اصلاحطلبان میگویند میخواهیم این بار حتماً کاندیدای اصلاحطلب در انتخابات داشته باشیم و هنوز دارند میگردند تا کاندیدای اصلاحطلب بیابند. آنها معتقدند در دو انتخابات قبلی ریاست جمهوری، در نبود کاندیدای اصلاحطلب مجبور به حمایت از حسن روحانی شدهاند. آنها البته در سال ۹۲ محمدرضا عارف را به عنوان کاندیدای اصلاحطلب داشتند، اما، چون عارف رأی نداشت و اصلاحطلبان برای فرار از باخت نیاز به حمایت هاشمی رفسنجانی داشتند، خاتمی او را مجبور به انصراف از رقایتهای انتخاباتی در دو روز پایانی کرد. اصلاحطلبان حالا با فشار سنگین افکارعمومی برای عملکرد بد دولت روحانی، دچار سرخوردگی سیاسی شدهاند و تلاش میکنند راه نجاتی بیابند.
آنان پس از مواجهه با ناکارآمدی دولت روحانی، تصور میکنند اگر یک کاندیدای گفتمانی اصلاحطلب میداشتند، ماجرا فرق میکرد. حال آنکه بخش اعظم اعضای کابینه روحانی نیروهای اصلاحطلب و یا اعضای ستاد میرحسین موسوی در سال ۸۸ بودهاند و با این حساب چه فرقی میکرد کدامشان رئیسجمهور باشند؟
کارگزاران سازندگی، اما به دنبال یک کاندیدای بینابینی است؛ کمی اصلاحطلب، کمی اعتدالی و خیلی بیشتر از اینها، تأمینکننده منافع کارگزارانیها. بابک آذرباد، دبیر جبهه اصلاحات به تازگی در اظهاراتی گفته است: «کارگزاران به دنبال کاندیداتوری علی لاریجانی هستند.»اظهارات محمد عطریانفر، عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران جالب توجهتر است. او معتقد است که «اگر اصلاح طلبان نتوانند چهره شاخصی را از درون خود به عنوان نامزد اجماعی معرفی کنند و در عین حال حضور علی لاریجانی در انتخابات قرین به پیروزی باشد، چه بسا برخی از چهرههای اصلاح طلب از وی حمایت کنند.»
این یعنی که اصلاحطلبان باز هم به دنبال آن هستند که ببینند چه کسی احتمال پیروزیاش بالاست و پشت سر او جمع شوند و بعد بگویند ما پیروز شدیم! در دوره ریاست علی لاریجانی بر صداوسیما، اختلافات اصلاح طلبان با او زیاد بود و صداوسیما را متهم به تخریب دولت وقت یعنی دولت محمد خاتمی میکردند. در ماجرای کنفرانس برلین و پخش بخشهایی از آن از تلویزیون، این اختلافات به اوج رسید و دولت خاتمی، لاریجانی را دیگر به هیئت دولت راه نداد و «سیمای لاریجانی، تعطیل باید گردد» شعار اردوکشیهای سالنی و خیابانی و رسانهای اصلاحطلبان شد. حال بعید نیست از پس سیاسی کاریهای اصلاحطلبان، آنها حامی فردی شوند که پیشتر او را دشمن میپنداشتند. اصلاحطلبان پیش از این در مورد هاشمی، روحانی، ری شهری، دری نجف آبادی و... هم در انتخاباتهای مختلف چنین کردهاند.
عطریانفر البته در جایی دیگر گفته بود به دنبال ایجاد مدل لاریجانی - ظریف هستیم. غلامحسین کرباسچی هم که بارها از عملکرد لاریجانی در مجلس دهم حمایت کرده بود در اظهاراتی گفته بود من در جریان انتخابات مجلس دهم از علی لاریجانی حمایت کردم و گفتم باید تا میتوانیم از جبهه مقابل یارگیری کنیم. او البته حمایتش از لاریجانی را برداشت رسانهها دانست و گفت «حمایت من از عملکرد لاریجانی در مجلس دهم باعث شده که تصور شود در انتخابات ریاست جمهوری هم از لاریجانی حمایت میکنم.»
باید دید آیا اصلاحطلبان باز تن به کاندیدای اجارهای خواهند داد یا این بار مطابق ادعای خودشان به اصالت گفتمان پایبند خواهند بود و فقط از کاندیدایی در چارچوب گفتمان اصلاحات حمایت خواهند کرد.