روزنامه شرق در یادداشتی که در صفحه اول این روزنامه منتشر شده، مدعی شد که سید ابراهیم رئیسی سال گذشته در جریان برنامههای انتخاباتی گفته که «اقتصاددانها را بهخط و سهروزه مشکل بورس را حل میکنم!»؛ و بعد هم گفته که «اما بهرغم گذشت یک سال، بهجز سفرهای استانی، عکسگرفتن و... اقدامی صورت نگرفته است... آیا گناه بورس و سرمایهگذارانش این است که آقازاده نیستند؟! لطفاً یک بار به قولهایی که در این زمینه دادهاید، بنگرید و به نجابت و استغنای طبع این صاحبان سرمایه اندک احترام بگذارید و به فوریت دستوری در جهت احقاق حقشان بدهید. آنها هیچ گناهی جز اعتماد و عمل به توصیههای اقتصادی و مدیران وقت ندارند. اگر از مدیران آن وقت مهری به دل ندارید، حداقل به خاطر قولی که خودتان دادید، کاری بکنید و به داد این مردم مظلوم برسید.»
این در حالی است که از اساس چنین نقلی خلاف واقع است و رئیسی وعدهای درباره بورس نداد. جملهای هم که به رئیسی نسبت داده شده، حرف قاضیزاده هاشمی، یکی دیگر از کاندیداهای انتخاباتی سال ۱۴۰۰ است.
البته کل یادداشت گرچه خواسته دلسوزی اقتصادی برای بورس کند، آمیخته به سیاست بازی است. آنجا که میگوید: «مؤسسات مالی و اعتباری که با دادن سودهای کلان به مردم، سرمایههای زیادی را جذب و آنها را در امور دلالی و سفتهبازی به کار میگرفتند، بهتدریج از عهده پرداخت سود و در نهایت اصل سپرده سرمایهگذاران برنیامده و آنها را راهی خیابانها کردند. این مؤسسات که مثل شعبات بانک صادرات دهه ۴۰ بر سر هر چهارراهی سبز شدند و اکثراً نیز نامهای خاصی بر خود نهاده بودند، از دولت «احمدینژاد» به دولت روحانی به ارث رسیدند!» در حالی که برخی از آنها قبل از ریاست جمهوری احمدینژاد تأسیس شده بودند و مربوط به زمان خاتمی بودند. یا آنجا که اعتنایی ندارد که روحانی و دولتمردان اقتصادیاش برای جبران کسری بودجه، مردم را به بورس فراخواندند و در آن دستکاری کردند.