وصول طلب ۲ میلیون یورویی سازمان تأمین اجتماعی از فدراسیون فوتبال که با سند خوردن ساختمان فدراسیون و پرسپولیس به نام شستا همراه بود، گویا برای مدیران فعلی و سابق فوتبال آنقدر گران آمده است که در چند روز گذشته در مصاحبه‌های مختلف سعی کرده‌اند با فرافکنی و فرار از زیر بار قرضی که باید ادا می‌کردند، سازمان تأمین اجتماعی را مقابل مردم قرار دهند و طوری در رسانه‌های حامی‌شان در بوق و کرنا کنند که اگر تیم ملی فوتبال به جام جهانی صعود نکند، مقصر آن شستاست! البته مدیر روابط عمومی شرکت سرمایه‌گذاری تأمین اجتماعی بهترین پاسخ را به فدراسیونی‌ها داد که رأی را در دادگاه مشخص می‌کنند نه در رسانه‌ها.
در شرایطی برخی اعضای هیئت رئیسه و مشاوران عزیزی‌خادم در روز‌های اخیر در رسانه‌ها سعی کرده‌اند اقدام شستا را برای وصول طلب‌شان زیر سؤال ببرند و این سازمان را مورد هجمه قرار دهند که چرا تأمین اجتماعی پولی را که از جیب کارگران به فوتبالی‌ها در آبان سال ۹۸ بابت پرداخت قرارداد ویلموتس قرض داده بود، پس گرفته است؛ قرضی که همان روز‌ها هم انتقادات شدیدی به آن وارد بود که چرا دولت باید با دستور اسحاق جهانگیری، معاون اول حسن روحانی مبلغ ۲ میلیون یورو از شرکتی که متعلق به جامعه کارگری کشور است به فوتبال برای قرارداد سرمربی تیم ملی قرض بدهد، با وجود این تلاش تأمین اجتماعی که از اواسط سال گذشته پس از بدقولی فدراسیون فوتبال برای بازپرداخت این مبلغ محکم پای گرفتن حق کارگران از فوتبال ایستاده، قابل تقدیر است، به خصوص مطالباتی که پس گرفته شده از جیب کارگرانی است که از ضعیف‌ترین قشر‌های جامعه هستند و با تصمیم عجیب دولت به جیب فوتبالی رفته بود که جزو مرفه‌ترین قشر‌های جامعه هستند!
اما انگار مسئولان سابق و فعلی فدراسیون فوتبال انتظار نداشته‌اند تأمین اجتماعی برای بازپس‌گیری پول کارگران از فوتبال حتی کار را به مصادره و سند زدن ساختمان فدراسیون بکشاند؛ مسئله‌ای که باعث شده آن‌ها در جوسازی هماهنگ و با آویزان شدن به توجیه‌های نخ‌نماشده‌ای که بار‌ها از زبان برخی مربیان شناخته شده در واکنش به فساد در فوتبال و هزینه‌های چند صد میلیاردی در این رشته شنیده شده، اقدام تأمین اجتماعی را مانعی برای ایجاد شادی و نشاط در جامعه که به واسطه فوتبال به وجود می‌آید عنوان کنند و حتی یکی از اعضای هیئت رئیسه فدراسیون فوتبال پا را فراتر گذاشته و گفته است شستا نمی‌تواند با چنین اقداماتی حلاوت و شیرینی صعود به جام جهانی را بگیرد. البته سال‌هاست فوتبالی‌ها با چنین توجیهاتی سعی در پنهان‌کاری سوء‌مدیریت‌هایی دارند که سبب شده ریشه فساد در فوتبال محکم‌تر شود. هر وقت صحبت از مبارزه با فساد و برخورد با مدیران متخلف پیش می‌آید و از نظارت‌نداشتن روی هزینه‌های چندصد میلیاردی باشگاه‌های دولتی که خروجی آن چه بوده است، انتقاد می‌شود، برخی از مربیان و مسئولانی که نام‌شان بیشتر از بقیه در لابه‌لای پرونده‌های فساد دیده می‌شود، با قایم‌شدن پشت این جملات که نتایج فوتبال در زندگی مردم تأثیر دارد، در تلاش هستند هزینه‌های بدون ضابطه در فوتبال را توجیه کنند و آن را یک نوع سرمایه‌گذاری بدانند!
چنین رویکردی در پرونده قرض فدراسیون فوتبال از تأمین اجتماعی هم از سوی مدیران فوتبالی در پیش گرفته شده و آن‌ها با آدرس غلط دادن، شستا را که می‌خواهد پول کارگران را به جیب‌شان برگرداند، مخالف شادی جامعه می‌دانند، این در حالی است که اقدام تأمین اجتماعی برای نقد کردن قرضی که به فدراسیون فوتبال داده است، یکی از مطالبات هواداران چندده‌میلیونی فوتبال در ایران است که مخالف دست‌درازی فوتبال به جیب کارگران هستند.
در این شرایط به نظر می‌رسد مسئولان فدراسیون فوتبال به جای چنین توجیهات نخ‌نماشده‌ای با احترام گذاشتن به قانون و تصمیمی که برای بازپس‌گیری حق کارگران گرفته شده است، به جای اینکه توپخانه انتقادات‌شان را حواله مسئولان تأمین اجتماعی کنند، مدیران سابق فدراسیون را بازخواست کنند که سبب شده‌اند فوتبال امروز به واسطه سوءمدیریت‌هایشان بی‌خانمان شود. مخالفان شادی و نشاط جامعه و کسانی که جلوی پای فوتبال سنگ می‌اندازند را نه در خارج فوتبال بلکه باید در داخل فوتبال جست‌وجو کرد؛ در اتاق مدیرانی که خرابه امروز فوتبال یادگار امضا‌های آنهاست.
