نگاهی به ترکیب تیم ملی کشتی آزاد ایران در رقابت‌های جهانی مجارستان ثابت می‌کند رسول خادم به عنوان سرمربی این تیم دست روی جوان‌ها گذاشته است.
صرف‌نظر از حضور چهره‌هایی، چون حسن یزدانی، پرویز هادی و علیرضا کریمی که باتجربه‌تر از بقیه نشان می‌دهند، توجه به این نکته که همین باتجربه‌ها هم در زمره جوانان امروز کشتی کشور محسوب می‌شوند، ادعای اول را ثابت می‌کند که خادم در پی جوانگرایی در تیم ملی کشتی است.
امروز خیلی راحت می‌توان چوب برداشت و کادر فنی تیم ملی کشتی آزاد را به سبب نتیجه به دست آمده در مجارستان زد. می‌توان به سرشان کوبید که چرا تیم مدال طلا به دست نیاورد و می‌توان حتی از آن‌ها ایراد فنی گرفت که چرا اکثر کشتی‌گیران ملی‌پوش و حتی باتجربه‌ها مسابقاتشان را در ثانیه‌های پایانی به حریفان واگذار کردند.
حتی می‌شود به رسول خادم ایراد گرفت که چرا به صورت همزمان هم رئیس فدراسیون پربرنامه و پرکار کشتی است و هم هدایت تیم ملی را برعهده دارد که البته این آخری کمی جای بحث دارد، اما اینکه تمام تقصیر‌های نتیجه به دست آمده در مجارستان را به گردن کادر فنی و شخص رسول خادم بیندازیم، به نظر درست نمی‌آید.
برای روشن‌تر شدن مسئله بهتر است نگاهی کوتاه به اصلی‌ترین رقیب ایران در این مسابقات یعنی تیم ملی امریکا بیندازیم. امریکایی‌ها بعد از چند سال افول و عقب‌نشینی در کشتی دنیا حالا با چهره‌ای کاملاً جوان به مصاف رقبا می‌روند. البته در بین ستاره‌های آن‌ها درست مثل ما باتجربه‌هایی، چون جردن باروس هم دیده می‌شود، اما برنامه‌ریزی آن‌ها روی جوان‌ها از چند سال پیش حالا نتیجه داده، به طوری که بعد از مدت‌ها در مجارستان عرض‌اندام کردند و خودی نشان دادند.
جوانان تیم ملی کشتی ایران نیز از این قاعده مستثنا نیستند. جوانانی، چون یخکشی، اطری و اکبری را می‌توان در آینده روی سکو‌های بزرگ جهانی دید. آن‌ها در همین رقابت‌های مجارستان توانایی‌های خود را به خوبی نشان دادند و حتی تا پایان رده‌بندی و فینال هم پیش آمدند و تنها به کمی تجربه باختند. پس حمایت بیشتر و بهتر از آن‌ها باعث ترقی‌شان خواهد شد و نباید در این شک کرد. از این مسئله نیز نباید غافل شد که شکست کشتی‌گیرانی، چون یزدانی، هادی و کریمی نیز می‌تواند تلنگری برای این ستاره‌های جوان باشد که بعد از این خود را از پیش‌برنده ندانند و بدانند که رقبا برای پیروزی بر آن‌ها برنامه دارند.
در یک کلام، جوانگرایی در کشتی را باید به فال نیک گرفت. نتیجه کسب شده در مجارستان هرچه می‌خواهد باشد، این مسابقات تمام شد. کشتی ایران با این جوان‌ها ثابت کرد از چه توانمندی منحصر به فردی برخوردار است. کشتی ایران ثابت کرد می‌تواند با اتکا به همین جوان‌ها در صورت حمایت بیشتر و بهتر نتایج قابل قبول‌تر و درخشان‌تری هم کسب کند.
در این میان نباید از مشکلات و معضلاتی که فدراسیون کشتی قبل از اعزام تیم به رقابت‌های مجارستان با آن‌ها روبه‌رو بود، غافل شد. بسیاری از این جوانان برای اولین‌بار حضور در رقابت‌های قهرمانی جهان را تجربه می‌کردند و پیش از اعزام به مجارستان بار‌ها به سبب مشکلات تا مرز خط خوردن و حذف شدن پیش رفتند. بنابراین طبیعی بود که با شرایط روحی نه‌چندان مناسبی راهی مسابقات شوند. ضمن اینکه نباید فراموش کنیم حذف برنامه حضور در تورنمنت‌های آماده‌سازی نیز این کشتی‌گیران را مجبور کرد تا تنها با حضور در خانه کشتی آماده رقابت‌های جهانی شوند. با این حال آن‌ها رفتند و پا به پا و شانه به شانه رقبا کشتی گرفتند. به همین خاطر نباید آن‌ها و مربیانشان را به سبب نتیجه به دست آمده، سرزنش کرد. باید به آن‌ها فرصت داد و حمایت‌شان کرد تا در سایه تلاش‌های فدراسیون و کادر فنی به درخشش در دنیای کشتی ادامه دهند.
