عضو شورای پروانه ساخت می‌گوید: آسیب سینمای ما بیشتر سر ساختار است، تلاش و مبنای ما این است که استاندارد‌های سینمایی را در فیلمنامه ارزیابی کنیم؛ اینکه چقدر فیلمنامه عناصر سینمایی را دربردارد و بعد محتوا مورد بررسی قرار می‌گیرد.
سعید مستغاثی، عضو شورای پروانه نمایش و پروانه ساخت درباره رویکرد و شیوه کار اعضای جدید این شورا به تسنیم گفت: مهم‌ترین نکته آن است که فیلمنامه‌ای که به شورا می‌آید از نظر سینمایی استاندارد باشد. این نکته برای اولین بار است که در شورای پروانه ساخت و نمایش صورت می‌گیرد، تا قبل از این بیشتر ممیزی‌ها مورد توجه قرار داشت، اما این بار تلاش و مبنای ما این است که استاندارد‌های سینمایی را در فیلمنامه ارزیابی کنیم؛ اینکه چقدر فیلمنامه عناصر سینمایی را دربردارد و بعد محتوا مورد بررسی قرار می‌گیرد، آن هم بر اساس سیاست‌ها و ضوابطی که سازمان سینمایی اعلام کرده است. برای همین اصل استاندارد‌های سینمایی است.
وی با اشاره به اینکه فیلم‌های سینمای ما عموماً از این نظر دچار مشکلات فراوان هستند، افزود: متأسفانه بیشتر فیلم‌هایی که در سال‌های قبل دیده‌ام، از نظر ساختار و چارچوب‌ها زیر خط استاندارد‌ها قرار دارد. محتوا در درجه دوم قرار دارد. این فیلم‌ها نشان می‌دهد با الفبای ساختار سینمایی آشنا نیستند و از این نظر اشکالات فراوان دارند و اساساً جذاب نیستند. این جذاب‌نبودن و نداشتن مخاطب بلای بزرگی است که بر سر سینمای کشور ما آمده است.
مستغاثی در رابطه با راهکار‌های شورا برای کاهش تطابق‌نداشتن فیلمنامه و فیلم بیان کرد: طبیعی است که چنین فیلمی در شورای پروانه نمایش مجوز لازم را اخذ نمی‌کند. چیزی نباید به فیلمنامه بعد از ساخت اضافه یا کم شود، این کار منجر به ایراد و اشکال در شورای پروانه نمایش می‌شود و سرمایه آسیب می‌بیند. باید فیلمساز در نظر داشته باشد آنچه تصویب شده است باید عین همان ساخته شود. نکات و ملاحظات صورت گرفته باید رعایت شود. آسیب سینمای ما بیشتر سر ساختار است که بیشتر از ۱۰ دقیقه نمی‌شود فیلم را تحمل کرد، غیر از کمدی‌های سخیف که اصل و اساس ضعف آنان نیز به ساختار ربط دارد، محتوا در درجه بعد است که مورد بررسی قرار می‌گیرد. در جلسه اول شورا هم که گفتم بیشتر فیلمنامه‌ها مشکلات ساختاری دارند و از این منظر باید مورد بررسی قرار بگیرد، گفته شد که تا به حال چنین چیزی در شورا مطرح نبوده است و بیشتر ممیزی محتوا می‌شده و به ساختار کار نداشتند. برای همین با سیل عظیمی از فیلم‌هایی که زیر خط استاندارد هستند، مواجه می‌شویم.
