انفجار صبح یک شنبه در ساختمان مونتاژ سانتریفیوژ‌های جدید نطنز که سال قبل نیز هدف عملیات نفوذ-تخریب بوده، درحالی است که مذاکرات وین همچنان ادامه دارد و مقامات وزارت خارجه امریکا تأکید دارند همه تحریم‌ها را برنمی‌دارند، ریل‌گذاری استراتژی‌های آنها در قبال ایران از برجام می‌گذرد تا آن را قوی‌تر و طولانی‌تر نمایند و نگرانی‌های دیگر امریکا نیز برطرف شوند، به‌رغم مواضع ایران، تا ایران به تعهدات برجام بازنگردد، امریکا هیچ اقدام تشویقی انجام نمی‌دهد. محتوای مذاکرات وین از نگاه امریکا برای این است که امریکا بداند برای کدام اقدامات ایران، باید چه بخشی از تحریم‌ها را بردارد. این یعنی آقایان مذاکره‌کننده را تنگنای زمان باقی مانده تا انتخابات ریاست‌جمهوری خردادماه، سراسیمه و بدون برنامه و سناریو وارد گفتگو کرده است. حال آنکه همواره در یک تکرار از آنها شنیده‌ایم، مذاکره با امریکا ضرورتی ندارد! طرف امریکایی و تیم اروپایی و صهیونیستی و عربی آنها، از یک برنامه سمفونی‌وار بهره‌مند هستند و آن را به اجرا می‌گذارند. تقریباً تمامی اهداف و رویکرد‌های ترامپ، توسط بایدن هم در مذاکره دنبال می‌شود، یعنی به روشنی و از طریق روندی که به انتخاب کاظمی در عراق منجر شد، روی حذف نفوذ ایران کار می‌کنند و گفت‌وگوی همکاری استراتژیک با عراق را دقیقاً برای حذف ایران از عراق پایه‌ریزی کرده و قیمومیت بر عراق را در طراحی خود قرار داده‌اند. به رژیم صهیونیستی حاشیه امن داده‌اند تا بر اساس راهبرد «درگیری بین جنگ‌ها» که همان جنگ فرسایشی در سقف مدیریت شده است، اقدامات ایذایی در سوریه یا سایبری در داخل تأسیسات هسته‌ای و ترور دانشمندان ایرانی و تخریب پروژه هسته‌ای جدید را به اجرا بگذارد و بار‌ها به کشتی‌های تجاری و نفتی ایران در آبراه‌های بین‌المللی و اخیراً در شمال باب‌المندب حمله نماید. لایه دیگر و مهم این سمفونی، فعال کردن اهرم‌های شرطی‌کننده افکار عمومی کشورمان است تا با وعده‌های نخست‌وزیر کره یا برخی مقامات عراقی برای پرداخت پول‌های بلوکه شده از مسیر‌های قابل مدیریت از سوی امریکا، برای لیبرال‌های ورشکسته و ناکارآمد در کشورمان آبرویی انتخاباتی دست و پا کنند. آخرین تلاش در این سمفونی رفتاری امریکا، آمدن قاسم الاعرجی از عراق است تا به دریابان شمخانی بگوید مقاومت عزتمند در عراق مزاحم کاظمی است و در مسیر امریکایی شدن عراق کارشکنی می‌کنند. طبیعی است که باید سمفونی امریکایی را با سمفونی پاسخ داده و به این خانه عنکبوتی فرصت شعبده‌بازی با کارت‌های مختلف را ندهیم. امریکا نیاز به مذاکره با ایران دارد و اولین واکنش این است که، چون ساختمان تخریب شده و سانتریفیوژ‌های آن به ۹ ماه کار نیاز دارد، مذاکره تا ۹ ماه دیگر تعطیل است. صهیونیست‌ها اعلام کرده‌اند، غنی‌سازی اهرم مذاکراتی ایران است، پس غنی‌سازی با ماشین‌های جدید را به فردو منتقل کرده و با سرعت بیشتری غنی‌سازی نماییم.
کره‌ای‌ها که در واقع همان شرکت‌های چندملیتی امریکایی هستند به بازار ایران نیاز دارند، لذا اگر کره‌ای‌ها در ازای آزادی کشتی توقیف شده پول‌های ایران را آزاد نکردند، وعده تکرار تنبیه به آنان داده شود و نیاز به امتیاز شکلاتی برای خرید دارو و از بخش محدودی از میلیارد‌ها دلار بلوکه شده در کره نیست. امریکا باید سیلی اول را بخورد و به‌جز باقی ماندن در صف مذاکره، باید همان راهبرد «درگیری بین جنگ‌ها» یا جنگ فرسایشی را برای آنان تجویز کرد، ولی صهیونیست‌ها نباید در سمفونی اقدامات ایران با اقبال محدود روبه‌رو شوند بلکه یک شوک همه‌جانبه و فوری نیاز دارند، که باید هزینه حمله اخیر به یمن را هم بپردازند.
