سرویس سبک زندگی جوان آنلاین: در فرهنگ غربی که رگههای معنویت به حداقل ممکن رسیده، آدمی موجودی رها در هستی است که بدون هیچ پشتوانهای باید با دشواریهای زندگی مادی دست و پنجه نرم کند. بیتردید وجود مقوله زیبا، اثربخش و امیدآفرینی همچون توکل در دین مبین اسلام نهتنها انسان را از تنهایی و سردرگمی در مشکلات رها میکند، بلکه عامل و پشتوانهای محکم برای از سرگذراندن سختیها، مسائل و مشکلات زندگی است. در ادامه نگاهی به احادیث و روایات در این زمینه داریم.
بیتردید توکل به خدا به معنی رها کردن کار و تلاش نیست، بلکه باید برای هر کاری همت کرد و در عین حال متکل به خالق هستی بود. پیامبر اکرم (ص) گروهی را دیدند که [برای کسب روزی]به دنبال کشت و کار نمیروند، فرمود چه میکنید؟ گفتند: ما متوکل هستیم و بر خدا توکل میکنیم. حضرت فرمودند: شما متوکل نیستید، بلکه سربار مردم هستید.
حضرت محمد (ص) میفرماید: «کسی که دوست دارد قویترین مردم باشد باید بر خدا توکل کند.»
ایشان در حدیث دیگری فرموده است: «هر کس به خدا توکل کند، خداوند هزینه او را کفایت مى کند و از جایى که گمان نمىبرد به او روزى مى دهد.»
بیتردید خلوص در توکل موجب تعالی روح آدمی میشود. امام جواد (ع) در این رابطه میفرمایند: «اعتماد و توکل به خدا به منزله بهای شی نفیس و به منزله نردبان برای کسی است که میخواهد درجات کمال را بپیماید.»
انسان مؤمن هیچگاه در مشکلات افسرده و بیچاره نمیشود، بلکه برای اقدام دست به عمل میزند و خود را به اراده و رحمت خداوند میسپارد. امام سجاد (ع) در این زمینه میفرمایند: «تنها به سوی تو استغاثه میکنم و تو را مایه امید میشمارم و تو را میخوانم و به تو پناه میبرم و به تو اطمینان دارم و تو را پشتیبان خود میدانم و به تو ایمان میآورم و به جود و کرم تو توکل میکنم.»
شخصی از حضرت امام رضا (ع) پرسید: حد و مرز توکل چیست؟ حضرت فرمودند: «توکل آن است که با اتکای به خدا از هیچ کس نترسی.»
حضرت علی (ع) نیز در کلامی گهربار درباره توکل میفرماید: «هر کس به خدا توکل کند، دشوارىها براى او آسان مىشود و اسباب برایش فراهم مىگردد.»