یک انتقال قدرت رقت‌بار و پرماجرا از ترامپ به بایدن، رئیس‌جمهور جدید ایالات متحده را با فهرستی از موضوعات به بن‌بست رسیده، چالشی، بحرانی یا پرهزینه روبه‌رو کرده است، چنانکه چاره‌ای جز تجدیدنظر یا عقب‌نشینی یا استمرار سیاست‌های گذشته که بر مشکلات امریکا خواهد افزود، برای او باقی نمانده است. از جمله این پرونده‌ها، مسئله بایدن در قبال ایران و برجام است که ترامپ از آن خارج شده و در توهم به تسلیم کشیدن ایران، راهبرد فشار حداکثری را با توصیه صهیونیست‌ها علیه ایران به اجرا گذاشت. این راهبرد، امریکا و ترامپ را در همان شرایط اوباما قرار داد که تحریم‌های غیرقانونی و ضدانسانی امریکا به بن‌بست رسیده و بی‌خاصیت شده بود. حال بایدن باید رویکرد جبرانی از خود نشان دهد، ولی از آنجا که تحریم‌ها، به‌عنوان یک سلاح جنگی در سیاست‌های جهانی امریکا، تعریف شده است و از سوی ایران نیز قانون مجلس شورای اسلامی در تعلیق تعهدات برجامی به‌ویژه تعلیق و توقف اجرای پروتکل الحاقی در کنار چند موضوع دیگر در دستور کار فوری تا سوم اسفند قرار دارد، بایدن در شرایط پارادوکسیکال قرار گرفته است. اولویت بایدن و امریکا این است که این قانون مجلس شورای اسلامی ایران اجرا نشود، چرا که اجرای آن و نتایج انتخابات ریاست‌جمهوری در چهار ماه آینده ایران، شرایط بایدن را بسیار دشوارتر خواهد کرد؛ لذا از یک سو باید ابزار جنگی تحریم را حفظ کند و از سوی دیگر، قادر نیست در جایگاه طلبکار و مدعی، اهداف فرابرجامی را محقق نماید. طی حداقل یک ماه گذشته تاکتیک‌های متنوعی از سوی مقامات امریکایی برای فرار از پیامد‌های قانون هسته‌ای مجلس شورای اسلامی ایران به‌کار گرفته شده و غرب‌زده‌های داخلی نیز با هزار سفسطه سعی کردند جاده‌صاف‌کن بایدن شوند و منافع ملی را همچون گذشته به بازی بگیرند. این تاکتیک‌ها و همه تلاش‌های لیبرال‌های داخلی راه به‌جایی نبرده و واسطه‌های قطری و سوئیسی هم برای متوقف کردن یا وعده و وعید‌های نخ‌نما، کارساز نبوده‌اند. دلیل استحکام موضع ایران در شرایط فعلی این است که همه سیاست‌های امریکایی، غربی و صهیونیستی که در برجام متجلی بود با اجرای قانون هسته‌ای مجلس بر باد می‌رود و ایران نیز با دست برتر و با وجاهت بین‌المللی خود که تعهدات را سال‌ها اجرا کرده و امریکا در موضع متهم و خروج از برجام برای زیاده‌طلبی بوده، مسیر‌های اقتصادی را به نحوی به پیش برده که براساس ارزیابی بانک جهانی مسیر اقتصاد ایران با رشد ۷/۷ درصدی رروبه‌رو است و فرصت‌های پیوند اقتصادی و راهبردی با قطب‌های جدید اقتصادی در آسیا را نیز در دستور کار فوری خود دارد؛ لذا بایدن در قبال ایران و برجام، در شرایط شمارش معکوس تا سوم اسفند قرار دارد و می‌داند که تحریم‌ها و فرار از تعهدات برای امریکا حاصلی نداشته است؛ لذا یک عقب‌نشینی دردناک از سوی بایدن، تنها راهکاری است که شاید برای امریکا مفیدتر باشد وگرنه چنانچه طی روز‌های آینده سیاستی عاقلانه از سوی بایدن دنبال نشود، ابزار‌های فشار و چانه‌زنی ایران تا اکتبر آینده و رئیس‌جمهور انقلابی جدید، بسیار فراتر از امروز خواهد بود و بایدن و امریکا و تیم منطقه‌ای آن، در پرونده‌های منطقه‌ای نیز که در بن‌بست و چالش‌های جدی به‌سر می‌برند، باید هزینه‌های جدیدی را تحمل نمایند.
