تیم ملی کشتی فرنگی ایران در مسابقات جهانی صربستان نتوانست توقع اهالی ورزش به خصوص علاقهمندان کشتی را برآورده کند.
تیم ایران بدون کسب مدال طلا تنها به دو مدال نقره و یک برنز اکتفا کرد. در حالی که بسیاری از کارشناسان کشتی، فدراسیون و کادر فنی، امید زیادی به قهرمانی فرنگیکاران در آوردگاه جهانی بلگراد داشتند. این ناکامی اما یک پیامد مهم دیگر داشت، محمد بنا برای چندمین بار با ملی پوشان و شاگردانش خداحافظی کرد تا مسئولیت شکست تیم ملی را بپذیرد.
البته علیرضا دبیر به دور از احساسات، تصمیمی منطقی در خصوص استعفای بنا گرفت.
اما نکتهای که مورد غفلت برخی کارشناسان و کشتی دوستان قرار گرفته این است که محمد بنا به عنوان معمار اصلی بازسازی و توفیقات پیدرپی تیم ملی کشتی فرنگی در ۱۰ سال گذشته به شمار میآید.
مرد سرد و گرم چشیدهای که ۳ مدال طلا در المپیک ۲۰۱۲ لندن را در کمال ناباوری به ورزش ایران هدیه کرد، افتخاری بزرگ که باعث شد همزمان حمید سوریان، امید نوروزی و قاسم رضایی بر بام مهمترین رقابتهای ورزشی جهان یعنی المپیک بایستند و تاریخ ساز شوند.
مرد پُرسابقه کشتی ایران در المپیک ۲۰۲۰ توکیو هم با طلای محمد گرایی در ۶۷ کیلو و مدال برنز هادی ساروی، کارنامهای قابل قبول از خود برجا گذاشت.
اینکه کشتی فرنگی ما در رقابتهای جهانی صربستان پسرفت داشته، کاملا مشخص است، اما باید توجه داشت عملکرد سرمربی و کادر تیم حتما در یک بازه زمانی بلند مدت بررسی شود. همین که فدراسیون جهانی کشتی، محمد بنا را بهترین مربی جهان میشناسد بیانگر هوش و استعداد و توانمندی فوقالعاده اوست؛ بنابراین لازم است که مسابقات و رقابتهای کشتی گیران فرنگی در بلگراد به صورت دقیق و موشکافانه آنالیز و کارشناسی شود. فدراسیون و کمیته فنی قبل از هر تصمیمی ابتدا باید دلایل اصلی افت محسوس روحی، روانی و تکنیکی کشتیگیران را بیابد.
سوال اینجاست آیا تیم ملی به بهترین شکل ممکن اردوی خود را برگزار کرده است؟
آیا بهترین تدارکات و امکانات در اختیار ملیپوشان قرار گرفته است؟
آیا در جلسات فنی توانمندیهای حریفان به درستی آنالیز شده است؟
همانگونه که ما با دقت و وسواس تاکتیکها و توان تکنیکی رقبا را زیر ذرهبین داریم تیمهای ملی رقیب نیز به خوبی به نقاط ضعف و قدرت قرنگی کاران ما آشنا هستند و کشتی آنها را آنالیز میکنند.
این یک رقابت همیشگی است تیمی که نتواند همزمان با اردوهای مستمر و بدنسازی مناسب اشکالات فنی تکنیکی و تاکتیکی ورزشکاران خود را برطرف کند، به آمادگی صد درصد روحی و روانی نرسد، خوب تدارک نشود یا شناخت عمقی و دقیقی از حریفان نداشته باشد، بیتردید از گردونهی سکو نشینی و مقام آوری حذف خواهد شد.
بلایی که امسال سر کشتی فرنگی ایران آمد و میدان رقابت را در غیاب روسیه حریف همیشگی و مقتدر هشت دههای کشتی ما به ترکیه، آذربایجان و صربستان باخت.
این ناکامی البته در فاصله دوسال تا المپیک ٢٠٢۴ پاریس تلنگر جانانه ای به کشتی فرنگی ایران است.
دوسال فرصت بازسازی داریم و همگان باید کمک کنند تا بار دیگر به عنوان مدعی اول کشتی فرنگی جهان سکوهای المپیک پاریس را نشانه برویم.
دراین راه البته بهترین کار این است با تامل، صبوری و پس از بررسی همه جانبه کمیته فنی و ارزیابی نقاط ضعف تدارک تیم ملی به این نتیجه برسیم که تا پایان المپیک بعدی سکان هدایت فرنگی کاران در اختیار محمد بنا باشد یا با یک تغییر نسل در کادر فنی مربیان، از یک کادر فنی جدید با ایدهای تازه و متفاوت استفاده کنیم.
آنچه مسلم است نام ایران و برافراشته شدن پرچم پرافتخارمان در رقابتهای المپیک ۲۰۲۴ پاریس مهمترین مسئله کشتی فرنگی کشور است، بنابراین فدراسیون کشتی، وزارت ورزش و کمیته فنی فدراسیون با کنار گذاشتن احساسات و در نظر گرفتن تمامی جوانب باید درباره این مهم تصمیم عقلانی و قابل دفاع بگیرند.