سرویس سیاسی جوان آنلاین: کمتر از ۲۰ روز دیگر عمر دولتی که آمده بود تدبیری بیندیشد و امیدی بیافریند، به پایان می‌رسد، اما اکنون و پس از هشت سال از آن وعده‌ها به اعتراف حامیان و نه منتقدان دولت، نه از تدبیر خبری هست و نه از امید.
روحانی سال ۹۲ و با حمایت تمام قد اصلاح‌طلبان، با وعده تعامل به دنیا و استراتژی «چرخ سانتریفیوژها بچرخد، چرخ کارخانجات هم بچرخد» وعده فراوانی و رشد اقتصادی داد تا بدانجا که این جمله تاریخی از او به جا مانده که آنچنان رونق اقتصادی و درآمد سرشار ایجاد خواهد کرد که کسی نیازی به یارانه ۴۵ هزار تومانی نداشته باشد. او به امید نگاه به خارج همه تخم مرغ‌های سیاست خارجی را در سبد برجام و نگاه به غرب چید و شد آنچه نباید می‌شد، به گونه‌ای که امروز رئیس دستگاه دیپلماسی در آخرین گزارش خود به این واقعیت تلخ اذعان می‌کند که «با خوش خیالی، دوستان دوران سختی را در سراب طمع سرازیر شدن شرکت‌های غربی» از خود رنجاندیم؛ اتفاقی که اگر نمی‌افتاد نه دوستان دوران سختی رهایمان می‌کردند و نه به فشار حداکثری ترامپ مواجه می‌شدیم.» اما گویی مرغ رئیس‌جمهور محترم یک پا دارد. او همچنان و پس از تمام ناکامی‌ها، خوش خیالی‌ها و کارشکنی‌های غرب معتقد است: «ما آنچه را که نیاز بود در سایه مذاکره به دست بیاوریم، به دست آوردیم.»
روحانی روز گذشته در جلسه هیئت دولت با اشاره به ثبت ۲۳ تیرماه در تقویم کشور به عنوان روز گفتگو و تعامل با جهان گفت: «با اقدامات و تلاش‌های دولت یازدهم برای از بین بردن تحریم‌های ظالمانه و غیرقانونی دشمن، ۲۳ تیرماه سال ۹۴ و در ۱۰۰ روز اول فعالیت این دولت توافق موقت با ۱+۵ به دست آمد و با این توافق ادامه تحریمها علیه ایران متوقف شد. یکی از اهداف بسیار مهم دولت تدبیر و امید احقاق حقوق ملت در زمینه مسائل فناوری‌های مدرن، نجات اقتصاد، تجارت و تولید کشور بود. این هدف اصلی و مهم ما در دولت یازدهم بود و به نحوی در دولت دوازدهم هم تکرار شد.» او البته در این زمینه توضیح بیشتری نمی‌دهد و اساساً نمی‌گوید آیا دولت تدبیر و امید به این هدف رسید یا خیر؟
روحانی سپس وعده ۱۰۰ روزه خود را مورد یادآوری قرار داده که به زعم ایشان قدم‌های مهمی برای شکستن تحریمها بود: «دولت با رأی مردم و وعده‌ای که به مردم داده بود در ظرف ۱۰۰ روز قدم‌های مهمی را برای شکستن تحریم برداشت و در فروردین ۹۴ به توافق کلی با شش کشور رسیدیم و در ۲۳ تیر ۹۴ با ۱+۵ به توافقی تحت عنوان برجام دست یافتیم و در دی ماه ۹۴ نیز برجام اجرایی و تحریمها برداشته شد. همه دستورالعمل‌های لازم نیز از طرف اتحادیه اروپا و امریکا اعلام و ابلاغ گردید. نتیجه این توافق این است که از طریق گفتگو و تعامل سازنده می‌توان مسائل پیچیده و مهمی را که بین کشورمان و کشور‌های بزرگ و حتی سازمان‌های بین‌الملل وجود دارد، حل و فصل کرد.» اما اکنون و در پایان هشت سال همچنان به گفتگو و تعامل با غرب خوشبین است! بی آنکه هزینه و فایده این گفت‌وگوی یک‌طرفه را مورد توجه قرار دهد. آیا در این گفتگو‌ها که حاصل آن برجام بود، تناسبی بین داده‌ها و ستانده‌ها وجود دارد؟ خود دولتمردان که بار‌ها نتیجه آن را «تقریباً هیچ» عنوان کرده‌اند.
هم چرخ کارخانجات چرخید، هم سانتریفیوژها!
روحانی سپس مدعی شده که شعار او در سال ۹۲ عملاَ محقق شده است. «اینکه می‌گفتیم هم سانتریفیوژها می‌تواند بچرخد و هم زندگی مردم، در عمل محقق شد و طی سال ۹۵ و ۹۶ و ابتدای سال ۹۷ تورم یک رقمی داشتیم که در تاریخ کشور سابقه نداشته است. همچنین در سال ۹۵ شاهد رشد اقتصادی دو رقمی بودیم و در دنیا رتبه اول را داشتیم. این اقدامات بزرگ در سایه مذاکره و تعامل سازنده حاصل شد و هر کسی حرف دیگری بزند، دروغ میگوید.»
رئیس‌جمهور با بیان اینکه صهیونیست‌ها، ارتجاع منطقه و تندرو‌های امریکا و ضدانقلاب از ابتدا با برجام مخالف بودند، اظهار داشت: «وقتی یک فرد مجنون سیاسی در امریکا روی کار آمد او را تحت فشار قرار دادند و به وی گفتند اگر از برجام خارج شوی دیگر برجام باقی نخواهد ماند و کافی است فقط ۲۴ ساعت تحمل سیاسی داشته باشی، اما این محاسبه نیز اشتباه از آب در آمد و ترامپ هر روز بیشتر تحت فشار قرار داشت. از طرفی در داخل و خارج کشور تبلیغ می‌کردند که صنعت هسته‌ای فروخته شد، در حالی که این صنعت با قدرت باقی ماند و سازمان انرژی اتمی در ماه‌های اخیر نشان داد که با چه توانمندی‌ای می‌تواند در مدت زمان کوتاهی غنی‌سازی ۲۰ درصد و ۶۰ درصد انجام دهد. حتی اگر روزی نیاز داشته باشیم و برای رآکتوری نیاز به ۹۰ درصدی هم باشد می‌توانیم آن را انجام دهیم و در مسیر فعالیت صلح آمیز، هر کاری می‌توانیم انجام دهیم.»
به آنچه از مذاکره خواستیم رسیدیم!
رئیس‌جمهور ایستادگی و مقاومت مردم را پشتوانه اصلی مذاکره دانست و گفت: «مذاکره بدون ایستادگی مردم، هدایت‌های مقام معظم رهبری و با وجود اختلاف و تنش پیش نمی‌رود پس ما آنچه را که نیاز بود در سایه مذاکره به دست بیاوریم به دست آوردیم.»
دکتر روحانی با اشاره به مشکلات ناشی از جنگ اقتصادی برای اقتصاد کشور و معیشت مردم، گفت: «به طور متوسط در سال بایستی ۶۰ میلیارد دلار درآمد نفتی داشته باشیم که در این مدت این درآمد بسیار کاهش یافت و دولت بدون تکیه به درآمد نفت کشور را اداره کرد و امروز همه مشکلاتی که وجود دارد به خاطر وضعیت واردات است و اگر واردات به موقع انجام شود، زندگی مردم نیز روال عادی خواهد داشت.»
رئیس‌جمهور با بیان اینکه سالانه ۴۰، ۵۰ میلیارد دلار جنس وارد می‌کنیم و همین‌قدر هم باید درآمد داشته باشیم، گفت: «اگر بخواهیم به نقطه مطلوب برسیم، بایستی در کشور سرمایه‌گذاری انجام شود در غیر این صورت کار‌ها به درستی پیش نمی‌رود.» این باید و نباید‌های رئیس‌جمهور در حالی گفته می‌شود که عمر دولت او کمتر از ۲۰ روز دیگر به پایان می‌رسد و معلوم نیست چرا در طول این هشت سال گذشته به سمت سرمایه‌گذاری نرفته است؟
روحانی بی آنکه بدعهدی امریکا در خروج غیر قانونی از برجام را یادآوری کند، باز هم انگشت اتهام را به سمت مجلس شورای اسلامی برده که اگر دخالت‌های مجلس نبود، تحریمها برداشته شده بود! او با اشاره به روی کار آمدن رئیس‌جمهور جدید در امریکا گفته: «این فرد در دوره تبلیغات انتخاباتی اعلام کرد که در صورت پیروزی به برجام برمی‌گردد و در این راستا در اولین اقدام نسبت به برجام نامه‌ای را که ترامپ برای بازگرداندن تحریم‌های سازمان ملل داده بود پس گرفت و همزمان اعلام کرد که قصد دارد به برجام بازگردد.» رئیس‌جمهور با ذکر این نکته که‌ای کاش همه به اصول ۶۰ و ۱۱۳ قانون اساسی احترام می‌گذاشتیم، گفت: «چنانچه اصل ۶۰ قانون اساسی حاکم بود و لطمه نمی‌خورد که در اوایل آذرماه لطمه خورد، در اسفند تحریم برداشته می‌شد و امروز شرایط دیگری در کشور حاکم بود.»
او در عین حال مذاکرات جاری را به سفره آماده‌ای تشبیه کرده که برای دولت سیزدهم فراهم شده است: «امروز یک سفره آماده‌ای فراهم شده است، قاعدتاً فرصت دولت دوازدهم را از دستش گرفتند و امیدواریم دولت سیزدهم بتواند این کار را تکمیل کند، ولی به هر حال متأسفیم که پنج، شش ماه فرصت از دست رفت. دولت یازدهم و دوازدهم اقدامات متنوعی در عرصه تعامل سازنده انجام داده است که از آن جمله می‌توان به روند آستانه، توافق در دریای خزر، روند مذاکرات سه جانبه طرح صلح هرمز و ده‌ها مورد دیگر اشاره کرد و اینکه فقط از برجام در زمینه تعامل سازنده سخن گفته می‌شود به این خاطر است که برجام یک مصداق مهم در تعامل سازنده است.»
نکته جالب توجه اینکه روحانی گویی برای دولت خود هویت مستقلی از دولت‌های گذشته تعریف می‌کند، در حالی که اگر تلاشی صورت گرفته و یا خدماتی انجام شده و به نتیجه رسیده محصول زمینه‌سازی‌ها در دولت‌های گذشته بوده و بدیهی است هر دولت در مدت تصدی مسئولیت در یک دوره چهار یا هشت ساله میراث‌دار تعهداتی است که از گذشته به او رسیده و او به تکامل می‌رساند و یا زمینه‌ساز خدماتی است که در دولت‌های آینده به بار می‌نشیند؛ بنابراین میزان خدمتگزاری یک دولت را باید در رشد شاخص‌های اقتصادی و برخورداری مردم از مواهب آن ارزیابی کرد. به‌رغم همه خدماتی که این دولت مانند سایر دولت‌های گذشته داشته، اکنون منحنی رضایتمندی مردم از دولت تدبیر و امید در چه نقطه‌ای است؟ مردم باید قضاوت کنند.
روحانی: در مذاکرات به هر آنچه خواستیم رسیدیم!
