سرویس ایثار و مقاومت جوان آنلاین: مي‌دانيم در تاريخ دفاع مقدس، دو عمليات بزرگ به نام‌هاي فتح‌المبين و الي‌بيت‌المقدس، توسط رزمندگان عليه متجاوزان بعثي انجام گرفت كه اين دو عمليات گسترده و سرنوشت‌‌ساز ورق جنگ و تاريخ دفاع مقدس را به نفع ايران اسلامي برگرداند. اما انجام اين دو عمليات بزرگ در سال 1361، بدون مقاومت شهري به نام دزفول ممكن نبود. اگر مردم دزفول به مقاومت نمي‌پرداختند و شهر توسط دشمن اشغال مي‌شد، جنگ تحميلي سرنوشتي متفاوت پيدا مي‌كرد.
غرورآفريني فتح خرمشهر
دو عمليات وسيع فتح‌المبین و الی‌بیت‌المقدس كه هنوز ناگفته‌هاي بسياري دارند و به آنها پرداخته نشده است با فاصله كوتاه زماني از هم به وقوع پيوستند و رزمندگان غيور و نيروهاي مردمي توانستند هزاران كيلومترمربع از خاك عزيز كشورمان را از دست متجاوزان بعثي خارج كنند و هزاران نفر از اشغالگران را به اسارت درآورند. همچنين در اين دو عمليات ادوات جنگي زيادي از دشمن به غنيمت گرفته شد كه سنگ بناي توپخانه سپاه را براي آينده گذاشت.
با پيروزي رزمندگان در عمليات الي بيت‌المقدس در سوم خرداد سال 1361 و آزادسازي شهر خرمشهر، سوم خرداد براي هميشه در تقويم به روزي حماسي و ماندگار براي مردم ايران تبديل شد. حالا نزديك به 40 سال است كه مردم سوم خرداد را به نام روز فتح خرمشهر و روز «مقاومت ايثار و پيروزي» مي‌شناسند و در اين روز خاطرات غرورآفرين رزمندگان و شهدا را مرور مي‌كنند. اما درست يك روز پس از سوم خرداد، تقويم يك روز تاريخي و مهم ديگر را به ما يادآوري مي‌كند كه كمتر به آن پرداخته شده است. چهارم خرداد نيز روز ماندگار ديگري است كه به نام «روز مقاومت و پايداري روز دزفول» در روزنگار كشورمان ثبت شده است.
شهر پايداري و مقاومت
اما شايد برايتان سؤال باشد چرا ۴ خرداد، روز دزفول نام گرفته است؟! براي يافتن پاسخ به آن روزهاي حماسه‌ساز برگرديم و در تاريخ دفاع مقدس به حماسه‌هاي مردان، زنان، نوجوانان، جوانان و تمام اقشار جامعه بپردازيم كه چگونه با دست‌هاي خالي در برابر دشمن تا دندان مسلح ايستادگي كردند و حماسه‌هاي شگرف آفريدند و تبديل به اسوه و اسطوره‌هاي مقاومت و پايداري شدند. بايد گفت اگر مقاومت مردم دزفول نبود خوزستان سقوط مي‌كرد، فتح‌المبين وجود نداشت و مقدمه آزادسازي خرمشهر فراهم نمي‌شد.
دزفول شهري است كه مردم آن مانند ديگر مردم ايران در طول دوران دفاع مقدس حماسه‌هاي بزرگي آفريدند. در روزهاي جنگ، دزفول مورد موشكباران و بمباران قرار گرفت و حدود ۲۰۰ بار موشكباران و در موارد زيادي نيز بمباران شد اما زندگي در دزفول جاري بود.
جنگ تحميلي عراق عليه ايران اگرچه رسماً از 31شهريور ماه 1359 آغاز شد، اما در منطقه دزفول چهره خشن خود را از 13 خرداد همان سال با ورود هواپيماهاي جنگي عراق به آسمان اين شهر و سپس با شليك توپ و خمپاره در 16تير ماه به پاسگاه‌هاي فكه و سميده نشان داد. همچنين دشمن در 25 شهريور ماه يعني شش روز قبل از حمله سراسري به كشور، پاسگاه فكه را به اشغال خود درآورد و با بمباران مواضع دشمن در اين منطقه توسط ارتش ايران، رويارويي نيروهاي رزمي رسماً آغاز شد.
در روز 31 شهريور ماه هم دشمن براي تسخير شهرهاي دزفول و اهواز، دو معبر «فكه – دوسلك- پل نادري- دزفول» و«شرهاني- عين خوش- پل نادري- دزفول» را در طرح مانور خود قرار داد. دو لشكر يك مكانيزه و 10 زرهي موظف بودند با عبور از رودخانه كرخه، اهواز را از شمال و دزفول را از جنوب محاصره و تصرف كنند. اگرچه اين دو لشكر ظرف سه روز خود را كنار رودخانه كرخه رساندند و تمام اين منطقه را به تصرف خود درآوردند ولي به دلايل مختلف از جمله مقاومت‌هاي مردمي از ادامه حركت و تصرف دزفول بازماندند.
دشمن از ششمين روز جنگ (5 مهرماه 1359) اقدام به گلوله‌باران شهر كرد تا با تخليه شهر از مردم بتواند جاده دزفول- انديمشك كه شاهرگ ارتباطي جنوب با مركز كشور بود را قطع كند و آن را به اشغال خود درآورد. براساس گزارش‌هاي موجود، دشمن روزانه بيش از 50 گلوله توپ با توپخانه دوربرد خود به دزفول شليك مي‌كرد كه ضمن مختل كردن اوضاع زندگي، منجر به شهادت و مجروحيت تعداد زيادي از مردم شهر نيز مي‌شد. موضوع گلوله باران شهر مردم را مستقيماً درگير مسئله ماندن يا فرار از شهر كرده بود و هر كس نظري داشت. دسترس‌ترين گزينه، پناه گرفتن در شوادان و مهاجرت موقت به شهرك‌هاي اطراف بود.
مقاومت مردمي
مقاومت مردم دزفول در سرنوشت جنگ تأثير بسيار زيادي داشت. در زمان جنگ، زندگي در دزفول جاري بود و اكثر رزمندگاني كه از استان‌هاي ديگر در دزفول حضور پيدا مي‌كردند، مورد پذيرايي و محبت مردم قرار مي‌گرفتند و خود مردم دزفول نيز فرزندان خود را به جبهه مي‌فرستادند. اميد و دلدادگي مردم به رزمندگان و مقاومت آنها موجب شد رزمندگان نسبت به عقبه پشتيباني خود بسيار مطمئن باشند و مي‌دانستند كه مردم مقاوم و محكم ايستاده‌اند و آنها را حمايت مي‌كنند. با وجود اينكه يك موشك، محله‌اي را با خاك يكسان مي‌كرد اما دو سه روز بعد از اصابت موشك بازسازي محله توسط خود مردم آغاز مي‌شد. با وجود اينكه دزفول مورد تهاجم شديد لشكر بعثي عراق بود اما مقاومت مردم آن باعث شد دزفول به عنوان شهر مقاوم و يك الگوي پايداري و مقاومت در برابر سختي‌ها بماند و خود را به دنيا معرفي كند.
مردم شهرستان دزفول نمونه‌اي از اين مقاومت جانانه و ايثارگري شجاعانه هستند، شهري كه در طول هشت سال دفاع مقدس با تمام وجود در برابر متجاوزان ايستاد و ۲۵۰۰ گلوله توپ، ۳۳۱ راكت هواپيما، ۱۷۶ فروند موشك در سايزهاي ۶ ، ۹ و ۱۲ متري را بر پيكر خود تحمل كرد.
دزفول ۲۶۰۰ شهيد، ۴هزار جانباز و ۵۰۰ آزاده تقديم ساحت قدس اين انقلاب شكوهمند اسلامي كرد و هزاران(۱۹هزار) باب منزل مسكوني و مغازه از مردمش تخريب شد و فرزندانش هم پيوسته در صحنه‌هاي دفاع مقدس از سطح بالاي فرماندهي تا رزمندگان تك‌ور حضور داشتند، دزفول و دزفولي‌ها ايستادند، امتحان دادند و سربلند از آزمون بيرون آمدند و بالاخره در تاريخ ۴خرداد سال ۶۶ توسط دولت وقت جمهوري اسلامي مفتخر به دريافت لوح شهر نمونه جنگ و پايتخت مقاومت شدند.
عملیات فتح المبین در منطقه اندیمشک و شوش اتفاق افتاد دزفول کجا بود 
