صادق زیباکلام فعال سیاسی اصلاح طلب در یادداشتی در روزنامه آرمان، گرچه نگاه ایران به آذربایجان را تا پیش از این، مثبت دانسته و این تغییر نگاه را حاصل اظهارات نسنجیده مقامات آذربایجانی دانسته، اما از واکنش ایران انتقاد کرده است و طعنه به مسائل داخلی زده است. او نوشته: «آذربایجان تحت تحریک برخی کشورها امروز در مقابل ایران ایستاده و به برخی اظهارات نسنجیده میپردازد. همین مسئله نیز باعث شده تا نوع نگاه ایران نسبت به بحث آذربایجان تغییر کند و از دریچه دیگری به موضوع جمهوری آذربایجان نگریسته شود. البته به نظر میرسد که نگاه در مناسبات خارجی همانند نگاهش در مناسبات داخلی است. هرکس انتقاد و مخالفتی داشته باشد خیلی انتقاداتش وارد نیست.»
زیباکلام در ادامه آورده: «لذا این نگاه در عرصه سیاست خارجی نیز عیناً وجود دارد. اگر ما با آذربایجان مشکلی پیدا کنیم و اختلافی بین ایران و آذربایجان، ترکیه و سایر کشورها پیدا شود حق با ایران است. یعنی دقیقاً همان نگاه در داخل در سیاست خارجی نیز وجود دارد؛ لذا تشخیص میدهند در برخی اوقات حتی در سیاست خارجی نیز با قوه قهریه به کشورهای مدنظر پیام خود را بدهند... راه دفاع از منافع ملی استفاده از دیپلماسی و دستگاه سیاست خارجی است و راه دیگری جز این نیست.»
برخلاف آنچه زیباکلام نوشته و به حکومت طعنه میزند که سیاستش در خارج همچون داخل است و... خود او چنان از داخل ایران و هموطنان و سیاستمداران و مقاماتی که مخالف او هستند، دور افتاده که مرز جدال داخلی و خارجی را با هم میآمیزد و برای طعنه به مخالفان هموطن، دعوا با بیگانه را پیش میکشد.
از سویی، نقد او بر واکنش ایران که از قضا نظامی و چندان تند هم نبوده، نشان میدهد او گرچه مخالفان داخلی را مینوازد، اما ترجیح میدهد با خارجیها مهربان بوده و همیشه مواظب باشیم که مبادا آنها ناراحت شوند. در واقع در مناقشه کلامی ایران و کشور خارجی، طرف کشور خارجی میایستد! نوشته او میتواند یادآور یک سکانس جالب توجه از سریال تاریخی خاتون باشد که این روزها از شبکه نمایش خانگی در حال پخش است. یکی دو روز قبل از اشغال ایران توسط قوای متفقین، فرماندهان نظامی رشت در حال مذاکره هستند. سرگرد آریا با تشریح تحرکات مشکوک روسها از لزوم آماده باش ارتش ایران میگوید. سرهنگ سنگری مخالفت میکند که «ولی تحرکات ما ممکن است روسها را جری کند» و آریا پاسخ میدهد که «متعجبم چطور تحرکات روسها شما را جری نمیکند!»