محمد اسدپور نوشت: کارکرد سیاست خارجی در دولت سیزدهم باید دچار تغییرات اساسی شود که اهم آن می‌تواند به شرح ذیل باشد: ساختار وزارت امورخارجه باید بر پایه دیپلماسی اقتصادی بنا شود و عملاً با تقسیم‌بندی کار بر مبنای جغرافیای جهان در ظاهر یک وزیر خارجه داشته باشیم، ولی در عمل (با معاونت ها) باید پنج شش دیپلمات قوی در حد وزیر امور خارجه داشته باشیم که دائماً در حال مذاکره اقتصادی-تجاری و بازاریابی در مناطق مختلف جهان باشند... ضرورت بعدی در این مناسبات باید جایگزین کردن ارز‌های ملی کشور‌ها یا تنوع‌بخشی ارزی و حذف دلار برای مانع‌زدایی از گردش مالی و تجاری باشد. (رفع مشکل بلوکه شدن دارایی‌ها)
اولویت‌های وزارت خارجه بر مبنای دیپلماسی اقتصادی باید ۱۵ کشور همسایه + محور مقاومت؛ روسیه، چین، هند؛ امریکای لاتین + کوبا؛ اروپای شرقی + کشور‌های اوراسیا؛ آسیای جنوب شرقی با تکیه بر کشور‌های پرجمعیت مثل ژاپن، ویتنام، اندونزی، بنگلادش، کره‌شمالی و کشور‌های آفریقایی باشد. مورد بعدی باید فعالیت جهادی و مستمر سفارتخانه‌ها و کنسولگری‌ها برای احصای نیاز‌های اقتصادی تجاری کشوری که در آن مستقر هستند و گزارش به داخل کشور باشد تا در داخل با همکاری وزارتخانه‌های مرتبط بدون خام‌فروشی و تبدیل مزیت‌های کشور به ارزش افزوده به کشور‌های فوق صادرات صورت بگیرد. موضوع مهم دیگر اینکه دکتر جلیلی در مناظرات به نکته بسیار ظریف و مغفول در بحث سیاست خارجی و تحریم‌ها اشاره داشتند و آن اینکه باید از حالت پدافندی در جنگ اقتصادی به آفندی تغییر تاکتیک بدهیم توضیح آنکه همچنان که امریکا از ابزار دلار برای فشار اقتصادی استفاده می‌کند در صورت حذف و کاهش تدریجی استفاده از دلار اقتصاد امریکا دچار اختلال و ضعف خواهد شد و در دولت سیزدهم باید در زمینه اتحاد و ایجاد کشور‌های بلوک تحریم و ایجاد و گسترش پیمان‌های منطقه‌ای و جهانی بر مبنای استفاده از پول‌های ملی و ارز‌های غیر دلاری حرکت کرده تا از اسلحه امریکا علیه او استفاده کنیم. ضربه اساسی دیگر به امریکا می‌تواند با قدرت‌نمایی در اوپک (همراه با روسیه) و حذف دلار در مبادلات نفتی صورت بگیرد تا حساب کار دست دولتمردان امریکا بیاید، بازار نفت در جهان یکی از بزرگ‌ترین گردش‌های مالی در جهان رو به خودش اختصاص داده و تغییر ریل ارزی اون از دلار به ارز‌های دیگه می‌تواند خسارت‌های جبران‌ناپذیر به امریکا وارد کند. نکته آخر اینکه وزارت امورخارجه و به‌تبع آن سفارتخانه‌ها و کنسولگری‌ها باید یک نگرش و نگاه جدید در رابطه با ایرانیان خارج از کشور طراحی و برقرار کنند تا بتوانند به‌خصوص از تاجران ایرانی در خارج از مرزها و هم نخبگان فراسوی مرزها در پیشرفت و آبادانی اقتصاد کشور به‌طور منطقی و اصولی استفاده بهینه کرد.
