کد خبر: 1060112
تاریخ انتشار: ۰۷ شهريور ۱۴۰۰ - ۲۰:۰۸
روایت همایون اسعدیان از تأثیر ادبیات بر سینما
کارگردان باسابقه سینمای ایران با بیان اینکه مشکل اساسی سینمای ایران فیلمنامه است، به این نکته اشاره کرد که ما در سینمای ایران آن باروری و آن ادبیات غنی را که بتواند به سینما کمک کند، نداریم.

کارگردان باسابقه سینمای ایران با بیان اینکه مشکل اساسی سینمای ایران فیلمنامه است، به این نکته اشاره کرد که ما در سینمای ایران آن باروری و آن ادبیات غنی را که بتواند به سینما کمک کند، نداریم.
همایون اسعدیان، کارگردان سینما و تلویزیون در یک گفتگو درباره نقاط ضعف سینمای ایران گفت: اگر نگاه کنید در غرب فیلمی مثل «روز شغال» ساخته می‌شود که متکی بر یک رمان جاسوسی بسیار جذاب است. آن نویسنده که «روز شغال» را نوشته (فردریک فورسایت) در MI۶ بوده و تمام این تجربه را دارد و تعدادی رمان جذاب جاسوسی نوشته است. از طرف دیگر فرض کنید که هانریش بل را با نوع دیگری از رمان داریم و کسان دیگری را به گونه دیگری داریم و همه قابلیت‌های سینمایی دارند. فیلم‌های سینمای امریکا را اگر نگاه کنید «پدرخوانده» و بسیاری از آن‌ها متکی بر یک رمان هستند. نمی‌گویم که اورجینال ندارند، اورجینال هم دارند، اما خود این غنای ادبیاتی که به سینما کمک می‌کند را- به دوستان نویسنده من برنخورد- متأسفانه ما در ایران نداریم. وی افزود: دوستان فیلمنامه نویس ما دارند از این راه ارتزاق می‌کنند و به دلیل آن شیوه زندگی‌ای که دارند و دستمزدی که می‌گیرند نه فرصت آن تحقیق و نگارش را دارند و نه آن وقت را دارند که برای یک کاری دو، سه سال وقت بگذارند. مگر برای یک فیلمنامه چقدر به آن‌ها دستمزد می‌دهند که دو، سه سال را برای یک فیلمنامه بگذارند، سریال که جای خود دارد! ما در این پایه دچار مشکل هستیم. در موضوع اقتباس ادبی هم دچار مشکل با نویسندگان هستیم، برخی آنچنان به رمانی که نوشته‌اند حساس هستند که شما اگر بخواهید یک خط از آن را جا‌به‌جا کنید دچار مشکل می‌شوید. در حالی که منِ کارگردان موظف هستم روح آن اثر را حفظ کنم و با آن جلو بروم.
اسعدیان اضافه کرد: وقتی فیلم «جنایت و مکافات» را می‌سازند لزوماً کلمه به کلمه «جنایت و مکافات» داستایوفسکی نیست یا وقتی «هملت» را می‌سازند که کارگردان‌های بزرگی در دنیا این کار را کرده‌اند، یک نفر آن سکانس معروف بودن یا نبودن را در تالار قصر می‌گیرد و یک کارگردان روسی هم این را در کنار صخره‌های دریا می‌گیرد. شکسپیر زنده نیست که به آن اعتراض کند، اما دیگران هم که نگاه می‌کنند می‌گویند که روح اثر حفظ شده است و کسی با این جابه جایی مشکلی ندارد و می‌گویند چقدر خوب که ما این درونیات خروشان شخصیت هملت را در کنار صخره‌های دریا و این امواج خروشان بهتر احساس می‌کنیم. در واقع اجازه می‌دهد به روح اثر نزدیک شوید و در «جنایات و مکافات» یک جور اتفاق افتاده و در «جنگ و صلح» و رمان‌های مختلفی که داشتیم یک جور دیگر.

نظر شما
جوان آنلاين از انتشار هر گونه پيام حاوي تهمت، افترا، اظهارات غير مرتبط ، فحش، ناسزا و... معذور است
تعداد کارکتر های مجاز ( 200 )
پربازدید ها
پیشنهاد سردبیر
آخرین اخبار