، مخصوصاً همسر نباشد، خانمها نمیتوانند به ادامه تحصیل و اشتغال در حین همسرداری و فرزندپروری فکر کنند. این نکته معمولاً در جامعه ما و طرح مسئله چند فرزندی، مغفول واقع شده و تنها به یک یا چند بعد در میل مادران به تک فرزندی توجه میشود.
اینکه پدران در هر برهه زمانی و بسته به نیازهای مادران، با توافق نظر و همراهی، گرفتن پرستار، همراه کردن خانوادهها، مشارکت در نگهداری از فرزندان و... حمایتگر و پشتیبان همسر خود باشند تا ضمن حضور موفق و مؤثر اجتماعی، به مادری به عنوان یک نقش ارزشمند نگاه کنند.
همین طور بستر جامعه باید مهیای این نقشهای چندگانه زنان باشد. باید جامعه ما، جامعه دوستدار کودک و حامی مادر باشد که بانوان به فرزندآوری رغبت کنند.
به نظرم، بخش بزرگی از فکر کردن زوجین به مشکلات اقتصادی به عنوان سد راه فرزندآوری، خود خواسته و از روی اشتباه شناختی است. بچههای ما بیشتر از اسباب بازی، به همبازی و همفکر و همراه نیاز دارند. داشتن و یا نداشتن رفاه مالی، بیشتر یک بهانه است.
رموز یک مادر موفق
صفیه جوزدانی دیگر بانویی است که با برخورداری از عناوین و توانمندیهای مختلف تحصیلی، کاری، قرآنی و ورزشی، مادر 3 فرزند هم است.
وی هم میگوید: در23 سالگی با همسرم آشنا شدیم و ازدواج کردیم. مهمترین ملاک من قرآنی و فرهنگی بودن همسرم بود. ما در حین ادامه تحصیل، صاحب 3 فرزند شدیم و این طور نبود که کار و تحصیل و زندگی را از هم جدا کنیم.
جوزدانی میگوید: ما فکر میکردیم با برنامهریزی و هماهنگی بین امور مختلف، مشکلی برای فرزندآوری نخواهیم داشت. بهعلاوه، اعتقاد ما بر این بود که در این عالم باید به تکلیف خودمان در کنار دیگر امور زندگی عمل کنیم. چون به فرموده رهبر معظم انقلاب، جهاد امروز، داشتن فرزند بیشتر و افزایش شمار شیعیان است.
وی میگوید: من در حالی که رتبه ممتاز کارشناسی ارشد روانشناسی اسلامی بودم و میتوانستم مستقیم وارد دوره دکتری شوم، بهخاطر همین وظیفه از آن صرف نظر کردم.
همچنین، همسرم در شغلی خارج از استان محل سکونت ما، مشغول هستند و من با قبول دشواری داشتن فرزند بیشتر بدون کمک و همراهی همسرم، با هدف کسب رضایت خداوند متعال به داشتن چند فرزند رضایت دادم. چون به این وسیله، تابع اوامر ولی امر زمان و اهل بیت(ع) هستیم و سختیهای مسیر زندگی از جمله ممانعت خانوادهها، تحصیل در حین فرزندپروری، مسائل مالی و... هم برایمان شیرین است.
در ضمن، حافظ کل قرآن کریم هستم و تاکنون عناوین قرآنی بسیاری کسب کردهام و در کنارهمه فعالیتهای منزل و تحصیل، مدرس حفظ کودکان هستم.