سرویس ایران جوان آنلاین: از زمان آغاز برداشت سیب از باغات آذربایجان‌غربی اعلام شد، امسال هم سیب‌ها به کنار جاده‌ها خواهد رفت و باید منتظر ضرر و زیان باغداران باشیم. اما مثل همیشه مسئولان با قول و وعده و اعلام برنامه‌هایشان چنین وانمود کردند که امسال دیگر چنین اتفاقی رخ نخواهد داد. ولی وقتی سیب‌های شهرستان‌های مراغه و میانه و اهر در کنار جاده‌ها انباشته شدند، تازه معلوم شد چیزی تغییر نکرده و باز هم هدر رفت زحمات باغداران و سود دلالان، تمام ماجرای سیب آذربایجان است.
دیگر نیاز نیست در مورد انباشته شدن سیب‌های شهر‌های مختلف آذربایجان‌غربی در کنار خیابان‌ها چیزی بنویسیم و از هدر رفت دوباره تلاش و زحمت باغداران و کفران نعمت و ضرر و زیانی که به اقتصاد کشور وارد می‌شود، حرفی بزنیم.
چون مسئولان محترم آنقدر قول و وعده و طرح و برنامه داده‌اند که اگر قرار باشد آن‌ها را در کنار جاده و خیابان‌ها روی هم بریزیم، دیگر جایی برای سیب‌ها باقی نمی‌ماند.
آه و افسوس باغداران و جشن دلالان
«دپوی سیب‌های شهرستان اهر در کنار جاده‌ها» و اعلام اینکه «سود تلاش و مشقت باغداران دوباره به جیب دلالان رفته»، دیگر یک خبر نیست، بلکه نمک بر زخم فعالان این عرصه و زحمتکشانی است که هر سال دل به وعده‌های مسئولان خوش کرده و در زمان برداشت دست رنجشان می‌بینند هیچ کاری برای آن‌ها انجام نشده است.
دیگر به جایی رسیده‌ایم که وقتی از توانمندی‌ها و ظرفیت یک منطقه صحبت به میان می‌آید به جای آنکه خوشحال شویم فقط آهی از سر حسرت می‌کشیم. چون در ادامه باید بشنویم منابع و محصولات و تولیدات آن منطقه یا دیده نمی‌شود یا به خاطر سوء‌مدیریت‌ها هدر می‌رود. درست مثل شهرستان اهر در آذربایجان‌غربی که به عنوان سومین قطب تولید سیب استان شناخته می‌شود.
جایی که بعد از شهرستان‌های مراغه و میانه بیش از ۷۵۰۰ هکتار باغ را در دل خود جای داده که ۸۵ درصد از این مقدار را درختان سیب تشکیل می‌دهد. در اهر هرسال بالغ بر ۹۵ هزار تن سیب تولید می‌شود که گونه غالب آن سیب لبنانی و گونه بومی قره قرمز است.
حالا بعد از شنیدن این همه ظرفیت و نعمات الهی، باید بدانیم همین سیب‌ها در کنار جاده‌ها دپو شده و در حال از بین رفتن هستند و مثل هر سال لاشخور‌هایی به نام دلال، بر بالای سر آن‌ها می‌چرخند تا در موقعیت مناسب سهم‌شان را بردارند.
تقدیر‌ها برای باغداران آب و نان نمی‌شود
مدیر جهاد کشاورزی شهرستان اهر می‌گوید: «سیب‌های درجه‌سه زیر درختی باید به کارخانه برود و راه دیگری وجود ندارد و در مورد نحوه خرید و فروش این سیب‌ها در کنار خیابان‌ها نیز باید سازمان صنعت، معدن و تجارت مجوز خرید و فروش را صادر کند تا در مکان‌هایی مشخص انجام شود.»
محمد اسدی ادامه می‌دهد: «آنچه که از دست سازمان جهاد کشاورزی برمی‌آید، انجام خرید تضمینی از طریق تعاونی روستایی است که جا دارد از نماینده اهر در مجلس شورای اسلامی تشکر کنیم که در سال‌جاری تلاش خود را انجام داد تا این کار به‌خوبی انجام شود.»
در شرایطی این مسئول از مسئول دیگری تشکر و قدردانی می‌کند که بخشی از کار‌ها را به گردن سازمان و نهاد دیگری انداخته و با عنوان کردن این مطلب که این بخش به ما ربطی ندارد، چشم بر روی اتفاقات بسته است. باغداران شاهد از بین رفتن محصولاتشان در کنار خیابان‌ها هستند و قیمتی که بر روی آن‌ها گذاشته شده و حتی پول جمع‌آوری این میوه‌ها را هم تأمین نمی‌کند.
با این حال مدیر جهاد کشاورزی شهرستان اهر سعی می‌کند در مورد عوامل ریزش سیب درختان توضیح بدهد و با بیان اینکه به هر حال ریزش ۵ تا ۱۵ درصدی سیب‌ها اتفاق خواهد افتاد، اما در بعضی مواقع عوامل دیگری مانند تگرگ و باد‌های شدید، عدم نشستن سموم بر روی میوه‌ها نیز دخیل می‌شوند هر چقدر هم که این کار به‌صورت علمی انجام شود، باز هم ریزش سیب وجود خواهد داشت، می‌گوید: «اگر این اتفاق نمی‌افتاد، کشاورز محصول خود را با قیمت واقعی می‌فروخت و منفعت لازم را کسب می‌کرد، اما متأسفانه به دلیل ریزش میوه‌ها کشاورزان مجبور می‌شوند محصولات خود را به قیمت ۴۶۰/۱ تومان به تعاونی روستایی بفروشند.».
اما کاش این مسئول می‌فهمید تمام مناطق آذربایجان شرقی که به تولید سیب و محصولات دیگر مشغولند از نبود صنایع تبدیلی رنج می‌برند و با بی‌میلی سرمایه‌گذاران در این بخش، احداث واحد‌های فرآوری و صنایع تبدیلی میسر نمی‌شود چراکه این بخش، نیازمند سرمایه‌گذاری‌های کلان است.
حرف‌هایی بدون ضمانت اجرایی
در کنار صحبت‌های مدیر جهاد کشاورزی شهرستان اهر، شنیدن حرف‌های رئیس سازمان جهاد کشاورزی استان آذربایجان‌شرقی نیز خالی از لطف نیست که وقتی با اشاره به خرید تضمینی سیب درجه سه و صنعتی به قیمت ۴۶۰/۱ تومان در محل مراکز خرید شهرستان‌های اهر، مراغه، مرند و میانه گفت: «باغداران می‌توانند با در دست داشتن معرفی نامه جهاد کشاورزی، سیب‌های درجه سه تولیدی خود را در کیسه‌های نایلونی حداکثر ۲۰ کیلویی به مراکز خرید تحویل نمایند.»
اکبر فتحی با تأکید بر اینکه تلاش بر این است تا همه دستگاه‌های مربوطه به سوی حذف دلالی و بهره بردن باغداران از سود واقعی معطوف شوند، ادامه داد: «باغداران تا آخر مهر ماه فرصت دارند سیب صنعتی خود را به صورت تضمینی به مراکز خرید تعیین شده، حمل و با نظارت اعضای کمیسیون خرید شامل نمایندگان تعاون روستایی، جهاد کشاورزی و نظام صنفی تحویل نمایند.» این حرف‌ها خیلی ضمانت اجرایی ندارند و تجربه نشان داده این نوع خرید میوه و قول و حمایت و دلسوزی برای باغداران هرگز برای آن‌ها آب و نان نمی‌شود.
فراموش نمی‌کنیم حرف‌های استاندار وقت آذربایجان‌غربی را که چند ماه پیش قیمت تضمینی سیب صنعتی را یک هزار و ۵۰۰ تومان اعلام کرده و جمع‌آوری این محصول را به صورت غیرقانونی تخلف دانسته بود. اما در حال حاضر به دلیل گرمای زودرس، سیب صنعتی استان زودتر از موعد پا به بازار گذاشت و این فراوانی باعث شده که کشاورزان نتوانند آن را به قیمت اعلام شده به فروش برسانند و حتی بر اساس گفته باغداران، سیب زیردرختی با نصف قیمت نیز به فروش نمی‌رسد.
به گفته محمدمهدی شهریاری، نگهداری و دپوی سیب زیردرختی در کنار جاده‌ها غیرقانونی عنوان شد تا دست دلالان از این بازار قطع شود. اما‌ای کاش یکی از مسئولان می‌آمد و اوضاع امروز را با حرف‌های خودش مطابقت می‌داد. همین.
