جهادگران هميشه گل سرسبد هر حركت انسان دوستانه و ياري رسان هستند بهخصوص اينكه فرزند شهيدي در ميان آنها باشد و علاوه بر جهادگر بودن، خادم امام رضا(ع) هم باشد. خانم بوربور فرزند شهيد جعفر بوربور از جمله جهادگراني است كه به گفته خودش اين كار را از پدري آموخته كه جهاد را با تقديم جانش براي وطن و هموطنانش معني كرده است. گفتوگو با اين فرزند شهيد اين فرصت را ميدهد تا از هر دري بتوان صحبت كرد. از ايثار و شهادت، از گذشت و ايستادگي، از جهاد و خدمت و از ادامهدار بودن حركتهايي كه نميگذارند واژه انسانيت از بين برود.
ابتدا از پدرتان بگوييد. اين شهيد بزرگوار در چه سالي و در چه منطقهاي به شهادت رسيد؟
شهيد جعفر بوربور در هجدهم فروردين 1362 در عمليات والفجر مقدماتي در منطقه فكه به شهادت رسيد. اما در آن زمان نتوانستند پيكر مطهرش را پيدا كنند و مدتها به عنوان مفقودالاثر در منطقه جا ماند و نهايتاً در ارديبهشت 1372 پيكر مطهرش به دست برادران گروه تفحص شناسايي و تحويل خانواده شد. من كودك بودم اما خوب به خاطر دارم كه پدر هميشه به فكر كمك به هموطنان ديگر بود و در برنامههاي عامالمنفعه و جهادي حضور داشت و من به اين رفتار پدرم غبطه ميخوردم و دوست داشتم هر وقت بزرگ شدم مثل او باشم و در كنارش بتوانم به ديگران كمك كنم.
بعد از بزرگ شدن چطور وارد كارهاي خيرخواهانه شديد؟
هماكنون جزو خادمياران آستان قدس رضوي هستم و اتفاقاً در عرصه فعاليت در جبهه مقابله با بيماري كرونا در شهرستانهاي استان تهران اقدامات بسيار خوبي داشتهايم. از جمله فعاليتهاي خادمياران، برنامههاي جهادي است و به يكي از سفارشات مقام معظم رهبري(مدظلهالعالي) كه فرمودند محروميتزدايي كنيد، ما هم طبق همين امر برنامههاي پيشرو را براي خادمياران در نظر گرفتيم. البته در گروههاي جهادي نيز براي كمك به هموطنان كمبرخوردار و نيازمند، به اقصي نقاط كشور ميرويم. در اوايل شيوع ويروس كرونا هرگونه فعاليت در بخش راهنمايي زائران و موارد مشابه تعطيل شده و براي اينكه بتوانيم به منويات رهبري لبيك گفته باشيم، به جاي راهنمايي زوار يا كار در آشپزخانه و... سامانهاي به نام خادمياران آستان قدس رضوي طراحي شد و هر فردي در هر استان يا شهرستاني كه زندگي ميكند ميتواند با ثبت نام در اين سامانه به نحوي در مواقع ضرورت فعاليتهاي اجتماعي را به صورت جهادي انجام دهد.
يعني اگر جهادگران نتوانند براي كمك به نيازمندان به مناطق محروم بروند، ميتوانند با ثبت نام در اين سامانه به خدماترسانيهاي خود ادامه بدهند؟
بله. هر كس به موازات تخصصي كه دارد ميتواند با ثبت آن در سامانه موردنظر، در انجام فعاليتهاي جهادي و كمكهاي مؤمنانه نقشآفرين باشد. البته كساني كه داراي تخصص نيستند در بخش عمومي سايت، ثبت نام ميكنند و هر كاري كه توانش را داشته باشند انجام ميدهند. به طور مثال در زلزله كرمانشاه يا سيل پلدختر، خادمياران و ديگر فرزندان شهدا و جانبازان كه بهصورت افتخاري خادميار آستان ميباشند باحضور در مناطق آسيبديده و در كنار هموطنان آن استان حضور پيدا كردند وشور و نشاط خاصي در منطقه ايجاد شد.
خادمیاران در زمان كرونايي چطور خدمت ميكنند؟
خادمياران اينبار با شيوع بيماري كرونا به شكل ديگري به مواسات و همدلي با آسيبديدگان پرداختند. مثلاً جهادگراني كه پزشك بودند در امر درمان در بيمارستانها مشغول فعاليت شدند و ديگر همراهان يا خادمياران از مراقبت و پرستاري گرفته تا حوزه مشاوره و مددكاري و ساير مواردتخصصي وارد عمل شدند. همچنين فعاليتهاي جهادي در بخشهاي خدماتي بيمارستانها براي تأمين نيازهاي مختلف شروع شد. بعضي از اين جهادگران خادميار در بخش توليد ماسك و تهيه مواد شوينده و ضدعفونيكننده به اشتغالزايي براي افرادي پرداختند كه در جريان بيماري كرونا از نظر اقتصادي آسيبديده بودند يا شغل و كارشان را ازدست داده بودند.
وقتي كار جهادي انجام ميدهيد چه حالي داريد؟
حس و حالي كه براي انجام فعاليتهاي خيرخواهانه به انسان دست ميدهد وصفناپذير است. من فكر ميكنم حال انسان بسيار دگرگون ميشود چراكه بندهاي را شاد كردهاي و از اين شادي و نشاط انرژي خوبي وارد زندگي آدمي ميكند و از اين بابت خدا را شاكرم. من فراموش نميكنم روزهايي كه پدرم براي كمك به مردم از خانه خارج ميشد. بزرگترين جهادگران شهدا هستند كه جانشان را فداي كشور كردند. پدرم در فعاليتهاي جهادي حضور فعال داشت و هر كاري كه از دستش برميآمد براي كمك به همنوع انجام ميداد و فكر ميكنم اين جريان كمك به ديگران را از پدرم به ارث بردهام. در كودكي وقتي رفتارهاي ايثارگونه پدرم را ميديدم هميشه دوست داشتم رفتارهاي جهادي پدرم را ادامه بدهم و فكر ميكنم تا حدودي توانستهام به اين امر دست يابم.
همدلي موجود در جامعه براي جلوگيري از شيوع كرونا و كمك به آسيبديدگان از اين ويروس را چطور ميبينيد؟
رزمايش كمك مؤمنانه حركت عظيمي است كه فقط با حضور جهادگران به نتيجه رسيده و ادامه خواهد داشت. اين رفتار ايثارگونه و دوستي و كمك به همنوع هميشه در كشور ما وجود داشته و در حال حاضر اين امر بيشتر شده است و افتخار بزرگي براي ماست كه در كشوري زندگي ميكنيم كه در صورت بروز بحران، مردم وارد صحنه ميشوند و با كمك به همديگر مشكلات را مرتفع ميكنند.
فكر ميكنيد اين حركتهاي جهادي همچنان ادامه داشته باشد؟
از نظر من اين ميراثي است كه با گذشت زمان كم نميشود بلكه وقتي از نسلي به نسل ديگر ميرسد افزايش هم مييابد. جهاد و خدمت در وجود هر انسان پاكدلي وجود دارد و با هر قدمي كه در اين راه برداشته ميشود، ميتوان شور و شوق و علاقه جوانان براي ملحق شدن به دوستانشان را ديد. خوشبختانه در دين ما به خدمت و ياري رساندن به نيازمندان تأكيد شده و همين امر ثابت ميكند جهاد براي هميشه جاري و ساري خواهد بود.