وزیر ورزش بار دیگر از تلاشهای همهجانبه و استفاده از تمام ظرفیتهای حقوقی کشور برای کسب موفقیت در پرونده پرایراد ویلموتس خبر میدهد. ننگینترین قرارداد تاریخ فوتبال ایران که بارها و بارها گفته شده برای عوض کردن نتیجه آن در دادگاه عالی ورزش، از عالیترین کارشناسان و وکلای بینالمللی دفتر معاون حقوقی رئیسجمهور استفاده و بهترین مشورتها به تیم حقوقی فدراسیون فوتبال داده شده است.
بدون شک همینطور است و فدراسیون فوتبال در تمام طول این مدت، حمایت همهجانبه وزارت ورزش و همچنین دولت و تیم حقوقی آن را داشته و تأکید وزارت بر استفاده از تمام ظرفیتهای حقوقی کشور برای به تصویر کشیدن تلاشها و تقلاها نیز در همین راستاست. اما چرا همواره باید بعد از رخ دادن چنین فجایع جبرانناپذیری شاهد تلاشهای همهجانبه آقایان باشیم؟
چرا قبل از عقد چنین قرارداد ننگینی از همه ظرفیتهای حقوقی کشور استفاده نشد تا امروز کار به اینجا نکشد که مرد بلژیکی علاوه بر دریافت بیش از ۲ میلیون یورو بنا بر حکم فیفا بیش از ۶ میلیون یوروی دیگر نیز روی دوش فوتبال ایران بگذارد؟ چرا آن زمان که باید از ظرفیتهای حقوقی دولت استفاده نشد؟ چرا آن زمان که باید نظارتی صورت نگرفت تا امروز همه تیم حقوقی دولت بسیج نشوند برای پاک کردن گند تاریخی که جمع شدنش به معجزه میماند؟
حرفهای سلطانیفر که البته جدید هم نیست در واقع تلاش برای به تصویر کشیدن تقلاهایی است که برای برگرداندن رأی این پرونده جنجالی شده است، اما از او به عنوان متولی ورزش کشور انتظار میرود از تمام ظرفیتهای دولت برای همه ورزش کشور استفاده کند و آن را صرفاً خرج فوتبالیها نکند که عدم نظارت و بیکفایتیهای مدیران نالایق آن هزینهای هنگفت و نجومی را به بیتالمال و جیب ملت تحمیل کرده است!
در واقع انتظار میرفت سلطانیفر امروز قاطعانه از برخوردی جدی با عاملان و مقصران این پرونده سخن به میان آورد و از تمام ظرفیتهای کشور برای کشاندن آنها پای میز محاکمه استفاده کند تا حق ورزش و حتی فوتبال را از این به اصلاح مدیران بستاند، اما همانطور که پیشتر در داستان طارمی و باشگاه ترکیهای شاهد وساطت رئیسجمهور برای این بازیکن و پرسپولیس بودیم، یکبار دیگر بنا بر گفتههای وزیر ورزش شاهد استفاده از تمام ظرفیت حقوقی یک کشور، نه برای پیشبرد اهداف کل ورزش که برای رهایی از فاجعهای که مدیران ناکارآمد فوتبال رقم زدهاند، هستیم. ظرفیتی که گویا تنها برای فوتبال هزینه میشود، آن هم نه برای پیشگیری!
تلخترین قسمت به تصویر کشیدن تلاشها برای کسب موفقیت در پرونده ویلموتس که چیزی شبیه به معجزه است، این است که اگر پیشتر و قبل از زدن امضا پای قرارداد سرمربی سابق تیم ملی فوتبال ایران از تیم حقوقی دولت مشورت گرفته میشد، الان فوتبال ایران در تقلا برای رهایی از هزینه هنگفتی نبود که باید در این شرایط سخت خرج رشتههای المپیکی میشد، نه اینکه به واسطه بیکفایتی مدیران نالایقی که هیچ برخورد جدی نیز با آنها نشده، در آستانه روانه شدن به جیب مردی باشد که کوچکترین سودی برای فوتبال ایران نداشت. در واقع نه امروز که کار از کار گذشته که دیروز باید از تمام ظرفیتها استفاده میشد. آن زمان شاید اگر از همه ظرفیتهای یک وزارتخانه برای عقد قرارداد ویلموتس استفاده میکردند (نظارت و مشورت) کاربه اینجا نمیکشید که نیاز به استفاده از تمام ظرفیتهای یک کشور باشد، آن هم وقتی که کار از کار گذشته و دیگر آب رفته به جوی بازگردانده نمیشود!