فتحاللهزاده گویا برای حساب پرپول استقلال برنامهریزی کرده بود که امروز شاکی از خالی بودن آن، مدعی است به او گفته بودند استقلال ۳۰۰ میلیارد در حساب خود دارد!
حنای مدیرعامل حال و اسبق استقلال سالهاست که دیگر رنگی ندارد. او هر بار با وعده رتق و فتق امور میآید و خبر از ترکاندن بمبهای عجیب و غریب میدهد، اما طولی نمیکشد که شاکی از انبوه مشکلات و بدهیها، درخواست کمکهای دولتی میکند برای اداره استقلال. اینبار هم او حرف از آوردن مسی به استقلال میزد، ادعایی که پاسخ خوشبینترین هوادار استقلال هم به آن پوزخندی بیش نبود. حالا، اما مدیری که قصد آوردن مسی را داشت، شاکی از خالی بودن حساب آبیپوشان دادش درآمده که به من گفته بودند فلانقدر در حساب باشگاه پول است. واکنشی که این تصور را ایجاد میکند که فتحاللهزاده نه برای مدیریت استقلال و سروسامان دادن به اوضاع باشگاه که برای آن ۳۰۰ میلیارد تومان بار دیگر حاضر به نشستن بر صندلی مدیریت باشگاه آبیپوشان پایتخت شده که امروز با این شدت و حدت دادش درآمده است!
فتحاللهزاده چنان با قیافهای متعجب میگوید: «اصلاً نمیدانستم بدهی داریم و به من گفتند که ۳۰۰ میلیارد پول در حساب است و اسپانسر هم داریم و وضعیت خوب است» که گویی او شهروند این مملکت نیست و از کره مریخ آمده که تا این اندازه با شرایط استقلال بیگانه است!
کار فتحاللهزاده دیگر از ادعاهای واهی و وعدههایی که، چون سنگ گنده که علامت نزدن است، گذشته است! او دیگر وارد مرحلهای تازه شده و به نظر میرسد دانسته و آگاهانه به شعور مخاطب خود توهین میکند.
فتحاللهزاده در شرایطی مدعی است شرایط امروز باشگاه استقلال با آنچه به او گفته بودند مغایرت دارد که گویی نخستین بار است که پشت میز و صندلی مدیرعاملی این باشگاه مینشیند که تا این اندازه خود را ناآگاه از اوضاع آبیپوشان میخواند! حرفهای او را اگر مدیری تازهوارد یا کمتجربه به زبان میآورد شاید میشد با شک و تردید باور کرد، اما این بهانهها از زبان فتحاللهزاده پذیرفتنی نیست. مدیری که همواره با شعار درآمدزایی، حل مشکلات و پرداخت بدهیها میآید، اما خوب که جاگیر شد تمام وعدههایش را به دست فراموشی میسپارد و زمین و زمان را بههم میدوزد که استقلال پول لازم است و وزارت، دولت و فدراسیون باید بهخاطر هواداران هم که شده به این باشگاه کمک کنند. امروز، اما او پا را فراتر میگذارد و میگوید قبل از قبول مسئولیت چند باره در استقلال به او گفته شده این باشگاه نه فقط ۳۰۰ میلیارد در حسابش دارد که اسپانسر هم دارد و هیچگونه مشکلی برای اداره آن وجود ندارد! شاید هم به پشتوانه این حرفها بود که آقای مدیرعامل وعده پرطمطراق آوردن مسی به استقلال را داد!
این بازیها دیگر نخنما شده و کمتر کسی است که نداند این ترفند همیشگی فتحاللهزاده است، اما خوب است او امروز که اینطور خود را فریبخورده نشان میدهد، حداقل به یک سؤال پاسخ دهد؛ اینکه اگر شرایط استقلال تا این اندازه که او تصور میکرده اکازیون بود، دیگر این تیم چه نیازی به مدیرعامل داشت؟ آیا در این صورت حتی یک بچه دبیرستانی هم از عهده اداره امور این باشگاه برنمیآمد؟
آقای مدیرعامل آنقدر طی این سالها با احساسات هواداران استقلال بازی کرده که یادش رفته مدیریت جنم میخواهد. او فراموش کرده کسی که با کوچکترین مشکل اینگونه صدایش درمیآید، یعنی کوچکترین توانایی در مدیریت ندارد که اگر داشت به جای ناله زدن قدمی در راستای حل مشکلات برمیداشت، نه آنکه با بههم دوختن زمین و زمان به دنبال گرفتن باج و وامهای متعدد از این بانک و آن بانک باشد و بعد از درآمدزایی از قبال استقلال، به حال قهر یا هر بهانهای دیگر عطای مدیریت در استقلال را به لقایش ببخشد. کاری که به یک عادت برای فتحاللهزاده تبدیل شده است.