ژان میشل آپاتی Jean- Michel Aphatie ستون نویس و روزنامه نگار حوزه سیاسی است که چندی پیش به یک برنامه زنده تلویزیونی از شبکه RTL دعوت شد و حرفهای تند وتیزی درباره رسانه‌های فرانسه زد که مانند سیلی محکمی به دروغ و ریاکاری بی‌حد وحصر نظام حاکم بود. وی در این برنامه به برخی منابع معتبر تاریخی فرانسه اشاره کرد که چطور بی‌شرمانه از سوی همین رسانه‌ها برای نسل‌های آینده تطهیر شده‌اند. ژان میشل آپاتی از معدود روزنامه نگاران سیاسی شجاع و جسوری است که آنچه را که خیلی‌ها به آرامی درباره آن حرف می‌زنند را با صدای بلند بیان می‌کند آن هم در آستانه انتخابات فرانسه که رسانه‌ها با دروغ پراکنی به دنبال انحراف افکار عمومی از واقعیات هستند.
میشل آپاتی می‌گوید: وقتی فردی مثل اریک زمور که مخالف سرسخت مسلمانان است با نگرانی می‌گوید در فرانسه تعداد مسلمانان و عرب‌ها زیاد هستند خبر به خوبی دیده می‌شود و آن را انعکاس زیادی می‌دهند تا اذهان عمومی را حساس کنند و مراقب رشد جمعیت مسلمانان در فرانسه باشند که به مرور زمان هشدار دهنده است، اما در مقابل وقتی می‌گوییم جمعیت یهودی‌ها در فرانسه بسیار زیاد است، اصلاً رسانه‌ها انعکاس نمی‌دهند و شما خبر را در حاشیه جامعه قرار می‌دهید تا دیده نشود. زیرا رسانه‌ها هستند که انبوهی از خبر‌های دروغ و غیرواقعی را به جامعه تزریق می‌کنند.
ما فقط شعار اخلاقی می‌دهیم
آپاتی در این برنامه تلویزیونی گفت: من چیزی که به خودم مربوط می‌شود را نگاه می‌کنم جالب است ما خودمان را پدر اخلاق می‌دانیم! یک راهکار محترمانه و صادقانه چیزی است که در اغلب اوقات با انتقاد مواجه می‌شود. زندگی اجتماعی بدون اخلاق وجود ندارد مانند ماجرای دریفوس که یک مسئله اخلاقی است. ارتش آماده می‌شود که برای آلساس و لوریان بمیرد، دروغ می‌نویسد و از ارتش دفاع می‌کند می‌گوید: «ما به ارتش کاری نداریم، اما اگر برای اخلاقیات باشد وارد عمل می‌شویم زیرا کسانی که برای مرگ آماده می‌شوند نمی‌توانند دروغ بگویند». خب با این دیدگاه شارلی‌ابدو هم خودش را پدر اخلاق می‌داند!
این روزنامه نگار و منتقد ادامه داد: دیودونه و آلن سورال محکوم به یهودی ستیزی هستند و رسانه‌ها آن‌ها را بایکوت کردند شما هم در برنامه‌های خودتان آن‌ها را نشان نمی‌دهید، اما وقتی اریک زمور فردی اسلام ستیز را دادگاه فرانسه محکوم می‌کند، فیگارو آن خبر را کار می‌کند، شبکه RTL آن را کار می‌کند... من به خوبی متوجه هستم پشت این قضیه چیزی است و برنامه‌های تلویزیونی و مطالب روزنامه‌ها سفارشی و دستوری هستند وقتی زمور از جمعیت بالای مسلمانان و عرب‌ها در فرانسه حرف می‌زند یک مرتبه همه رسانه‌ها آن را پوشش می‌دهند ولی درباره دیودونه و آلن سورال که متهم به یهودی ستیزی هستند هیچ خبری کار نمی‌شود من نمی‌خواهم بگویم تعصب روی دیودونه و آلن سورال دارم، بلکه احساس می‌کنم این بخشی از فرهنگ از بین رفته ماست.
عملکرد فرانسه در الجزایر شرم‌آور بوده است
وی افزود: فرانسه کشوری با تاریخ کهن است ما می‌خواهیم ماه آینده در مورد الجزایر زیاد صحبت کنیم. مورخان به حضور فرانسه در الجزایر و نه جنگ الجزایر بلکه به رفتار ارتش اشاره می‌کنند که البته بسیار قدیمی است و مربوط به سال ۱۸۴۰ در الجزایر بوده و بحث تازه‌ای نیست، چون در منابع تاریخی یک کمپین مطبوعاتی اروپایی هم برای محکوم کردن اقدام ارتش فرانسه نسبت به کشتار گسترده مسلمانان در جریان فتح الجزایر وجود دارد همچنین کمپین مطبوعاتی در ژوئن ۱۸۴۵ و مناظره‌ای که در پاریس برگزار شد. جایی که وزیر دفاع وقت مارشال سولت باید به نمایندگان مجلس پاسخ می‌داد و از عملکرد ارتش فرانسه دفاع می‌کرد. در میان تمام سربازان فردی بود که هرگز از او حرفی زده نمی‌شود که من خودم کمی در مورد او صحبت می‌کنم، نامش لوئیس است که از مدرسه پلی تکنیک فارغ التحصیل شده است، درخشان‌ترین سرباز نسل خود و او برای جنگ نظریه پردازی می‌کرد و کسی بود که نظریه کشتار دسته جمعی را برای گرفتن زمین‌های بومیان الجزایری در الجزایر مطرح کرد. اما چرا من درباره دلاموریسی حرف می‌زنم، چارلز آندره ژولین که یکی از مورخان بزرگ است و برای عموم مردم کمتر شناخته شده گفته است که اعمال او از میان همه فرانسویان غیرانسانی‌ترین است، طرفدار کشتن مردان جنگنده و زنان و کودکان بود و به لویی جوشو دستور داده بود همه آن‌ها را بکش! و امروز این پدر اخلاقیات مرا شوکه کرده، چون یک مهدکودک به نام او در پاریس نامگذاری شده است و والدین فرانسوی هر روز صبح پسران و دختران خود را در مدرسه «دلاموریسی یر» واقع در منطقه ۱۲ پاریس رها می‌کنند. شما فکر می‌کنید با این وضعیت، فرهنگ ما به جایی می‌رسد؟! بله من رسانه، پدر این اخلاق لعنتی و آنچه مرتبط به این لعنتی است، هستم.
این سخنان تند و انتقادی ژان میشل آپاتی در برنامه زنده تلویزیونی هنگامی بود که فرانسه در آستانه انتخابات ریاست جمهوری قرار داشت و با کاهش اقبال عمومی برای رأی دادن مواجه بود، این در حالی است که انبوهی از کانال‌های خبری و شبکه‌های اجتماعی در سیطره دروغ رسانه‌ها قرار دارند و سخنان تکان دهنده این روزنامه نگار و سردبیر فعال و شناخته شده سروصدای زیادی به‌راه انداخت.
