به نوشته وبگاه عرب۴۸، این دویست و دوازدهمین باری است که از سال ۲۰۱۰ به این سو نظامیان وارد این روستا که شبیه یک حلبی آباد است، شده و در میانه سرمای زمستان موجب آوارگی اهالی می‌شوند.
هرچند ساکنان این روستا با چوب و پلاستیک بعد از هر بار تخریب خانه‌های خود را سرپا می‌کنند و به نماد مقاومت تبدیل شده‌اند.
به نوشته عرب۴۸، اهالی روستا همچنان در برابر غارت زمین و اشغالگری ایستاده‌اند و بعد از هر بار تخریب، خانه‌های خود را سرپا می‌کنند. خانه‌هایی که هرچند در برابر سرما و گرما پوشش مناسبی برای ساکنانش نیست.
تلاش ها برای بیرون کردن فلسطینی‌ها از این منطقه دهها سال بود که جریان داشت، تا اینکه رژیم صهیونیستی در سال ۲۰۱۰ حکم به غیر قانونی بودن دهها روستای فلسطینی‌نشین در صحرای نقب داد. اما ساکنان این روستاها می‌گویند که خانه‌هایشان پیش از تشکیل رژیم صهیونیستی ساخته شده است. پس از آن حکم اقدامات صهیونیست‌ها برای تخریب و مهاجرت اجباری فلسطینی‌های باقی مانده چندین برابر شد، اما ساکنان هربار پس از خروج بولدزرها و مأموران، اقدام به بازسازی خانه‌هایشان با وسایل ساده می‌کنند.
یکی از این روستاها، العراقیب نام دارد، در این روستا، بیش از ۸۰ فلسطینی در قالب ۲۲ خانواده زندگی می‌کنند. در اولین تخریب در سال ۲۰۱۰ صدها تن از ساکنان مجبور به کوچ از روستا شدند اما ۸۰ نفر باقی مانده و در سال‌های اخیر به نماد ایستادگی مردم فلسطین پای خاک آباء و اجدادیشان تبدیل شده‌اند.
در صحرای نقب، بیش از ۴۰ روستا واقع شده است که رژیم صهیونستی از سال ۱۹۵۱ به دنبال تخریب آن‌ها و کوچاندن اجباری ساکنانش است.
در این راستا، منابع صهیونیستی در سال ۲۰۱۹ از برنامه جدید این رژیم برای مهاجرت اجباری دهها هزار فلسطینی در «صحرای نقب» خبر دادند. منابع خبری اسرائیلی در آن زمان نوشتند که مقامات تل آویو قصد دارند این برنامه را در طول چهار سال به اتمام برسانند. «یوری آریل» وزیر کشاورزی وقت رژیم صهیونیستی طرحی را به کابینه نتانیاهو ارائه داد که طبق آن ۳۶ هزار فلسطینی به صورت اجباری باید روستاهای خود در صحرای نقب را که در جنوب اراضی اشغالی ۱۹۴۸ واقع شده، ترک کرده و به مناطق مورد نظر رژیم صهیونیستی مهاجرت کنند.
طبق این برنامه، پروژه‌ی «خیابان اسرائیل» معروف به «خیابان شماره ۶» در صحرای «نقب» ساخته میشود و پنج هزار فلسطینی به صورت اجباری به روستاهای «تل السبع» و «ابو تلول» و «ام بطین» منتقل می‌شوند.
پنج هزار فلسطینی دیگر نیز به روستاهای «ابو قرینات» و «وادی النعم» منتقل می‌شوند تا در مکان روستاهای فلسطینی یک کارخانه ساخته شود. ۱۵ هزار فلسطینی دیگر به بهانه ساخت پروژه‌ی برق‌رسانی مرکزی مهاجرت داده خواهند شد.
از طرح‌های دیگر این برنامه، پروژه‌ی «معدن فسفات» است که قرار است در نزدیکی روستاهای فلسطینی ایجاد شود و با این پروژه، یازده هزار فلسطینی کوچانده می‌شوند. تمامی ساکنان منطقه «عراد» نیز به بهانه حضور در منطقه نظامی ارتش صهیونیستی، مهاجرت داده خواهند شد.
با مهاجرت اجباری فلسطینیان ساکن این روستاها، ۲۶۰ کیلومتر مربع از خاک فلسطین به اشغال صهیونیست‌ها در می‌آید.
رژیم صهیونیستی مدعی است که حضور ساکنان این روستاها در این منطقه غیر قانونی است؛ چرا که پس از جنگ میان اعراب و رژیم صهیونیستی در سال ۱۹۴۸ و اشغال این مناطق از سوی صهیونیست‌ها، بنا شده‌اند. در طول تمامی دهه‌های گذشته، صهیونیست‌ها همچنین از ارائه خدمات اساسی همچون آب و برق نیز به این روستاها خودداری کرده‌اند.
