کد خبر: 1037554
تاریخ انتشار: ۱۷ بهمن ۱۳۹۹ - ۲۳:۲۹
دولت ترکیه از یک سو، سطح بازدارندگی نظامی را در مقابل عملیات ارتش سوریه و همپیمانانش برای آزادسازی افزایش می‌دهد و از سوی دیگر، حضور نظامی خود را با کنترل بیشتر بر گروه‌های تروریستی در سوریه و کاهش قدرت مانوردهی نظامی و سیاسی این گروه‌ها افزایش می‌دهد
حسام زیدان

سرویس بین الملل جوان آنلاین: طوفان زمستان سردی که در شمال سوریه می‌وزد با تنشی سیستماتیک همزمان شده که بعد از عقب‌نشینی ترکیه از پست‌های بازرسی در مناطق تحت‌کنترل ارتش سوریه ایجاد شده است. این منطقه این روز‌ها به اوج تنش در سطوح سیاسی، نظامی و میدانی رسیده است و به کانون جدید درگیری‌ها تبدیل شده که این امر، نشانگر محصور شدن ترکیه پشت تسلیحات و تداوم تجاوز علیه سوریه است.


توپخانه‌های ترکیه که روزانه از طریق مرز‌های مشترک با سوریه، وارد مناطق تحت‌اشغال گروه‌های مسلح و در خطوط تماس با ارتش سوریه مستقر می‌شوند، مرز‌های سیاسی را دور می‌زنند. گمانه‌هایی درباره دلایل و نیات ارتش ترکیه درباره این تحرکات و نیز افزایش شمار نظامیانش و مستقر ساختن تجهیزات نظامی در این منطقه مطرح می‌شود. همزمان گفته می‌شود که ترکیه تلاش می‌کند از طریق این تحرکات، شرایط حضورش را در سوچی، آستانه و نشست‌های کمیته تدوین قانون اساسی سوریه بهتر کند.


به نظر می‌رسد دولت ترکیه درصدد بهره‌برداری از زمان و نیز ایجاد موانع در مسیر هرگونه رویارویی سیاسی با شرکای ضامن‌کننده و جانی دوباره بخشیدن به گروه‌های مسلح است، بنابراین با خوانش تحولات در مناطق کاهش تنش، از کوه‌های شمال شرقی لاذقیه گرفته تا مناطق شمال‌غربی استان حلب و نیز حومه‌های حلب و ادلب اینگونه استنباط می‌شود که تحرکات نظامی بر عقب‌نشینی‌ها، ایجاد مراکز جدید برای استقرار و پست‌های دیده‌بانی محدود نمی‌شود، بلکه کاروان‌های حامل نظامیان و تجهیزات لجستیکی و نظامی از طریق گذرگاه‌های مرزی و گذرگاه‌هایی که طی دوران جنگ ایجاد شده، وارد مناطقی در سوریه می‎شوند.


از زمان سیطره ارتش سوریه بر شهر «سراقب»، تقریباً به صورت روزانه از ورود کاروان‌های نظامی ترکیه یا احداث پست‌های دیده‌بانی جدید سخن گفته می‌شود. ارتش ترکیه تاکنون بیش از ۶۵ پست دیده‌بانی در مناطق کاهش تنش ایجاد کرده و طبق اعلام برخی منابع، از زمان آتش‌بس در مناطق کاهش تنش، ترکیه ۸ هزار وسایل نقلیه و حدود ۱۰ هزار نظامی خود را در سوریه مستقر کرده است. همچنین تعداد کامیون‌ها و خودرو‌های زرهی نیرو‌های ترکیه در منطقه کاهش تنش از دوم فوریه ۲۰۲۰ تاکنون به بیش از ۱۱ هزار و ۵۰۰ دستگاه رسیده است که حامل تانک‌ها و نفربرها، ناو‌های نظامی، زره پوش و رادار‌های نظامی هستند.


همه این تحولات با عقب‌نشینی تُرک‌ها از هفت پست دیده‌بانی - از مجموع ۱۲ پست در مناطق تحت‌سیطره ارتش سوریه- یعنی مناطق «مورک»، «شیر مغار» در حومه حماه، «عندان»، «الراشدین»، «العیس» و «الشیخ عقیل» در حومه حلب، همراه شده است، در‌حالی‌که عقب‌نشینی‌ها از «الطوقان» در حومه ادلب ادامه دارد و انتظار می‌رود که این منطقه طی روز‌های آینده کاملاً تخلیه شود؛ یعنی نیرو‌های ترکیه از تمامی نقاط اصلی کاملاً محاصره‌شده عقب‌نشینی کرده‌اند و عقب‌نشینی‌ها از نقطه الطوقان به صورت تدریجی انجام می‌شود.


منابع تأکید می‌کنند ارتش ترکیه از چهار نقطه «معرحطاط»، «الصناعه» در شرق سراقب و «معمل الکورانی» در «الرزبه» و «قبتان الجبل» در حومه حلب کاملاً عقب‌نشینی کرده و در حال برچیدن تجهیزات نظامی‌اش از نقطه «الدویر» در شمال سراقب است. چندین نقطه نظامی ارتش ترکیه در مناطق تحت‌کنترل ارتش سوریه از جمله «مرکز الحبوب» در جنوب سراقب، «معمل السیرومات» در شمال سراقب، «ترنبه» در غرب سراقب و نقطه‌ای در حومه حلب در نزدیکی «کفرحل» محاصره شده است.


گسترش نقشه استقرار ارتش ترکیه در مناطق شمالی سوریه دلایل و اهدافی تاکتیکی و استراتژیک دارد و این دلایل و اهداف نمی‌توانند بر ابعاد معضلی که ترکیه برای خود به‌ویژه در حوزه امنیت ملی‌اش ایجاد کرده است، سرپوش بگذارد. ترکیه ترجیح داد به سکویی برای جنگ و تجاوز به کشور همسایه تبدیل شود.


در بعد استراتژی، دولت ترکیه شدیداً احساس می‌کند که باید برای مرحله دولت بایدن آماده شود که ممکن است فهرستی جدید از گزینه‌های مربوط به اوضاع داخلی در ترکیه و مداخلاتش در بحران سوریه را ارائه دهد. آنکارا می‌خواهد کارت‌های مذاکره خود را در چارچوب هر تحولی جدید، در هم ادغام کند چه در مقابل دولت بایدن که به نظر می‌رسد برای مرحله‌ای جدید از استثمار از پرونده کرد‌ها آماده می‌شود و چه در مقابل مسکو و تهران که تلاش می‌کنند دست آنکارا را در سوریه از طریق نابود کردن گروه‌های تروریستی- که بازوی دولت ترکیه در بحران سوریه هستند- قطع کنند.


در مورد بعد تاکتیکی می‌توان گفت که تلاش‌های ترکیه برای دستیابی به اهدافی مختلف از جمله استراتژیک متمرکز است. دولت ترکیه از یک سو، سطح بازدارندگی نظامی را در مقابل عملیات ارتش سوریه و همپیمانانش برای آزادسازی افزایش می‌دهد و از سوی دیگر، حضور نظامی خود را با کنترل بیشتر بر گروه‌های تروریستی در سوریه و کاهش قدرت مانوردهی نظامی و سیاسی این گروه‌ها افزایش می‌دهد.


وقایع و نبرد‌های اخیر نشان دادند که ادلب عرصه‌ای برای بهبود شرایط مذاکره نخواهد بود، بلکه این منطقه پایان توهم گروه‌های تروریستی و حامیان‌شان است و سرزمین سوریه به آغوش صاحبانش بازخواهد گشت و تروریست‌ها نابود خواهند شد، نبرد سراقب و همچنین نبرد «معره النعمان» این واقعیت را به وضوح بیان می‌کنند.


منبع: شبکه العالم

نظر شما
جوان آنلاين از انتشار هر گونه پيام حاوي تهمت، افترا، اظهارات غير مرتبط ، فحش، ناسزا و... معذور است
تعداد کارکتر های مجاز ( 200 )
پربازدید ها
پیشنهاد سردبیر
آخرین اخبار