سرویس ورزشی جوان آنلاین: عملکرد تنها بانوی قایقران ایرانی حاضر در توکیو نگاهها به این رشته را تغییر داد. خیلیها وقتی خبر المپیکی شدن نازنین ملایی را شنیدند، فکرش را هم نمیکردند روئینگ کشورمان به فینال راه یابد، اما ملیپوش روئینگ بانوان با عملکردی درخشان چشمها را خیره کرد. ملایی بهرغم فقر امکانات قایقرانی فعل خواستن را صرف کرد و بهترین نتیجه تاریخ قایقرانی ایران در المپیک را به ثبت رساند.
او در مصاف با بهترینهای جهان که تا دندان مسلح بودند، رکورد ۷ دقیقه و ۴۲ ثانیه را به نام خودش ثبت کرد تا از این پس جهان روی قایقرانی ایران و بهویژه نازنین ملایی حساب ویژهای باز کند. این بانوی المپیکی در گفتوگوی خود با «جوان» ابراز امیدواری کرد مسئولان برای ساخت یک پیست استاندارد روئینگ کمر همت ببندند.
شبیهسازی برای جبران کمبودها
نداشتن پیست دو کیلومتر سرعت پیشرفت روئینگ ایران را کاهش داده است. سرمربی تیم ملی برای جبران کمبودها راهی نداشته جز شبیهسازی تمرینات برای ملایی: «با اینکه فکر میکردیم به دلیل شرایط کرونا حریفان خوب تمرین نکردهاند، اما دیدیم که همه با آمادگی بالا آمده بودند. ما هم نمیتوانستیم نتایج احتمالی را برآورد کنیم و فقط قول صعود به فینال C را که تاکنون در قایقرانی ایران اتفاق نیفتاده بود، دادیم. تمام استرسمان این بود که ما در پیست هزار متر تمرین کرده بودیم، ولی باید در پیست دو کیلومتر مسابقه میدادیم. به همین خاطر آقای فرزام، سرمربی تیم ملی مجبور بود تمریناتم را روی دستگاه شبیهساز روئینگ (ارگومتر) مدیریت کند. نیاز داشتیم به محض ورود به ژاپن یکی، دو جلسه تمرینی در پیست دو کیلومتر داشته باشیم و میزان آمادگیام را بسنجیم تا ببینیم بعد از هزار متر من باز هم میتوانم به مسیرم ادامه دهم یا نه. خوشبختانه با یکی، دو جلسه تمرینی در ژاپن به سرمربی گفتم که از عملکردم راضی هستم و بعد از هزار متر افت زیادی نکردم.»
فراتر از انتظار
ملیپوش روئینگ عملکردش در توکیو را فراتر از انتظار خواند: «بعد از مرحله مقدماتی توقع خودمان نیز بالا رفت، چراکه برای اولین بار مستقیماً به یکچهارم نهایی المپیک صعود کرده بودیم که در واقع همان فینال من بود. شانس صعود به نیمهنهایی A و B را داشتم که اتفاقی تاریخی میشد یا اینکه بتوانم در فینال C و D حاضر باشم. سرمربی حریفانم را آنالیز کرد و بهترینهای پنج قاره نیز حریفان من بودند. میدانستم که همه آنها برای مدال میجنگند. رقیب مکزیکیام را به خوبی آنالیز کرده بودیم و موفق شدم به نیمهنهایی A و B صعود کنم. در نیمهنهایی هم با رکوردی که زدم به فینال B رسیدم و با قرار گرفتن در رده یازدهم بهترین نتیجه تاریخ قایقرانی ایران در المپیک را کسب کردم. از عملکردم با توجه به شرایط و امکاناتی که داشتم، راضی هستم و فراتر از حد انتظار نیز ظاهر شدم. خوشحالم از اینکه توانستم زحمات اطرافیان و مربیانم را جبران کنم.»
خاک خوردن قایقها در گمرک
امکانات قایقرانی ایران قابل مقایسه با حریفان نیست، نکتهای که ملایی روی آن تأکید زیادی دارد: «با توجه به نتیجهای که امسال در رقابت با بهترینهای دنیا گرفتم، اگر ما پیست استاندارد در اختیار داشتیم قطعاً مدعی صعود به فینال A المپیک بودیم. قایقی که با آن در توکیو پارو زدم یک سال است که در گمرک خاک میخورد! مسئله ما تحریم خارجی نیست و مشکلمان تحریم داخلی است. اگر این قایق آزاد میشد و به دستم میرسید با همین قایق تمرین میکردم و در المپیک تفاوت زیادی را حس نمیکردم. در توکیو برای مسابقات همان قایقی را که در گمرک خاک میخورد سفارش دادیم. مثل این میماند که در ایران پژو ۲۰۶ داشته باشید و در خارج هم با خودرویی از همان نوع رانندگی کنید. فقط کشورتان تغییر میکند. در مورد قایق اگر این شرایط را داشتم بدون شک نتیجه بهتری میگرفتم. قایقها در گمرک است و کرونا آمد و المپیک به تعویق افتاد، ولی باز هم آزاد نشد. قول آزاد شدن قایقها بعد از المپیک را دادهاند، ولی هنوز خبری نیست. ماندهام که چرا قایقهای ما باید در گمرک خودمان گیر کنند. سفارشات ما در عرض یک ماه از چین به ایران رسید، ولی یک سال بیشتر است که این قایقها از گمرک جنوب هنوز به دستمان نرسیده است!»
ملایی در پاسخ به این سؤال که چرا پیست استاندارد در ایران ساخته نمیشود، گفت: «پیست دو کیلومتر باید برای قایقرانی ساخته شود و نمیدانم چرا روی آن سرمایهگذاری نمیکنند. اگر هزینههایی که صرف اردوهای خارجی میشد، برای احداث پیست سرمایهگذاری میکردند قطعاً تأثیرات مثبت بیشتری داشت. ما حتی میتوانستیم میزبان اردوهای کشورهای خارجی باشیم و درآمدازیی کنیم، ولی حالا حتی نمیتوانیم میزبان کاپ آسیایی باشیم، چون پیست استاندارد نداریم.»
خوشحالی باخ
ملاقات توماس باخ با نازنین ملایی بازتاب زیادی در رسانهها داشت. به گفته این بانوی المپیکی حمایتهای IOC تا المپیک پاریس تداوم خواهد داشت: «بعد از مسابقه نیمهنهایی از طرف مسئولان FISA (فدراسیون جهانی روئینگ) ما را صدا کردند، وقتی سرمربی پرسید چه کسی با ما کار دارد، گفتند توماس باخ، رئیس IOC میخواهد با نماینده روئینگ ایران به خاطر عملکرد درخشانش دیدار کند. من ورزشکار بورسیه کمیته بینالمللی المپیک بودم و هم توماس باخ و هم رولاند رئیس FISA از اینکه روی نماینده آسیا سرمایهگذاری کردهاند خوشحال بودند. به ما گفتند که تا المپیک ۲۰۲۴ پاریس حمایتهای کمیته بینالمللی المپیک تداوم خواهد داشت. حمایتهایشان هم مالی خواهد بود و هم برای برگزاری اردوها. یکی از همکارانشان مسئول ارتباط با سرمربی تیم ملی هستند تا نیازهایمان را فراهم کنند.»
به ما توجه کنید
تنها قایقران زن ایرانی حاضر در المپیک توکیو در ادامه صحبتهایش به کمبودهای موجود اشاره کرد و خواستار حمایت مسئولان شد: «امیدوارم روزهای خوب روئینگ تداوم داشته باشد. با این نتیجه توقع مسئولان و مردم بالا رفته، کار سختتر شده و همه از این رشته توقع دارند. تا امروز بازخوردهای مثبت زیادی دریافت کردهام. این نتیجه در حالی رقم خورد که کسی از روئینگ انتظار نداشت و همه از این موضوع خوشحال هستند. انتظارمان این است که به قایقرانی توجه بیشتری شود، نه اینکه فکر کنند این رشته زنگ تفریح است. مطمئن باشید که با نگاه ویژه میتوانیم بهترین نتایج را رقم بزنیم. موضوع کیسه یخ خیلی مهم نبود، ولی جور دیگری بازتاب پیدا کرد. کیسه یخ یکی از ابتداییترین امکاناتی است که ما آن را نداریم. مهمترین کمبود قایق، پیست، امکانات استاندارد، اردوهای برونمرزی و حضور در مسابقات خارجی است. متأسفانه من رقبای جهانیام را برای اولین بار در توکیو دیدم و این خیلی بد است. قطعاً کیسه یخ به تنهایی باعث قهرمانی یک ورزشکار نمیشود.» نازنین ملایی در پایان در خصوص نقش فرزام، سرمربی تیم ملی در ثبت نتیجه تاریخی قایقرانی اظهار داشت: «شرایط تمرینی متفاوتی داشتم و نیاز است که بعد از آنالیزهای دقیق روزانه تمریناتم تغییر کند. با یک سیستم تکراری نمیتوانستم موفق شوم. فشار تمرینات و خستگی در برخی موارد باعث دلسردیام میشد، ولی آقای فرزام من را به آینده امیدوار میکرد. ادامه حضور او در تمرینات تیم ملی ضروری است.»