زنده‌یاد ضیاء‌الدین دری، ۱۶ سال پیش فیلمی در ژانر جاسوسی درباره تروریسم برای تلویزیون ساخت، اما به دلایلی کاملاً نامعلوم که هنوز هم برای کسی مشخص نیست، جلوی پخش آن گرفته شد. خودش یک‌سال پیش از مرگش به شخص من گفت پس از سریال کلاه پهلوی، تلویزیون مرا بایکوت کرد و حتی به راحتی نمی‌توانستم وارد سازمان شوم! هر فیلمنامه‌ای می‌نوشتم، تحویل نمی‌گرفتند. جالب است که دری یک فیلمساز امتحان پس‌داده در ایران بود و نگاه استراتژیک و دلسوزانه او کاملاً مطابق با راهبرد‌های نظام بود. همه خوب می‌دانیم که بخش قابل توجهی از فیلمسازان تلویزیونی صرفاً برای پول کار می‌کنند و سفارشی‌ساز هستند، اما لازم نبود کسی به مرحوم دری سفارش محتوا بدهد، چراکه او خود به صورت خودجوش مسائل و ریشه‌ها را می‌شناخت و به شکل آتش به اختیار عمل می‌کرد، اما تلویزیون یک دهه او را بایکوت کرد تا اینکه از دنیا رفت.
امروز تلویزیون بالاخره فیلم «من و دبورا» را پخش کرد، آن‌هم دو سال پس از مرگ این فیلمساز متعهد و فقید. هنوز هیچ‌کس نمی‌داند سید سینمای ایران چرا یک دهه بایکوت بود تا اینکه از دنیا رفت!
فیلم من و دبورا، اثری در ژانر پلیسی و جاسوسی است که با محتوای تروریسم ساخته شده است. اخیراً برخی سینماگران عنوان کرده‌اند که نفوذی‌ها همواره جلوی ساخت آثاری با محتوای تروریسم را سد کرده‌اند. البته مرحوم دری زمانی فیلمی با موضوع تروریسم برای سینمای ایران ساخته است که هنوز ماجرای ترور دانشمندان هسته‌ای در پایتخت ایران به وقوع نپیوسته بود و اساساً کسی از لزوم فیلم ساختن درباره چنین موضوعاتی حرف نمی‌زد.ای کاش کسی پیدا می‌شد و مطرح می‌کرد که چرا جلوی پخش فیلم من و دبورا را گرفتند و چرا مرحوم دری پس از سریال کلاه پهلوی مطرود شد. جالب است که این روز‌ها خبر از اتمام پروژه سریال سنجرخان به گوش می‌رسد که دری آن را برای ساخت در تلویزیون نوشته بود، اما عمرش قد نداد تا خودش آن را بسازد. سینمای ایران مگر چند نفر مثل دری داشت که یک دهه او را در دوران اوج تجربه فیلمسازی‌اش کنار گذاشت، کسی که می‌توانست سال‌ها فیلم بسازد و تجربیاتش را به جوان‌تر‌ها انتقال بدهد.
