نمايشهاي مذهبي و ديني بيشتر در مناسبتهاي خاص مورد اقبال عمومي بسياري از مخاطبان تئاتر بوده است، يكي از این نمايشها«توبه نميكنم» به نويسندگي و كارگرداني«سيد جواد هاشمي» میباشد که اين روزها در تالار انديشه حوزه هنري روي صحنه رفته است.
سراغ بازيگر اصلي اين نمايش«علي سليماني » كه از بازيگران فعال سينما، تلويزيون و تئاتر به حساب ميآيد رفته ايم، ماحصل گفت و گو را در ادامه ميخوانيد.
با توجه به اينكه نمايش«توبه نميكنم» چندين سال است كه به صورت نذري اجرا ميشود آيا هزينههاي جاري گروه را تحت فشار قرار نميدهد ضمن اينكه از اجراي نقش خودتان در اين نمايش هم به ما بگوييد.
من بارها اين نقش را ايفا كردهام، اين كاراكتر نزديك 10 سال است كه توسط سيد جواد هاشمي به نگارش درآمده است. امسال بيست و سومين سال است كه اين نمايش به صورت نذري برگزار ميشود كما اينكه بنده در يك دوره آن در گروه آقاي هاشمي حضور نداشتم اما سال 80 به آنها ملحق شدم و واقعاً اين نذر ادامه دارد، اما اين نذري بودن نمايش شامل يك بخشي از كار محسوب ميشود كما اينكه نمايش هزينههاي جاري مانند دكور، طراحي گريم و... را در بردارد و اين بدان معنا نيست كه نمايش بدون هزينه اجرا شده باشد.
چقدر درباره شخصيت«حارث» مطالعه داشتید؟
مطالعه بنده صرفاً در حد متن نمايش بوده است و بيشتر نگاه تحليلي كارگردان نمايش به من كمك كرد، البته اين مطلب را بايد بگويم كه«حارث» يك كاراكتر دراماتيكي است كه سيد جواد هاشمي آن را خلق كرده است و شايد در تاريخ هم مابه ازاي آن وجود نداشته باشد و ايشان به عنوان يك هنرمند خلاق اين كاراكتر را به وجود آورده است.
با فعاليت در نمايشي همانند«توبه نميكنم» در ماه مبارك رمضان و وجود مشكلاتی همچون گرما، چگونه به عنوان يك بازيگر توانستيد خودتان را با اين مشكلات وفق دهيد؟
هركاري طبيعتاً سختيهاي خاص خود را دارد اما شخصيت«حارث» سخت و پيچيده است به اين دليل كه مدام در صحنه حضور دارد و من در مدت 43 ثانيه گريم خود را تغیير ميدهم و اگر بخواهم از سختيهاي آن بگويم اين است كه در هر دفعه حضور در صحنه كاهش وزن در من ديده ميشود.
گرايش مردم به نمايشهاي ديني چگونه است؟
من با جرئت ميتوانم بگويم كه نمايشهاي مذهبي در ايران استقبال خوبي از آن ميشود، همه مردم ما بك گراند مذهبي در آنها ديده ميشود، مانند خود بنده كه زماني كه مادر بنده در هيئات مشغول بودند به من هم شير ميدادند كه اين ويژگي در درون همه ما وجود دارد و ميتوان گفت كه ايرانيان نوستالژيك مذهبي دارند، كما اينكه در هر نقطه از كشور ايران كار مذهبي اجرا شده با استقبال خوبي مواجه شده است كه تضاد اين قضيه هم وجود دارد، به طور مثال شايد مردم از نمايشنامه«شكسپير» استقبال خوبي را نداشته باشند اما موضوعي در خصوص حضرت علي«ع» را به خوبي ميپذيرند و غالب مردم ذهنيت مذهبي در آنها ديده ميشود. بنده هميشه به مسئولان هم توصيه ميكنم كه به خاطر اينكه آموزههاي ديني مردم افزايش پيدا كند از نمايشهاي مذهبي حمايت كنند.
آيا خاطره جالبي از اجراي نمايش مذهبي در ايام ماه مبارك رمضان در ياد داريد؟
بيشتر خاطرات ما كمدي بوده كه حوادث غيرقابل پيشبيني در صحنه رخ داده است مانند اينكه يك كاراكتري در نمايش بنا بر دليلي حضور پيدا نميكند كه ما به عنوان يك بازيگر باید اين خلأ را پر كنيم كه اين مورد هم با كمدي موقعيت به وجود آمده است.
شما جزو بازيگران پركار به حساب ميآييد، حال در حوزه بازيگري مسئله كيفيت براي شما اهميت دارد يا كمي؟
من موضوع كمي يا همان پركاربودن را بر مسئله كيفي ترجيح ميدهم، به اين دليل كه بنده چندين سال در رشته بازيگري درس خواندم و طبيعتاً يك خلاقيت مناسبي را از اساتيدي همچون حميد سمندريان، ركنالدين خسروي و استاد هامون آموختم و به همين دليل بايد از اطلاعات و آگاهي خود در اين زمینه استفاده كنم و مكرر با كار كردن آنها را به منصه ظهور برسانم.