حساس‌ترین دیدار این هفته رقابت‌های انتخابی جام جهانی به خاطر کرونا برگزار نشد. البته اگر خوب نگاه کنیم، متوجه می‌شویم که کرونا بهانه‌ای بود تا باز هم شاهد دخالت سیاست در ورزش باشیم. دیدار برزیل و آرژانتین در دقیقه پنجم، نیمه‌کاره ماند، چون برزیلی‌ها می‌گویند چهار بازیکن آرژانتین که در انگلستان بازی می‌کنند آن‌ها را فریب داده‌اند تا از قرنطینه فرار کنند.
باز هم حرف، حرف آرژانتین و انگلستان است و یک خصومت تاریخی. شاید اگر جای برزیل و آرژانتین با هم عوض می‌شد الان باید از نتیجه سوپرکلاسیکو و تبعات آن می‌نوشتیم، اما وقتی پای آرژانتین وسط باشد آن وقت باید به همه چیز شک کرد و حق را به مسی داد، وقتی ناباورانه در زمین مسابقه گفت: «چرا اصلاً گذاشتند بازی برگزار شود؟»
تعویق سوپرکلاسیکو بار دیگر نشان داد هنوز هم که هنوز است سیاست حرف اول را در فوتبال می‌زند. حالا دیگر هر اتفاقی که رخ دهد مهم نیست. اینکه فیفا چه تصمیمی بگیرد یا اینکه کنفدراسیون فوتبال امریکای جنوبی چه برنامه‌ای داشته باشد هم اهمیتی ندارد، مهم این است در شرایطی که هر دو آن‌ها حکم به انجام بازی داده بودند باز هم پای سیاست انگلیسی وسط آمد و یکی از بزرگ‌ترین بازی‌های مقدماتی جام‌جهانی انجام نشد. فعلاً فیفا سکوت کرده، ولی شنیده می‌شود احتمالاً در حمایت از آرژانتین آن‌ها را ۳ بر صفر پیروز می‌کند.
همه منتظر جدال انتقامی دو تیم بودند؛ برزیل زخم خورده فینال کوپا‌آمه‌ریکا بود و فرصت جبران باخت در فینال را داشت. از طرفی راه‌راه‌پوشان هم می‌خواستند ثابت کنند همچنان بهترین تیم امریکای جنوبی هستند. منتها برزیلی‌ها برای برگزاری بازی مقررات سختی وضع کرده بودند. بر این اساس هر بازیکنی که از انگلیس به این کشور سفر کند باید تن به قرنطینه ۱۴ روزه بدهد. ضمن اینکه انگلیسی‌ها نیز مسافرانی را که از کشور‌های قرمز کرونایی از جمله (برزیل) بازگردند،۱۰روز قرنطینه می‌کنند. به همین خاطر قناری‌ها به رغم اینکه تیته، هشت لژیونر برزیل را از جزیره فراخوانده بود هیچ کدام از بازیکنان شاغل در لیگ برتر را در اختیار نداشتند. در عوض آرژانتین چهار بازیکن لیگ برتری‌اش را در اردو داشت، ولی هر چهار نفر برای فرار از قرنطینه دو هفته‌ای مدارکی جعلی را به مقامات برزیلی ارائه داده بودند.
این مسئله بهانه خوبی بود برای میزبان تا جنجالی بی‌سابقه به پا کند. حضور امیلیانو مارتینس (استون ویلا)، کریستین رومرو و جووانی لوسلسو (تاتنهام) در زمین و امیلیانو بوئندیا (استون ویلا) روی نیمکت باعت شد نیرو‌های مسلح و همچنین مقامات بهداشتی میزبان در دقیقه پنجم بازی برای دستگیر کردن این چهار بازیکن وارد زمین شوند. در چنین شرایطی ادامه بازی قطعاً ممکن نبود و لیونل مسی عصبانی هم‌تیمی‌هایش را به رختکن فرستاد. وساطت‌ها نیز نتیجه‌ای نداشت جز اینکه بازی رسماً لغو شود و همه منتظر اعلام نظر نهایی مقامات فیفا و کونمبول بمانند.
پذیرفتن دلایل برزیل برای لغو بازی دشوار است. آن‌ها مدعی هستند آن چهار بازیکن با ارائه مدارک جعلی سعی در فریب مسئولان و زیر پا گذاشتن مقررات داشته‌اند. در صورتی که آرژانتین سه روز زودتر به سائوپائولو سفر کرده بود و میزبان برای رسیدگی به این مسئله قبل از شروع مسابقه زمان کافی داشت. این همان نکته‌ای است که مسی، کاپیتان آلبی‌سلسته به درستی به آن اعتراض کرده که البته اعتراضش نتیجه‌ای هم نداشت! از طرفی این شائبه مطرح است که برزیلی‌ها از به همراه نداشتن لژیونر‌های انگلیسی خود ناراحت بودند و با این ترفند اجازه برگزاری بازی را ندادند.
ادنالدو رودریگز، رئیس فدراسیون فوتبال برزیل در واکنش به این اتفاق گفت: «من برای همه طرفداران ورزش که مایل بودند بازی را تماشا کنند، متأسفم. با تمام احترام برای طرف مقابل، ولی آن‌ها می‌توانستند این مشکل را زودتر حل کنند و منتظر شروع بازی نباشند.» این ادعا در حالی مطرح شد که اجازه برگزاری بازی از سوی فیفا و کنفدراسیون فوتبال امریکای جنوبی صادر شده بود! در عوض فدراسیون فوتبال آرژانتین لغو این بازی را موجب تضعیف روحیه ورزشی خواند: «فدراسیون فوتبال آرژانتین از تعلیق دیدار تیم ملی آرژانتین و تیم ملی برزیل در سائوپائولو ناراحتی عمیق خود را ابراز می‌کند. فوتبال نباید چنین چیز‌هایی را تجربه کند، چراکه باعث تضعیف روحیه ورزشی در چنین مسابقات مهمی می‌شود.»
سرمربی آرژانتین از نیمه‌تمام ماندن جدال حساس تیمش با برزیل انتقاد کرد. لیونل اسکالونی با تعجب از رفتار میزبان گفت: «باید متوجه باشیم چه اتفاقی افتاده و باید بگویم این شرایط من را بسیار ناراحت کرده است. البته من به دنبال سرزنش کسی نیستم، اما آنچه اتفاق افتاده بسیار ناراحت‌کننده است. هرچه بوده زمان مناسبی برای چنین تصمیمی نبود و این رفتار ما را بسیار ناراحت می‌کند.»
