سرویس تاریخ جوان آنلاین: اثری که هم‌اینک درباره آن سخن می‌رود، در زمره آثار تاریخ شفاهی مؤسسه مطالعات تاریخ معاصر ایران است. در این مجلد، دکتر محمد عبدالله گرجی از متولیان وزارت فرهنگ در دوره پهلوی دوم، در گفتگو با مرتضی رسولی‌پور، پژوهشگر تاریخ معاصر ایران، به بازگویی بخش‌هایی از خاطرات خویش از ادوار گوناگون حیات پرداخته است. مصاحبه‌کننده در دیباچه این مجموعه، سابقه مصاحبه شونده و محور‌های این مصاحبه بلند را به شرح ذیل تشریح کرده است: «دکتر محمدعبدالله گرجی دانش‌آموخته دانشسرای عالی در رشته تعلیم و تربیت و باستان شناسی، یکی دیگر از فرهنگیان قدیمی بود که بعد‌ها از دانشگاه سوربن، دکترای فلسفه و ادبیات اخذ کرد. او خدمات فرهنگی خود را با تدریس زبان فرانسه در دبیرستان بدر آغاز کرد. مدتی بعد، به موزه ایران باستان منتقل شد و مترجمی مسیو گدار را به عهده گرفت. معاونت دبیرستان البرز، معاونت مدرسه شرف، معاونت دارالفنون تا سال ۱۳۲۵، بازرسی نخست‌وزیر در زمان نخست‌وزیری قوام‌السلطنه، مشاور فرهنگی وزارت کار از اسفند ۱۳۲۵، ریاست اداره آموزش وزارت کار، بازرس مخصوص فرهنگ، رئیس دفتر وزرای فرهنگ (دکتر عبدالحمید زنگنه، دکتر شمس‌الدین جزایری و دکتر کریم سنجابی)، مدیرکل دفتر وزارت فرهنگ، بازرس مالی وزارت فرهنگ، مدیرکل اداره تعلیمات عالیه، مدیرکل دفتر وزارتی از ۱۳۳۲ به مدت چهار سال، مدیرکل اداره بازرسی فرهنگ، مدیرکل فرهنگ استان تهران، نماینده تهران در مجلس شورای ملی دوره ۲۰، بازرس عالی وزارتی فرهنگ، ریاست سازمان رهبری جوانان و مشاور اجتماعی نخست‌وزیر، مشاغل عمده‌ای بود که به عهده داشت. نامبرده در ۱۳۲۶، روزنامه دلاور را - که بیشتر ناشر افکار احمد آرامش بود- به مدت هفت ماه منتشر کرد.
در سال ۱۳۳۰ به منظور بازدید از مراکز فرهنگی، راهی اروپا و امریکا شد و در سفری دیگر به لهستان و کشور‌های همجوار و اتریش رفت. ویژگی بارز مصاحبه‌شونده در دوران خدمت فرهنگی‌اش، مخالفت شدید با حزب توده و عوامل آن بوده است، نکته دیگر آن که طرح تأسیس مدارس ملی در زمانی که او مدیرکل فرهنگ استان تهران بود، تصویب شد و متعاقب آن، دبیرستان‌های هدف، خوارزمی، آذر و دکتر هشترودی و... تأسیس گردید. آنگونه که خودش نقل می‌کرد در دوران جوانی، مخارج تحصیلی خود را با تدریس خصوصی زبان فرانسه به دانش‌آموزان تأمین می‌کرد و بیشتر اوقات مجبور می‌شد تا مسیر بین آب سردار تا دارالفنون را پیاده طی کند. از این نظر کوشش او و کسانی مانند ایشان را در رو آوردن به معرفت، در روزگاری که امکانات از هر نظر بسیار محدودتر از امروز بود، باید نوعی مجاهده و خودساختگی به حساب آورد. او رساله دکتری خود را در دهه ۱۳۴۰، به راهنمایی پروفسور لازار فرانسوی تحت عنوان «زندگی‌نامه وحید دستگردی» در ۵۰۰ صفحه به زبان فرانسوی نوشت. مرحوم دکتر گرجی در ۲۸ خرداد ۱۳۸۳ در ۸۷ سالگی، در تهران درگذشت و در بهشت زهرا به خاک سپرده شد. تعدادی از مهم‌ترین عناوین و سرفصل‌های گفتگو‌های پیش‌رو به این قرار است: وزارت فرهنگ در زمان محمد تقی بهار، همکاری با روزنامه دلاور، وضعیت نهاد‌های فرهنگی در دوره نخست‌وزیری دکتر مصدق، فعالیت‌های حزب توده در وزارت فرهنگ، مأموریت به امریکا و ملاقات با هنری گریدی، ریاست اداره فرهنگ استان تهران، همکاری با حزب ملیون و راهیابی به مجلس شورای ملی، اعتراض فرهنگیان و قتل دکتر خانعلی و نیز سرپرستی سازمان رهبری جوانان».
