اصلاح‌طلبان در ماه‌های اخیر با ذوق‌زدگی از سرکار آمدن دولت دموکرات‌ها در امریکا، می‌گویند حالا که ترامپ رفته و بایدن بر سر کار آمده، وقت «مذاکره» است و باعث ایجاد این سؤال شدند که مگر وقتی دونالد ترامپ رئیس جمهور امریکا بود، شما در تعامل با دولت امریکا، نظر دیگری غیراز مذاکره داشتید؟ در واقعیت، چه زمان اوباما، چه زمان ترامپ، چه زمان بایدن و چه زمان هر رئیس جمهور دیگری در ایالات متحده، نظر اصلاح‌طلبان این بوده که «اکنون زمان مذاکره است!»
سخنان یکی از اصلاح‌طلبان تأیید می‌کند که آن‌ها قبل از بایدن و بعد از اوباما هم پی مذاکره بودند، ولی اکنون چنان بر طبل «حالا وقت مذاکره است» می‌کوبند، گویی تازه شرایط مهیای مذاکره شده است! مصطفی درایتی، از فعالان سیاسی اصلاح‌طلب اخیراً در مصاحبه‌ای گفته: «آنچه با برجام انجام شد یک مسئله و آنچه پس از روی کار آمدن ترامپ انجام گرفت، مسئله‌ای دیگر است. ترامپ می‌گفت با برجام مخالف هستم و فشار حداکثری را برای پای میز مذاکره نشاندن ایران، در دستور کار قرار خواهم داد. زمانی که مذاکرات برجام شروع شد، شرایط متفاوت بود. پس از روی کار آمدن ترامپ هم امکان انجام کار‌ها وجود داشت، اما تصمیم آن با دولت نبود!»
او نمی‌گوید دولت قصد مذاکره با ترامپ را نداشت، بلکه می‌گوید تصمیم آن با دولت نبود. در واقع پس از خروج امریکا از برجام، فشار‌های حداکثری و ترور قاسم سلیمانی، دولت و اصلاح‌طلبان همچنان خواهان مذاکره با امریکا بودند، اما یک قوه عاقله مافوق، مانع این کار شده است. درایتی و همفکرانش در دولت و جریان اصلاحات، قبل از سخن گفتن درباره مذاکرات مجدد یا ادعای اینکه چه کسی خواهان مذاکره بوده و چه کسی نبوده، باید پاسخ دهند که مذاکرات قبلی چه سودی برای ملت ایران داشت؟ حتی با فرض آنکه مذاکرات با دولت اوباما را مفید ارزیابی کنیم، نتایج مذاکرات، ضمانت اجرایی لازم را نداشت و با تغییر دولت امریکا از دست رفت. آیا باید هر چند سال، وقت چند ساله بگذاریم و با هر تغییر دولت در امریکا، مذاکرات را از نقطه صفر شروع کنیم؟
