اگر چه مشغله‌های زندگی ماشینی این‌روز‌ها به زندگی سنتی شهر‌ها و بخش‌ها و روستا‌ها و عشایر نیز رسوخ کرده و حتی نوع پوشش را تحت تأثیر قرار داده است، اما هنوز پوشش محلی و سنتی در اکثر مناطق ایران جایگاه خود را حفظ و از ارزش بالایی برخوردار است.
با این حال بعضاً اتفاقات و رفتار‌هایی در سازمان‌ها و نهاد‌هایی که به نوعی بر اساس ضوابط و قوانین خاصی اداره می‌شوند، به وقوع می‌پیوندد که نه نادیده گرفتن مقررات که نوآوری‌هایی دل انگیز به شمار می‌آیند. مثلاً حدود ۲ سال پیش بود که معلمی با لباس محلی بختیاری در کلاس درس حاضر و به تدریس می‌پرداخت. در دنیای پر از قیل و قال ماشینی امروز، ابتکار و خلاقیت معلمی در آموزش و پرورش و در یکی از روستا‌های شهرستان لالی موجب شد تا همگان اذعان کنند این رفتار مصداق بارز ارج نهادن به فرهنگ بومی و محلی است که تدریس دانش‌آموزان را به گونه‌ای متفاوت و البته مؤثرتر انجام می‌دهد.
نکته قابل تأمل اینکه این معلم از چندین سال پیش با بر تن کردن لباس محلی بختیاری همواره در عرصه‌های فرهنگی، مذهبی و علمی تمام عزم خود را در جهت ترویج لباس محلی مردم بختیاری جهت استفاده در محافل گوناگون جزم کرده بود. آموزگار مدرسه ابتدایی روستای سرکمری از توابع شهرستان لالی که آن روز هدف از پوشیدن لباس محلی بختیاری را حفظ فرهنگ اصیل ایرانی اسلامی و قوم بختیاری عنوان کرد و مدعی شد، شناسنامه هر قومی را لباس، زبان و فرهنگ محلی آن قوم به نمایش می‌گذارد. این تمام ماجرا نبود و بعد از آن، ابتکار حضور جمعی از دانش‌آموزان یکی از مدارس ابتدایی در روستای مال‌محمود شهرستان ممسنی با لباس محلی در کلاس درس، نشان داد که نزد روستائیان و عشایر توجه به آئین‌های محلی و سبک زندگی و سنت‌های ماندگار است و همچنان جایگاهی عظیم دارد. توجه به آئین‌ها و سنت‌های محلی، با حرکت نمادین دانش‌آموزان مدرسه ابتدایی شهید اصغر نوت روستای مال‌محمود شهرستان ممسنی و استفاده از لباس محلی برای برپایی بزرگداشت آغاز سال تحصیلی جدید، نمایش داده شد.
جالب اینکه استفاده از پوشش محلی برای شروع سال تحصیلی به پیشنهاد مشترک دانش‌آموزان و معلمان و مسئولان در مدرسه ابتدایی شهید اصغر نوت انجام شد و متأسفانه این حرکت نمادین تنها اختصاص به یک روز داشت که اکثر دانش‌آموزان به همراه اغلب آموزگاران و مسئولان با پوشش محلی در مدرسه حاضر شدند. البته در شیروان خراسان شمالی هم یک معلم زن با لباس محلی درس ملی ایران را تدریس می‌کند که شاگردان این خانم معلم در پیروی از مدرسشان با پوشش لباس محلی و سنتی در این کلاس درس حاضر می‌شوند.
کار خلاقانه‌ای که به عقیده بسیاری از فرهنگیان باعث وفاق و همدلی بیشتر فرهنگ‌های ایرانی و اسلامی در سطح جامعه می‌شود. ولی حالا از خراسان جنوبی خبر می‌رسد که تعدادی از مدارس شهرستان سربیشه در خصوص حضور با لباس محلی در کلاس درس پیشنهاد داده‌اند که امید می‌رود با پیگیری‌های مربوط این امر محقق شود.
این درخواست از طرف عشایر است و با توجه به اینکه عشایر جزو سرمایه‌های این مرز و بوم محسوب می‌شوند و از حافظان حریم ایران اسلامی هستند، می‌توان به سنت‌ها و خواسته‌های آنان احترام گذاشت. در کنار عشایر، درخواست بعضی از مدارس مبنی بر استفاده از لباس‌های محلی برای پوشش فرم هم قابل پیگیری است. سال‌هاست که عنوان می‌شود در آموزش و پرورش، باید بحث تعلیم و تربیت در کنار هم قرار گیرند. مدرسه فقط تدریس و تغذیه نیست و اگر امسال در حوزه آموزش و پرورش عشایری در خراسان جنوبی بیش از ۶۷۰۰ بسته لوازم التحریر برای دانش‌آموزان آماده شده و به همراه لباس در بین آنان توزیع شده است، یا تفاهم نامه‌های با ادارات و نهاد‌های مختلف برای تأمین روحانی مدارس، کمک وسایل تحصیلی به دانش‌آموزان و تهیه میان وعده‌های غذایی به امضا رسیده و در سال گذشته هم ۳۵۰۰ دانش‌آموز عشایری استان با همت آستان قدس رضوی، در هفت مرحله از میان وعده شامل شیر و کیک بهره‌مند شده‌اند، پس جا دارد در مورد نوع پوشش آن‌ها که با لباس‌های سنتی و محلی و اصیل باشد هم می‌توان گام‌هایی برداشت.
