سرویس فرهنگ و هنر جوان آنلاین: این روز‌ها بخشی از اخبار و حواشی موسیقی در ایران حول و حوش ماجرای قطعه‌ای است که شهاب مظفری برای «یاس» خواننده مشهور موسیقی رپ خوانده است. مظفری که خواننده موسیقی پاپ به شمار می‌رود با انتشار آهنگی که به نام «دیس یاس» مشهور شده، به یاسر بختیاری معروف به «یاس» حمله و به او بی‌احترامی کرده است.
«دیس» واژه‌ای پرکاربرد در موسیقی «رپ» به شمار می‌رود. «آهنگ دیس» برگرفته از واژه Disrespect به معنی بی‌احترامی کردن است. در اصل هدف از تولید این گونه ترانه‌ها حمله لفظی به شخصی دیگر، معمولاً یک هنرمند دیگر است. آهنگ دیس غالباً نتیجه اختلاف و نزاع موجود میان دو نفر است.
اما چرا باید خواننده‌ای مثل شهاب مظفری که بیشتر اعتبار حرفه‌ای‌اش را مدیون همکاری با صداوسیما و خواندن آهنگ تیتراژ سریال‌های تلویزیونی است، به یک رپر که در میان خوانندگان رپ، جزو بی‌حاشیه‌ها و محبوب‌ترین‌هاست، حمله کند! برخی معتقدند این اتفاق ریشه در ماجرای یکی از آهنگ‌های «یاس» به نام «سفارشی» دارد. در آن قطعه رپ، یاس به خوانندگانی که به واسطه سفارش و رانت یک شبکه به شهرت می‌رسند، حمله کرده است. این قطعه قدیمی در همان زمان انتشار با واکنش شهاب مظفری روبه‌رو شده بود و این خواننده در صفحه اینستاگرامش جوابی را برای «یاس» نوشته و ماجرا در همین حد به پایان رسیده بود، اما انتشار قطعه رپ از سوی مظفری، باعث شد علاقه‌مندان موسیقی به این موضوع بپردازند که چرا پس از مدت‌ها سکوت، مظفری باید یاس را «دیس» کند! دیدگاه اول این است که مظفری که رپ نمی‌خوانده خواسته با این آهنگ هم توانایی خود در موسیقی رپ را نشان دهد و هم با «یاس» تسویه‌حساب کرده باشد، اما دیدگاه دوم که می‌تواند قابل توجه‌تر باشد این است که مظفری قرار است بازیگر شود و از الان با ایجاد حاشیه، می‌خواهد نظر‌ها را به سوی خود جلب کند!
«خانه شیشه‌ای» نام فیلمی به کارگردانی امیرپورکیان است که در آن شهاب مظفری به عنوان بازیگر جلوی دوربین می‌رود. این گونه که از خلاصه داستان منتشر شده فیلم «خانه شیشه‌ای» برمی‌آید، این فیلم درباره خواننده‌ای به اصطلاح آزاده است که به خاطر تن ندادن به خواسته‌های مافیای موسیقی، خانه‌نشین شده است.
شهاب مظفری عملاً در حال بهره‌برداری از این خبر است و موزیک ویدئویی که درباره یاس ساخته ظرف مدت کوتاهی میلیون‌ها بار دیده شده است. میزان بازدید این ویدئو در ۴۸ ساعت اول انتشار بیش از ۳ میلیون بوده که رقمی قابل ملاحظه است.
اکنون طرفداران «یاس» در فضای مجازی به توهین و پاسخ به مظفری پرداخته‌اند و چند خواننده رپ قول داده‌اند جواب وی را بدهند! همه این بازی‌ها گویا در نهایت به خبرساز شدن «خانه شیشه‌ای» منجر خواهد شد.
«رپ» موسیقی حاشیه‌ساز
تقریباً بخش قابل توجهی از حواشی موسیقی در ایران مربوط به موسیقی «رپ» و خوانندگان آنهاست. از حضور در کمپین‌های انتخاباتی گرفته تا مشارکت، اخبار فساد اخلاقی و حتی قتل! خوانندگان رپ، در هیچ کدام از زمینه‌های غیراخلاقی کم نگذاشته‌اند. شاید سطحی‌ترین بخش از بی‌اخلاقی‌هایی که در موسیقی رپ دیده می‌شود، «دیس» دادن‌های خوانندگان علیه یکدیگر و استفاده از واژگان مستهجن در متن‌هایی است که می‌خوانند. بی‌اخلاقی موسیقی رپ مانند خود موسیقی آن محصول یک واردات زیرزمینی است.
جست‌وجوی کوتاهی در مقالات مربوط به «جرم‌شناسی» در ایالات متحده نشان می‌دهد پژوهشگران دانشگاهی و کارشناسان پلیس، تا چه حد روی بی‌اخلاقی‌ها و ترویج قانون‌شکنی از سوی «رپر»ها تمرکز کرده‌اند.
تحقیقات در امریکا و کانادا نشان می‌دهد شنیدن موسیقی رپ و طرفداران آن سبک از موسیقی، بیشتر در معرض انجام اعمال غیرقانونی، استفاده از مواد مخدر و بی‌احترامی کردن به دیگران هستند.
تحقیقات درباره ریشه موسیقی رپ نشان می‌دهد این سبک از موسیقی که الفاظش به گفتگو‌های محاوره‌ای طبقه فرودست جامعه نزدیک‌تر است، ابتدا در میان جامعه سیاهپوستان امریکایی رواج پیدا کرد. هدف اولیه رپ، اعتراض به نژادپرستی سیستماتیک در امریکا بود، اما به سرعت، خوانندگان رپ به دلیل سبک زندگی خاص خود که سرشار از رفتار‌های خشونت‌بار و استفاده از مواد مخدر بود، مسیر این موسیقی را به سمت ابتذال کشاندند. در یک نمونه از رفتار‌های ضدقانون خوانندگان رپ می‌توان به ماجرای رپری به نام «Jamal Knox» اشاره کرد. پلیس از خودروی این خواننده، هروئین و اسلحه کشف و او را بازداشت کرد. وی بعد از آزادی، یک ترانه رپ را خواند که در آن با نام بردن از پلیس‌هایی که در بازداشت او دست داشتند، همگی را تهدید به قتل کرد. این اقدام باعث دستگیری وی شد، اما طرفدارانش از آهنگ او حمایت کردند! در تحقیقات مفصلی که طی ۲۰ سال (۱۹۹۵ تا ۲۰۱۵) از سوی «جکسون» انجام شد، مشخص شده است موسیقی رپ، به خشونت، روسپیگری و سایر رفتار‌های مجرمانه دامن می‌زند. متأسفانه جای چنین تحقیقاتی هنوز در جوامع دانشگاهی ایران خالی است و صرفاً می‌توان با استناد به پژوهش‌های خارجی نشان داد لطمات موسیقی رپ روی فرهنگ جامعه و به خصوص قشر نوجوان تا چه حد است. اکنون دادگاه‌های جنایی در امریکا در حال کار بر میزان تأثیر متن‌هایی که رپر‌ها در اشعار خود استفاده می‌کنند و همچنین روی الفاظی که مجرمان در زمان اجرای جرم بر زبان آورده‌اند، هستند.
این تحقیقات نشان می‌دهد اشعار رپ نه تنها ظرفیت خشونت را بالا می‌برد بلکه به عنوان زمینه ارتکاب جرم مطرح می‌شود. متأسفانه در ایران، موسیقی رپ فارسی همانطور که در زیر زمین‌ها متولد شده و به طور زیرزمینی گسترش پیدا کرده است، به دلیل اینکه سازمان‌های رسمی متولی موسیقی حاضر به پذیرش آن نیستند، همچنان در یک روند توسعه بی‌قید و بند راه خود را ادامه می‌دهد و حتی خواننده‌های رسمی نیز برای تخریب یکدیگر از آن استفاده می‌کنند.
