عضو کانون عالی شوراهای اسلامی کار معتقد است، بیکاری تحصیلکردگان در دو دهه گذشته حاصل عدم توجه به مهارت آموزی و آموزشهای مهارتی بوده است. او میگوید: امروز یادگیری آموزشهای مهارتی بودجه میخواهد و مدرک بدون مهارت ارزشی ندارد.
علی اصلانی در گفتگو با ایسنا اظهار کرد:سالهای سال است که با جمعیت تحصیلکردگان بیشمار فاقد مهارت در کشور روبهرو هستیم و نزدیک به دو دهه است که مسئولان جامعه کارگری فقدان مهارت در کشور را فریاد زده و نسبت به عدم توجه به آن هشدار میدهند و اعلام میکنند که مدرک تحصیلی بدون مهارت آموزی روزی کشور را دچار مشکل میکند. وی ادامه داد: در حال حاضر چندین هزار پزشک بیکار در کشور داریم که با وجود داشتن مدرک دکترا بیکار هستند و چندهزار نفر فوق لیسانس برق صنعتی داریم که مدرک این رشته را دارند، ولی به ندرت مهارت لازم در این رشته را کسب کردهاند.
به گفته عضو کانون عالی شوراهای اسلامی کار بسیاری از صنایع و کارخانهها نیروی فنی میخواهند و اکثر کارفرمایانی که به کاریابیها مراجعه میکنند، درخواست نیروی کار ماهر دارند. اصلانی با بیان اینکه بازار کار رشتههای فنی و مهارتی هیچ وقت کساد نیست، اظهارکرد: اکثر تعمیرکاران و مکانیکهای ماشین جزوه رشتههای فنی و حرفهای و کار و دانش هستند، روزی نیست که به آنها مراجعه نشود و به رغم آنکه شاید دارای مدرک تحصیلی بالایی نباشند بازار کار برایشان مهیاست و درآمد خوبی دارند.
این مقام مسئول کارگری اظهار کرد: سالها قبل در بسیاری از مدارس در مقطع راهنمایی طرح کاد اجرا میشد و دانشآموزان باید هفتهای یکروز برای آموزش مهارتی میرفتند و دوره میدیدند. آن زمان خیلی نظارت میشد و مدارس از طریق فنی و حرفهای پیگیری میکردند، ولی به مرور زمان اعتقاد به نهادینه کردن فرهنگ مهارت آموزی از بین رفت و دولتها تمایل چندانی به گسترش مهارت در جامعه نشان ندادند، از همین جا بود که مدرک گرایی به کشور نفوذ کرد در حالی که مدرک بدون مهارت ارزشی ندارد.
وی افزود: فلسفه کلاسها و دانشگاههای علمی کاربردی این بود که دانشجویان در کنار مسائل تئوری به شکل عملی و تجربی نیز با رشتهها آشنا شوند و دورههای لازم را برای ورود به بازار کار طی کنند. اساسنامه دانشگاههای علمی کاربردی تولید علم بود، یعنی اگر یک کارخانه سیمان در داخل خود یک دانشگاه علمی کاربردی راه اندازی میکرد، نیروهای بیسواد را باسواد و نیروهای فاقد مهارت را ماهر و متخصص تربیت میکرد، اما بعدها یک سری از سازمانها و ارگانها مجوز ارائه دورههای علمی کاربردی را گرفتند و این مسئله باعث شد تا از فلسفه اولیه و هدف اصلی دور شویم. رئیس کانون شورای اسلامی کار البرز با اشاره به ناچیز بودن بودجه آموزشهای مهارتی در کشور، خاطرنشان کرد: اگر بودجه فنی و حرفهای کشورهایی مثل کانادا، آلمان و انگلیس را درنظر بگیریم یا بودجه مهارتی کشورهای همسایه خودمان مثل ترکیه، امارات و قطر را بررسی کنیم قابل قیاس با بودجه ما نیست. امروز یادگیری آموزشهای مهارتی بودجه میخواهد و اگر تنها یک درصد بودجه نفت در اختیار فنی حرفهای قرار گیرد میتوانیم اهداف و برنامههای بلندمدت مربوط به آموزشهای مهارتی را به بهترین شکل ممکن در جامعه پیاده کنیم.